ابن کثیر
عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر قرشی (زاده ۷۰۱ ق. – درگذشته ۷۷۴ ق. -روستای مجدل نزدیک دمشق، سوریه) گذشتهنگار، تفسیرگر و حدیثنگار مشهور شافعی بود.[1] وی از پیروان ابن تیمیه بود و تفسیری بر قرآن به نام تفسیر ابن کثیر دارد. همچنین کتاب البدایة و النهایة که تاریخی از آغاز جهان تا دو سال قبل از مرگ خود او نوشته اوست.[2]
ابن کثیر | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۷۰۱ هجری |
درگذشته | ۷۷۴ |
دین | اسلام |
دوران | ممالیک بحری |
منطقه | شام |
فرقه | سنی (سلفی) |
مذهب | شافعی |
عقیده | اشعری |
آثار معروف | تفسیر قرآن البدایه والنهایه |
رهبر مسلمان | |
تأثیرگیرندگان
|
نام و تولد
عمادالدین ابوالفداء اسماعین بن عمر بن کثیر قرشی متولد ۷۰۱–۷۷۴ قمری (۱۳۰۲–۱۳۷۳ میلادی) در قریه مُجَیْدِل یا مجدل از قرای بصری دمشق متولد شدهاند لذا وی را بُصروی نیز گفتهاند. تاریخ دقیق تولدش مورد اختلاف است. خودش در این باره در کتابش البدایه نوشته ولی بخاطر اشکالات در ضبط آنها میان نسخههای مختلف اختلافاتی ناشی از بی دقتی کاتبان آن دیده میشود.[3]
پدر و سرپرستی
پدرش شهب الدین ابوحفص عمر بود، ابتدا حنفی مذهب بود ولی بعداً شافعی شد. در مجیدل همسر دومی اختیار میکند. و هنگامی که اسماعیل خردسال بود فوت میکند. برادر بزرگش کمال الدین عبدالوهاب سرپرستی اش را میپذیرد و اسماعیل با آنها به دمشق کوچ میکند.[3]
پانویس
- «ابن کثیر، عمادالدین». وبگاه دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ نوامبر ۲۰۰۷. دریافتشده در ۲۲ دی ۱۳۸۷.
- «ابن کثیر». وبگاه میبوجستجو. دریافتشده در ۲۲ دی ۱۳۸۷.
- دانشنامه بزرگ اسلامی به همت مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد4 صفحه1673.