سیف بن عمر

سیف بن عمر التمیمی از مورخان اوایل اسلام است. تقریباً از زندگی او به جز اینکه در کوفه می‌زیسته و از طایفهٔ عُصَیِّد و بخش عمر از قبیلهٔ تمیم بود چیز دیگری در دسترس نیست.[1]

اهمیت او به دلیل کتابش «کتاب الفتوح الکبیر و الردّة» است که منبع اصلی محمد جریر طبری برای تاریخ جنگ‌های رده است.[1] او همچنین منبع اصلی طبری در شرح فعالیت‌های عبدالله بن سبا بر ضد عثمان است.[2]

صحت اخبار او همیشه مورد تردید حدیث‌شناسان بوده‌است: برخی او را زندیق خوانده‌اند و برخی گفته‌اند که او جعلیات را به راویان معتبر منسوب می‌کرد. مورخان جدید هم این تردیدها را تأیید کرده‌اند و تناقضات ناممکن تاریخ او را با تاریخ‌های ابن اسحاق و واقدی تأیید کرده‌اند. علامه سید مرتضی عسکری در کتابهای عبدالله بن سبا و یکصد و پنجاه صحابی ساختگی به نقد و بررسی روایات تاریخی سیف بن عمر تمیمی در دو کتاب مشهور وی به نام های الفتوح و الرده و الجمل و مسیر علی و عائشه پرداخته و آنها را با روایات معتبرتر سایر مورخین اسلامی مقایسه و تطبیق داده و نتیجه گرفته که سیف بن عمر از دروغپردازان حرفه ای تاریخ اسلام بوده است و متاسفانه جعلیات او عمدتاً از طریق تاریخ طبری به سایر کتب تاریخ و سیره و معجم البلدان ها راه یافته است. [1]

پانویس
  1. Donner, “Sayf b. ʿUmar”.
  2. Hodgson, “ʿAbd Allāh b. Sabaʾ”, 1:‎ 51.

منابع
  • Donner, F.M. (1986). "Sayf b. ʿUmar". Encyclopaedia of Islam (۲nd ed.). Leiden: E. J. Brill.
  • Hodgson, M.G.S (1986). "ʿAbd Allāh b. Sabaʾ". Encyclopaedia of Islam. ۱ (second ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۵۱. ISBN 90-04-08114-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.