پادشاهی یهودا

پادشاهی یهودا (عبری: מַמְלֶכֶת יְהוּדָה مملکت یهودا) پادشاهی جنوبی اسرائیل بعد از تجزیه پادشاهی اسرائیل (پادشاهی متحد) پس از مرگ سلیمان بود. زمان آغاز آن در حدود قرن ۹ قبل از میلاد است. پادشاهی یهودا با پادشاهی آشوریان روابط خوبی داشت و به واسطه تجارت با آنان بسیار ثروتمند شد؛ ولیکن در سال ۶۰۵ قبل از میلاد پادشاهی آشوریان شکست خورد و پادشاهی بابلیان جایگزین آن شد. بابلیان بین سالهای ۵۹۷ تا ۵۸۲ قبل از میلاد به یهودا حمله کردند و سرزمین آن‌ها را نابود کرده و اشرافیان آن را به اسارت در بابل بردند.

پادشاهی یهودا

۹ام[1][2] یا سده ۸ام پیش از میلاد–۵۸۶ پیش از میلاد
نقشۀ پادشاهی در سده ۹ پ.م.
پایتختالخلیل
اورشلیم
زبان(های) رایجزبان عبری
دین(ها)
یهوه
چندخدایی کنعانی
چندخدایی میان‌رودانی
دین عامیانه
حکومتپادشاهی
دوره تاریخیشامی عصر آهن
 بنیان‌گذاری
۹ام[1][2] یا سده ۸ام پیش از میلاد
 محاصرۀ اورشلیم (۵۸۷ پیش از میلاد)
۵۸۶ پیش از میلاد
پیشین
پسین
پادشاهی اسرائیل (پادشاهی متحده)
یهود (استان بابل)

در کتاب مقدس

بر اساس کتاب مقدس پادشاهی یهودا بعد از فروپاشی پادشاهی اسرائیل (پادشاهی متحد) شکل گرفت. پادشاهی متحد از سال ۱۰۲۰ قبل از میلاد تا ۹۳۰ قبل از میلاد وجود داشت. وقتی ده قبیله حاضر نشدند پسر سلیمان رحبعام را به پادشاهی قبول کنند تنها دو قبیله یهودا و بنیامین به او وفادار ماندند. دو پادشاهی به صورت همسایه یکدیگر وجود داشتند تا اینکه پادشاهی شمالی اسرائیل توسط آشوریان در سال ۷۲۲ نابود شد و تنها پادشاهی یهودا باقی ماند.

بر اساس کتاب مقدس تمامی پادشاهان اسرائیل و یهودا «خوب» نبودند زیرا موفق نشدند تنها پرستش یهوه را باقی بگذارند. حزقیا (۷۲۷ تا ۶۹۸ قبل از میلاد) پادشاهی خوب بود که که پرستش بعل و اشیره را ممنوع کرد؛ ولیکن جانشین او مناسه (۶۹۸ تا ۶۴۲ قبل از میلاد) و آمون (۶۴۲ تا ۶۴۰ قبل از میلاد) دوباره به بت پرستان اجازه پرستش دادند که باعث خشم یهوه شد. یوشیا به پرستش یهوه بازگشت، ولیکن این بازگشت دیگر بسیار دیر بود و یهوه تصمیم گرفته بود که اجازه دهد بابلیان قوم یهود را به اسارت در بابل ببرند.

آخرین پادشاه یهودا یهویاکیم بود که در ابتدا به بابلیان خراج می‌پرداخت. بعد از شکست بابلیان در جنگ با مصر در سال ۶۰۱ قبل از میلاد، پرداخت خراج به بابل قطع گردید. بابلیان عصبانی شده و در سال ۵۹۹ قبل از میلاد اورشلیم را محاصره کردند. یهویاکیم در حین محاصره از دنیا رفت و پسرش یکونیاه که تنها هشت یا هجده سال داشت پادشاه شد. شهر اورشلیم سه ماه بعد در ۲ آذار ۵۹۷ قبل از میلاد سقوط کرد. بخت‌النصر هم اورشلیم و هم معبد سلیمان را تخریب کرد و یهودیان را به بابل تبعید نمود. بخت‌النصر صدقیا برادر یهویاکیم را به عنوان پادشاه منصوب کرد. بر خلاف توصیه حزقیال نبی، صدقیا تصمیم به شورش علیه بخت‌النصر گرفت و پرداخت خراج را متوقف کرد. بخت‌النصر بار دیگر به اورشلیم حمله کرده و اینبار تمامی شهر و معبد سلیمان را به صورت کامل نابود کرد. تا سال ۵۸۶ قبل از میلاد پادشاهی یهودا تقریباً از بین رفته بود و در وضعیت بسیار بد اقتصادی و معیشتی بود. در این زمان اورشلیم خالی از سکنه شد و بابل مرکز اصلی تجارت در آن منطقه گردید. بابلیان شهری جدید به نام مصفه (מצפה/Mizpah) ایجاد کردند که مرکز استان یهودا شد.

بازگشایی تحت حکومت هخامنشیان

در سال ۵۳۹ قبل از میلاد کورش هخامنشی به بابل حمله کرد و بابلیان را شکست داد. او یهودیان را آزاد کرد و اجازه بازگشت به اورشلیم و بازسازی آن را داد. ساخت معبد دوم اورشلیم به دستور کورش آغاز شد و پس از وقفه ای نسبتاً طولانی در زمان اردشیر دوم هخامنشی تکمیل گردید. استان یهودا تحت سلطه هخامنشیان بسیار ثروتمند و قدرتمند شد تا اینکه حکومت هخامنشیان به دست اسکندر مقدونی سقوط کرد.

توضیحات

  1. Grabbe, Lester L. , ed. (2008). Israel in Transition: From Late Bronze II to Iron IIa (c. 1250–850 B.C.E.). T&T Clark International. pp. 225–6. ISBN 978-0-567-02726-9.
  2. Lehman in Vaughn, Andrew G.; Killebrew, Ann E. , eds. (1992). Jerusalem in Bible and Archaeology: The First Temple Period. Sheffield. p. 149.

منابع

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kingdom of Judah». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای پادشاهی یهودا، بازبینی‌شده در ۲۰ تیر ۹۳٫.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.