صادقیا
صادقیا به انگلیسی (Zedekiah یا Tzidkiyahu؛ دیگر زبان‌ها عبری: צִדְקִיָּהוּ، یونانی: Ζεδεκίας، لاتین: Sedecias) (این نام در کتاب مقدس به زبان فارسی بدین گونه آمده‌است) آخرین پادشاه اسراییل پیش از ویران شدن اورشلیم بدست پادشاهی بابل می‌باشد. صادقیا از سوی بخت النصر یا بختنصر، پادشاه بابل، پس از محاصره شهر در بار نخست به پادشاهی رسید و دوباره در یورش دوم به اورشلیم و پس از تسخیر و ویرانی شهر، سقوط کرد. وی چشم خود را بیرون کشید و به بابل آورده شد.
| صادقیا | |
|---|---|
| پادشاهان یهود | |
 | |
| سلطنت | 597–586 قبل از میلاد مسیح |
| پیشین | Jeconiah |
| جانشین | بخت نصر |
| خاندان | تبار داوود |
ویلیام اف البرایت (به انگلیسی William Foxwell Albright یا F. Albright)، باستان‌شناس امریکایی تاریخ شاهی صادقیا را ۵۸۷-۵۹۷ پیش از میلاد می‌داند در حالی که ادوین آر. تیله به انگلیسی (R. Thiele) روزنامه نگار و باستان‌شناس امریکایی و پروفسور عهد عتیق زمان این پادشاهی را از ۵۸۶- ۵۹۷ پیش از میلاد برآورد نموده‌است. با چنین برآوردی صادقیا در ۶۱۸ پیش از میلاد زاده شده‌است.
ارمیای نبی مشاور وی بوده‌است. در متون اسلامی روشن نشده که آیا ایشان نیز باید به عنوان پیامبران بنی اسراییل قرار گیرد یا پادشاهان.
صادقیا در ۵۹۷ پیش از میلاد در سن هیجده سالگی از سوی بختنصر پادشاه بابل شاه یهود شد. وی بر ضد بابل شورش نمود و هم پیمان فرعون مصر گشت. بختنصر این هم پیمانی را با یورش به یهود پاسخ داد (کتاب دوم پادشاهان۲۵:۱). بختنصر اورشلیم را در ژانویه ۵۸۹ پیش از میلاد محاصره نمود که سی ماه به طول کشید.
در یازدهمین سال سلطنت صادقیا، بختنصر موفق به تسخیر شهر گشت و آن جا را و معبد سلیمان یا هیکل سلیمان را ویران ساخت.
منابع
- ویکی انگلیسی