میسنی‌ها

میسنی‌ها به دلیل جنگ‌ها و حمله‌های قومی توجه خاصی به ساخت دژ و پناهگاه‌های نظامی داشتند و برخلاف تمدن مینوسی که کاخهایش دژ نداشت،دیوار کاخ‌های میسنی‌ها بسیار بلند بود. از جمله کاخها می‌توان دژ معروفی که به "ارگ تیرینس" شهرت دارد اشاره کرد.ارگ تیرینس یا تیرونز که در فاصله پانصد کیلومتری میسن قرار داشت، در نزد هومر به تیرونز صد دیوار و در نزد مردمان روزگار باستان به زادگاه هرکول شهرت داشت. این کاخ برخلاف کاخ کنوسوس بر مبنای نقشه‌ای حساب شده ساخته شده‌است.علاوه بر کاخ تیرینس کاخهای بزرگ دیگری در وافیو، پولوس، اورخومنوس، آرن و ایولکوس کشف شده‌است.

معماری میسنی جزئیات و کنده کاری ندارد و تنها پاره سنگ‌های برش خرده روی هم قرار گرفته‌اند اما از معروف‌ترین و مشهورترین نمونه‌های کنده کاری این دوران "دروازه شیران" را می‌توان نام برد.[3][1]

دروازه شیران،میسن درموکنای، حدود ۱۲۵۰-۱۳۰۰ ق.م

یونانیان در دوره‌های بعد دیوارهای مستحکم و تنومند تیرینس و دیگر بناهای میسن را که از سنگ‌های نتراشیده یا نیم تراش ساخته شده‌بودند را کار سیکلوپها، غولان اساطیری یک چشم دانستند و معتقتد بودند که این دیوارها کار نژاد غولان افسانه‌ای است.[4]

مقابر میسنی‌ها به شکل لانه زنبوری ساخته می شده که در آن‌ها مقادیر زیادی خنجر مفرغی مرصع کاری شده با طلا و نقره کشف شده‌است. در این مقابر چندین نقاب چکش کاری شده نیز یافت شده‌است که احتمالاً ویژگی‌های چهره شخص متوفی را به حالتی واقع گرایانه ثبت کرده‌است.[1]
همانطور که ذکر شد، میسنی‌ها از طلا در آثار هنری خود استفاده‌های بسیاری می‌کردند که از نمونه‌های آن می‌توان به "جام وافیو" اشاره کرد.[1]این جام‌ها دو جفت‌اند و حاوی یک ورقه طلای خارجی که نقوش روی آن حکاکی شده و یک ورقه داخلی که سطحی صاف و هموار دارد، هستند.همچنین دسته به صورت یک تکه جدا به بدنه متصل شده.موضوع برجسته‌کاری‌ها احتمال می‌رود که مینوسی باشد و به مراسم گاوبازی و شکار گاو مربوط می‌شود.
سفالگری این دوره تفاوت آشکاری با آثار مینوسی دارد و از نمونه‌های معروف سفالگری این دوران، سفالی موسوم به "ظرف جنگاوران" است.[1]در این گلدان صفی از سربازان میسنی دیده می‌شود که از لحاظ قیافه و نوع پوشش با آثار قبل کاملاً متفاوت هستند و می‌تواند سندی بر تفاوت نژاد میسنی‌ها با اقوام قبلی کرت باشد.