دیادوخوی

دیادوخوی (به یونانی: Διάδοχοι؛ به معنای جانشینان) دسته‌ای از سرداران و خویشان و دوستان اسکندر کبیر بودند که پس از مرگ او در سال ۳۲۳ پیش از میلاد برای در دست گرفتن کنترل امپراتوری او به جنگ با یکدیگر پرداختند. مهم‌ترین آن‌ها آنتیپاتر و پسرش کاساندر، پردیکاس، آنتیگونوس یکم، بطلمیوس یکم، سلوکوس یکم و لوسیماخوس بودند. بروز جنگ‌های دیادوخوی آغاز پرتلاطم عصر هلنیستی محسوب می‌شوند.

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.