منوچهر پرتو

منوچهر پرتو متولد ۱۳۰۲، لیسانس حقوق از دانشگاه تهران و خدمات خود را از دادگستری شروع کرد. مدتی در آبادان و تهران به دادیاری و بازپرسی اشتغال داشت. بعداً به معاونت بازرسی کل کشور منصوب شد. در وزارت دکتر هدایتی به دادستانی تهران رسید. در این مقام محکم و جدی کار کرد. مدام با رئیس و سایر مقامات شهربانی کشمکش داشت. بعد به دادستانی دیوان کیفر منصوب شد و زمانی هم دادیار دیوان عالی کشور بود. در ۱۳۴۵ به معاونت پارلمانی وزارت دادگستری معرفی شد و پس از کنار رفتن جواد صدر، وزیر دادگستری گردید و تا ۱۳۵۳ در آن سمت باقی ماند. پرتو پس از مدتی کوتاه سناتور انتصابی شد. پس از اتمام دوره سنا در ۱۳۵۴، کاری به او ارجاع نشد؛ و در ۱۳۶۸ در اروپا در بیماری درگذشت.[1][2][3]

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.