وزارت اطلاعات و جهانگردی
وزارت اطلاعات و جهانگردی از وزارتخانههای دولت ایران بود که طبق «قانون تأسیس وزارت اطلاعات و جهانگردی» «به منظور نظارت و هدایت امور مربوط به وسائل ارتباطات جمعی در جهت تأمین مصالح ملی و شناساندن بیشتر پیشرفتها و تحولات و تمدن کشور به جهانیان و اشاعه و تحکیم مبانی ارزشهای ملی در شئون سیاسی، اقتصادی اجتماعی و فرهنگی و بالا بردن سطح دانش و بینش عمومی و آمادهسازی جامعه ایرانی برای قبول مسئولیتهای فردی و جمعی بیشتر و نیز توسعه صنعت جهانگردی» فعالیت میکرد.[1] پیش از این در ۱۱ تیر ۱۳۲۲، اداره کل انتشارات و تبلیغات برای انجام امور تبلیغاتی ایجاد شده بود که در ۲۷ اسفند ۱۳۴۲ به وزارت اطلاعات تغییر نام یافت و کلیه وظایف و اختیارات اداره کل انتشارات و رادیو هم به آن منتقل شد. در ۱۳۴۶ سازمان تلویزیون ملی ایران وابسته به وزارت اطلاعات تأسیس و در ۱۳۵۰ این سازمان منحل و سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران وابسته به وزارت اطلاعات تأسیس شد.
وزارت اطلاعات و جهانگردی | |
---|---|
اطلاعات کلی سازمان | |
بنیادگذاری | ۲۷ اسفند ۱۳۴۲ |
سازمان بعدی | وزارت ارشاد ملی |
ستاد | تهران |
سازمانهای وابسته به وزارت اطلاعات:
- سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران
- شرکت سهامی چاپخانه وزارت اطلاعات و جهانگردی
- سازمان خبرگزاری پارس
- مدرسه عالی خدمات جهانگردی و اطلاعات
- شرکت سهامی گشتها
- شرکت سهامی تاسیسات جهانگردی
- شرکت سهامی مرکز خانههای ایران
- سازمان مراکز جهانگردی برای ورزشهای زمستانی
در ۷ خرداد ۱۳۵۸ نام وزارت اطلاعات و جهانگردی به وزارت ارشاد ملی تغییر یافت.
وزرا
- سرلشکر حسن پاکروان
- هوشنگ انصاری، ۱۳۴۵ – ۱۳۴۶
- جواد منصور
- محمد سام
- حمید رهنما
- غلامرضا کیانپور
- کریم پاشا بهادری
- داریوش همایون
- محمدرضا عاملی تهرانی
- تیمسار سپهبد ابوالحسن سعادتمند
- سیروس آموزگار (سرپرست)
- ناصر میناچی