ملکه آن

ملکه آن یا آن استوارت (به انگلیسی: Queen Anne یا Anne of Great Britain) (زاده ۶ فوریه ۱۶۶۵ – درگذشته ۱ اوت ۱۷۱۴)، در تاریخ ۸ مارس ۱۷۰۲، پس از خواهر خود، ماری دوم و شوهرخواهرش، ویلیام سوم بر تخت سلطنت انگلستان، اسکاتلند و ایرلند نشست. وی دختر جیمز دوم و همچنین آخرین ملکه خاندان استوارت بود. اتحاد کامل انگلستان و اسکاتلند در ۱ می ۱۷۰۷ و در زمان پادشاهی وی محقق گشت. به این ترتیب، آن نخستین فرمانروای پادشاهی بریتانیای کبیر به‌شمار می‌آید.

آن
پرتره اثر مایکل دال، ۱۷۰۵
ملکه انگلستان، اسکاتلند و ایرلند (بیشتر…)
سلطنت	۸ مارس ۱۷۰۲ – ۱ مه ۱۷۰۷
تاج‌گذاری	۲۳ آوریل ۱۷۰۲
پیشین	ویلیام سوم
ملکه پادشاهی متحده بریتانیای کبیر و قلمروهای همسود و ایرلند (بیشتر…)
سلطنت	۱ مه ۱۷۰۷ – ۱ اوت ۱۷۱۴
جانشین	جرج یکم بریتانیای کبیر
زاده	۶ فوریهٔ ۱۶۶۵ کاخ سنت جیمز، وست‌مینستر
درگذشته	۱ اوت ۱۷۱۴ (۴۹ سال) کاخ کنزینگتون، میدلسکس (انگلستان)
آرامگاه	۲۴ اوت ۱۷۱۴ کلیسای وست‌مینستر
همسر(ان)	شاهزاده جرج دانمارک
فرزند(ان) بیشتر…	شاهزاده ویلیام، دوک گلاستر
خاندان	دودمان استوارت
پدر	جیمز دوم
مادر	آن هاید
دین و مذهب	کلیسای انگلستان
امضاء

آن، در دوران سلطنت عمویش، چارلز دوم، که هیچ فرزند قانونی‌ای نداشت، متولد شد. اگر چه پدرش، جیمز، به عنوان برادر جوانتر چارلز، به عنوان وارث سلطنت مطرح بود اما از آنجایی که عقاید کاتولیکی‌اش در انگلستان نامحبوب بود، به دستور چارلز، آن و خواهر بزرگترش، مری، تحت آموزش کلیسای انگلستان بزرگ شدند. سه سال پس از مرگ چارلز و جانشینی جیمز، او طی انقلاب باشکوه، در سال ۱۶۸۸، از سلطنت خلع شد و خواهر آن، ماری و برادر شوهر پروتستانش، ویلیام اورانژ- ناسو، مشترکاً به پادشاهی رسیدند. اگر چه دو خواهر با هم روابط نزدیکی داشتند اما اختلاف نظرها بر سر مسائل مالی و اطرافیان، به سرعت پس از به سلطنت رسیدن مری بالا گرفته و روابط آنها به سردی گرایید. ویلیام و مری فرزندی نداشتند و پس از مرگ ماری در سال ۱۶۹۴، ویلیام به تنهایی تا زمان مرگش در سال ۱۷۰۲ به سلطنت ادامه و سپس آن جانشین او شد.

آن در طول دوران حاکمیتش به سیاستمداران معتدل حزب توری که در دیدگاههای مذهبی انگلیکان به او نزدیکی بیشتری داشتند متمایل بود تا حزب رقیبشان ویگ. ویگها در طول جنگ جانشینی اسپانیا قدرت بیشتری بدست آوردند تا اینکه آن، در سال ۱۷۱۰، بسیاری از آنها را از دفترش مرخص کرد. دوستی نزدیک آن با سارا چرچیل، دوشس مالبرو بر سر اختلاف نظرهای سیاسی به تندی گرایید. دوشس انتقام خود را با توصیف ناخوشایندی که از ملکه در خاطراتش ارائه کرد گرفت؛ خاطراتی که به‌طور گسترده مورد قبول تاریخدانان بود تا اینکه در اواخر قرن بیستم مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت.

آن در تمام طول عمرش گرفتار بیماری بود و از سی سالگی، این بیماری به همراه چاقی شدت پیدا کرد. به رغم هفده بارداری با شوهرش، پرنس جورج دانمارک، او بدون هیچ وارثی در ۱ اوت ۱۷۱۴ درگذشت و آخرین فرد خاندان استوارت شد. براساس معاهده ۱۷۰۱ که کاتولیکها را از جانشینی منع میکرد، جرج یکم نواده جیمز یکم از دودمان هانوفر جانشین او شد. از دیگر وقایع مهم دوران زمامداری وی، می‌توان به انعقاد قرارداد صلح اوترخت در ۱۷۱۳ اشاره نمود.