پادشاهی انگلستان

پادشاهی انگلستان (به انگلیسی: Kingdom of England) کشوری مستقل در جزیره بریتانیای کبیر بود که در قرن ۱۰ میلادی از به هم پیوستن پادشاهی‌های کوچک‌تر آنگلوساکسون به وجود آمد. این کشور در سال ۱۷۰۷ با پیوستن به پادشاهی اسکاتلند، پادشاهی بریتانیای کبیر را تشکیل داد.

پادشاهی انگلیس

قرن دهم – ۱۷۰۷
نشان ملی
موقعیت انگلیس در سال ۱۷۰۰
پایتختوینچستر (تا قرن دوازدهم)
لندن (قرن دوازدهم تا ۱۷۰۷)
˩ وست‌مینستر
    (اداری)
˩ سیتی لندن
    (تجاری)
زبان(های) رایجانگلیسی
نورس باستان (تا قرن یازدهم)
ولزی
کورنی
کامبریک (تا قرن یازدهم)
آنگلو-نورمن (قرن یازدهم تا پانزدهم)
لاتین قرون وسطی (تا قرن پانزدهم)
دین(ها)
مسیحیت
حکومتمتمرکز پارلمانی پادشاهی
پادشاه 
 ۹۲۵ تا ۹۳۹
اتلستن (نخستین)
 ۱۷۰۲ تا ۱۷۰۷
آن (آخرین)
قوه مقننهپارلمان
مجلس اعیان
مجلس عوام
تاریخ 
 اتحاد پادشاهی‌های انگلوساکسون
قرن دهم میلادی
۱۴ اکتبر ۱۰۶۶
 فتح ولز
۱۲۷۷–۱۲۸۳
 انقلاب باشکوه
۱۱ دسامبر ۱۶۸۸
 اتحاد با اسکاتلند
۱ مه ۱۷۰۷
مساحت
۱۲۸۳ تا ۱۵۴۲ (تخمین)۱۴۵٬۰۰۰ کیلومترمربع (۵۶۰۰۰مایل‌مربع)
۱۲۸۳۱۴۵٬۰۰۰ کیلومترمربع (۵۶۰۰۰مایل‌مربع)
۱۵۴۲۱۴۵٬۰۰۰ کیلومترمربع (۵۶۰۰۰مایل‌مربع)
۱۵۴۲ تا ۱۷۰۷ (تخمین)۱۵۱٬۰۰۰ کیلومترمربع (۵۸۰۰۰مایل‌مربع)
۱۷۰۷۱۵۱٬۰۰۰ کیلومترمربع (۵۸۰۰۰مایل‌مربع)
جمعیت
 ۱۲۸۳
۵۰۰۰۰۰
 ۱۵۴۲
۳۰۰۰۰۰۰
 ۱۷۰۷
۵۷۵۰۰۰۰
واحد پولپوند استرلینگ
پیشین
پسین
وسکس
پادشاهی ساسکس
پادشاهی اسکس
پادشاهی کنت
دومونیا
مرسیا
انگلیای شرقی
نورتامبریا
امیرنشین ولز
پادشاهی بریتانیای کبیر
امروز بخشی از

از سال ۱۶۰۳ و با شروع سلطنت جیمز یکم (انگلستان)، سلطنت انگلیس هم مانند پادشاهی اسکاتلند و پادشاهی ایرلند در اختیار دودمان استوارت بود. اما این کشورها به صورت مستقل اداره می‌شدند. در نهایت در تاریخ ۱ مه ۱۷۰۷، انگلیس و اسکاتلند تحت نام پادشاهی بریتانیای کبیر با یکدیگر متحد شدند.

منابع

    مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kingdom of England». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵.

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.