پادشاهی اسکاتلند

پادشاهی اسکاتلند (گیلیک اسکاتلندی:Rìoghachd na h-Alba؛ اسکاتس:Kinrick o Scotland) کشوری مستقل در اروپای شمالی بود که براساس داستان‌های سنتی در ۸۴۳ میلادی تأسیس شد و تا ۱۷۰۷، که در اتحاد با انگلستان پادشاهی بریتانیای کبیر را تشکیل داد، به حیات خود ادامه داد.

Kingdom of Scotland
Rìoghachd na h-Alba  (Gaelic)
Kinrick o Scotland  (Scots)

قرن نهم–۱۷۰۷
پرچم
نشان سلطنتی
شعار: In My Defens God Me Defend (Scots) (often shown abbreviated as IN DEFENS)
وضعیتاتحاد شخصی با پادشاهی انگلستان
(1603–49 / ۱۶۶۰–۱۷۰۷)
پایتختScone (قبل از c.1070) دانفرم‌لاین (c.1070-c. 1440)
ادینبرو (بعد از 1452)
زبان(های) رایجاسکاتس، گیلیک اسکاتلندی، فرانسوی، انگلیسی، نورن
حکومتپادشاهی
فرمانروا 
• ۸۴۳–۸۵۸
کنت اول (اولین)
• ۱۳۰۶–۱۳۲۹
رابرت یکم
• ۱۷۰۲–۱۷۰۷
آن (آخرین)
قوه مقننهپارلمان اسکاتلند
تاریخ 
• United
Ninth century (traditionally 843 AD)
• Lothian and Strathclyde incorporated
۱۱۲۴(پیمان یورک، ۱۲۳۷) به انجام رسید.
• Galloway incorporated
۱۲۳۴/۵
• جزایر هیبرید، جزیره من and Caithness incorporated
1266 (Treaty of Perth)
• اورکنی و شتلند فتح شدند.
۱۴۷۲
• Union of the Crowns
۱۶۰۳
۱ مه ۱۷۰۷
جمعیت
• ۱۵۰۰
۵۰۰۰۰۰
• ۱۶۰۰
۸۰۰۰۰۰
• ۱۷۰۰
۱۰۰۰۰۰۰
واحد پولPound Scots (Pund)
پیشین		پسین
پیکتلند
دال ریاتا
پادشاهی استرادکلید
نوتمبریا
پادشاهی بریتانیای کبیر
امروز بخشی از بریتانیا
( اسکاتلند)
^  The Pictish and Cumbric languages went extinct during the 10th and 11th centuries. French was widely spoken in Scotland at the height of the Auld Alliance. English began to have increased influence in Scotland from the mid-16th century.

تاریخ

سلطه وایکینگ‌ها بر مناطق شمالی انگلستان و ساکن شدن آن‌ها در یورک‌شر، موجب جدایی سرزمین کنونی اسکاتلند از مردمان آنگلوساکسون جنوب و تشکیل پادشاهی مجزای اسکاتلند تحت سلطه سلت‌ها در آنجا گردید.[1]

اسکاتلند همواره مورد تهاجم انگلیسی‌ها بود اما در زمان رابرت اول با پیروزی بر مهاجمان توانست در سراسر قرون وسطی استقلال خود را حفظ کند.

در سال ۱۶۰۳ میلادی جیمز ششم پادشاه انگلستان شد؛ در نتیجه اسکاتلند و انگلستان به وسیلهٔ اتحاد شخصی با یکدیگر متحد شدند. در سال ۱۷۰۷ میلادی دو پادشاهی به یکدیگر پیوستند و بریتانیا را به وجود آوردند.

به دنبال این اتحاد، در ۱۴۷۲ میلادی جزایر شمالی متعلق به پادشاهی نروژ نیز به خاک اسکاتلند ضمیمه شد و به این ترتیب سرزمین اسکاتلند با قلمرو کنونی اش شکل گرفت. در اواخر قرن پانزدهم میلادی، قلمرو اسکاتلند شامل سرزمین اصلی اسکاتلند می‌شد که از شمال و غرب به اقیانوس اطلس، از شرق به دریای شمال و از جنوب غربی به دریای ایرلند و کانال شمال می‌رسید.

جغرافیا

جدا از سرزمین اصلی، اسکاتلند دارای بیش از ۷۹۰ جزیره بود. جمعیت پادشاهی اسکاتلند نیز در ۱۷۰۱ میلادی، ۱٫۱ میلیون نفر بود.

نگارخانه
  • پرچم اتحادیه اسکاتلندی‌ها که از سال ۱۶۰۶ تا ۱۷۰۷ میلادی به طور غیر رسمی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
  • نشان سلطنتی اسکاتلند

پانویس
  1. Bloch، Feudal Society، 42.

منابع
  • Bloch, Marc (2004). Feudal Society: The Growth of Ties of Dependence. Taylor & Francis. ISBN 0-203-40625-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.