ادموند یکم
ادموند یکم ملقب به ادموند فرخ (به لاتین: Edmundus Magnificus) (زادهٔ ۹۲۱ — درگذشتهٔ ۲۶ مه ۹۴۶) شاه انگلستان از ۹۳۹ تا ۹۴۶ بود و در دوران حکومتش توانست نواحی شمالی انگلستان را که به تصرف وایکینگها درآمده بود بازپس بگیرد.[1]
ادموند یکم | |
---|---|
پادشاه انگلستان | |
سلطنت | اکتبر ۹۳۹ - مه ۹۴۶ |
پیشین | اتلستن |
جانشین | ادرد |
زاده | ۹۲۱ وسکس، انگلستان |
درگذشته | ۲۶ مه ۹۴۶ پاکلچرچ، انگلستان |
فرزند(ان) | ادویگ ادگار |
دودمان | خاندان وسکس |
پدر | ادوارد پدر |
مادر | ادگیفو |
زندگینامه
ادموند زادهٔ ۹۲۱ و پسر ادوارد پدر، شاه وسکس (حکومت ۸۹۹-۹۲۴) و ادگیفو بود. او همچنین برادر ناتنی اتلستن (حکومت ۹۲۴-۹۳۹) بود که در دوران فرمانروایی او انگلستان به یکپارچگی سیاسی رسیده بود.[1] اتلستن در ۹۳۹ درگذشت و ادموند جانشین او شد. اما هنوز چندی از بر تخت نشستن او نگذشته بود که نیروهای اسکاندیناویایی با پشتیبانی قوای ایرلندی، میدلندز را مورد تاخت و تاز خود قرار دادند.[2] اولاف گوتفریتسون، شاه اسکاندیناویایی دوبلین، با سواستفاده از مرگ اتلستن نورثامبریا را به اشغال خود درآورده بود و از آنجا بر میدلندز میتاخت.[1]
با این حال ادموند توانست پس از مرگ اولاف در ۹۴۲ نورثامبریا را در ۹۴۴ باز پس گرفته و شاهان اسکاندیناویایی اولاف سیتریکسون و رگنالد را به بیرون راند. او در ۹۴۵ استراتکلاید را نیز تصرف نمود و آن را در مقابل دریافت حمایت نظامی به مالکوم یکم، شاه اسکاتلند واگذار نمود. ادموند با این کار علاوه بر ایمنسازی مرزهای خود، روابطی دوستانه و صلحطلبانه با اسکاتلند پیدا کرد و دایرهٔ دشمنانش را محدود ساخت.[1]
ادموند تا هنگام مرگش بر انگلستانی متحد فرمان میراند.[2] او در ۹۴۶ در کاخ خود بهدست دزدی تبعیدی به قتل رسید و پس از او برادرش اِدْرِد (حکومت ۹۴۶-۹۵۵) جانشین او شد.[1]
منابع
- "Edmund I". Britannica Online Encyclopedia. Retrieved 9 December 2010.
- David Crystal (1995), The Cambridge Biographical Encyclopedia (Second edition ed.), Cambridge University Press, p. p.302, ISBN 0-521-43421-1