مستحب
مستحب در لغت به معنای دوست داشته شده و پسندیده شده است[1] و در اصطلاح فقه اسلام، عملی است که انجامش بر مکلَف مطلوب است و پاداش دارد ولی ترک آن عذاب ندارد. مانند: نماز شب. تعداد مستحبات بسیار زیاد است و قابل شمردن نیست[2]
| بخشی از مجموعه مباحث اسلام دربارهٔ اسلام |
| اصول فقه |
|---|
| فقه |
| احکام |
| عناوین کلامی |
مستحب مؤکد
در مستحب مؤکد، تأکید بر انجام فعل است، تأکیدی بیش از تأکید موجود در استحباب، و کمتر از تأکید واجب. در این گونه خواسته‌ها مکلف به خاطر سرپیچی عقاب نمی‌شود، ولی شارع او را به خاطر نادیده گرفتن تأکید او برانجام فعل، سرزنش می‌کند.[3]
پانویس
- لغتنامه دهخدا
- محمد حسین فلاح‌زاده (تابستان ۱۳۸۴)، آموزش فقه، قم: انتشارات الهادی، ص. صفحهٔ ۲۲ISBN 964-400-157-5
- فرهنگ نامه اصول فقه، مرکز اطلاعات و منابع اسلامی، جلد:۱ صفحه: ۱۵۳
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.