سنجه (دیو)

واژه سنجه کوتاه شده سپنجکره یا سپنجغره در پهلوی spanjarus(سپنجروش) یکی از دیوان خشکسالی است.[2]

سنجه(دیو)
اطلاعات کلی
نامسنجه دیو
شناخته شده بهپیام رسان به دیو سپید
دورانپادشاهی کیکاووس
کشته شده توسطرستم
مکانمازندران شاهنامه

سنجه نام دیوی از دیوان مازندران است.[1]

سنجه دیو در شاهنامه

پس از حمله کیکاووس به مازندران، شاه مازندران یکی از دیوان به نام سنجه را نزد دیو سپید فرستاد و خبر غارت کاووس را به او داد تا او را به نبرد شاه ایران فرا بخواند.

ز دیوان به پیش اندرون سنجه بودکه جان و تنش زان سخن رنجه بود
بدو گفت رو نزد دیو سپیدچنان رو که بر چرخ گردنده شید

پس از گرفتار شدن کیکاووس، رستم برای نجات وی به مازندران میرود و همه دیوان آن مرز و بوم از جمله سنجه را میکشد.

نه ارژنگ ماندم نه دیو سپیدنه سنجه نه پولادغندی نه بید

پانویس
  1. لغت نامه دهخدا
  2. کزازی میرجلال الدین،۱۳۸۱ نامه باستان،ج ۳۶۶:۲

منابع
  • فردوسی، ابوالقاسم؛ شاهنامه فردوسی، پیرایش دکتر جلال خالقی مطلق، تهران ۱۳۹۴، نشر سخن، شابک: ۲-۷۵۱-۳۷۲-۹۶۴-۹۷۸
  • گلی، احمد. (1386). «دیوان در شاهنامه»، مجله زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، سال پنجم، شماره هشتم، ص153-172.
  • بررسی قصّه‌های «دیوان» در شاهنامه فردوسی (بر اساس نظریه ریخت‌شناسانه ولادیمیر پراپ) مسعود روحانی[استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران]،محمد عنایتی[کارشناس (ارشد) گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران]
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.