حنین بن اسحاق
حُنَیْن بن اسحاق (به سریانی: Hunein Bit Ishak)(به عربی: أبو زید حنین بن إسحاق العبادی) (به لاتین: Johannitius) از بزرگان مشهور و تأثیرگذار مسیحی نسطوری و دانشمند و پزشک معروف دوره عباسی در سده نهم میلادی بود.
| حُنَیْن بن اسحاق | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۸۰۹ میلادی حیره |
| درگذشت | ۸۷۳ میلادی |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | پزشکی. ترجمه |
| محل کار | بیت الحکمه |
| دین | مسیحی نسطوری |
بیشتر شهرت حنین بن اسحاق به دلیل ترجمه‌های علمی و پزشکی از زبان یونانی به عربی و سریانی در دورهٔ طلایی خلافت عباسیان است.
او بزرگ‌ترین مترجم عرب بود که از کشورهای یونانی‌زبان دیدار کرد و دست‌نوشته‌ها را گرد آورد و در دورهٔ مأمون، سرپرستیِ آماده ساختن ترجمه‌ها را بر عهده داشت. حنین بن اسحاق مسیحی بود، واقعیتی که گواه آسان‌گیریِ در خور توجه دورهٔ خلفای عباسی است.[1]
آثار
حنین بن اسحاق و دستیارانش آثار بقراط، جالینوس، دیوسکوریدس (دیسقوریدس)، افلاطون، ارسطو، و عهد عتیق (ترجمه هفتادی) را به عربی برگرداندند. حنین بن اسحاق اثری به نام ده رساله دربارهٔ چشم(موسوم به کتاب العین) نوشت که پیرامون بیماری‌های چشم است.[1]
منابع
- تاریخ تمدن، هنری لوکاس، ترجمه ع. آذرنگ، جلد اول، فصل هیجدهم، صفحه 361
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hunayn ibn Ishaq». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۱.