عبدالقاهر بغدادی
عبدالقاهر بغدادی (۹۸۰–۱۰۳۷ میلادی). او که زادگاهش بغداد بود پس‌از مهاجرت پدرش، ابوعبدالله طاهر بن محمدبن عبدالله بغدادی، ساکن نیشابور شد و سرانجام بر اثر واقعه‌ای که از آن با عنوان «فتنهٔ ترکمانان» یاد کرده‌اند، به اسفراین نقل مکان کرد.[1]
| عبدالقاهر بغدادی ابو منصور عبدالقاهر بن طاهر بن محمد بغدادی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۹۸۰ بغداد |
| درگذشت | ۱۰۳۷ میلادی ۴۲۹ قمری[1] اسفراین |
| محل زندگی | نیشابور |
| نژاد | عرب تمیمی |
| تحصیلات | ادبیات و فقه |
| پیشه | ادیب و فقیه |
| آثار | «اصول الدین، «الملل و النحل، «الفَرق بین الفِرَق»، «فضائح المعتزله، «التکملة فی الحساب»، «مسائل علم الکلام»، «أصول الدین»، «تفسیر القرآن» و «الناسخ والمنسوخ»، و «التکملة فی الحساب»، و «تفسیر أسماء الله الحسنی»، و «فضائح المعتزلة»، و «فضائح القدریة»، و «تأویل المتشابهات فی الأخبار والآیات»، و «الإیمان وأصوله»، و «نفی خلق القرآن»، و «الصفات»، و «بلوغ المدی فی أصول الهدی»، و «معیار النظر»، و «العماد فی مواریث العباد». «الفَرْق بین الفِرَق». «تفضیل الفقیر الصابر علی الغنی الشاکر». «العماد فی مواریث العباد». «التحصیل فی أصول الفقه». «الإیمان وأصوله. «تأویل متشابه الأخبار». «بلوغ المدی من أصول الصدی». |
| دین | اسلام |
| مذهب | شافعی |
| منصب | مدرس |
زندگی
پدرش طاهر بن محمد (درگذشتهٔ ۳۸۳ قمری) خود اهل علم و حدیث، خوشنویس و بازرگانی ثروتمند بود. گفته‌اند که عبدالقاهر تمام اموال موروثی خود را در راه علم انفاق کرد و دچار فقر و تنگدستی شد. عبدالقاهر در چندین علم از جمله فقه، کلام، حساب، ادبیات و حدیث برجستگی یافت و به تدریس پرداخت. سُبکی از قول فخررازی در ریاض المونقة، او را در جدل و ردّ مخالفان ستوده، و همو در طبقات الوسطی مناظراتی از بغدادی ذکر کرده که نشان‌دهندهٔ چیره‌دستی و توانمندی وی در مناظرة کلامی و فقهی است.[2]
از وی اشعاری باقی مانده است که بیشتر شیوهٔ نظم‌های تعلیمی را دارد.[1]
منابع
- «بغدادی، ابومنصور». مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۵-۱۶.
- هوشنگی، لیلا. «بغدادی». دانشنامه جهان اسلام. بنیاد دائرةالمعارف اسلامی. دریافت‌شده در 2013-1-4. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=را بررسی کنید (کمک)