حمید استیلی
حمیدرضا استیلی(زادهٔ ١٢ فروردین ١٣۴۶) بازیکن و مربی فوتبال ایران است.
| حمید استیلی | ||
.jpg.webp) | ||
| اطلاعات شخصی | ||
|---|---|---|
| نام کامل | حمیدرضا استیلی | |
| زادروز | ۱۲ فروردین ۱۳۴۶ (۵۴ سال)[1] | |
| محل تولد | سراب ایران | |
| قد | ۱۷۵ سانتیمتر | |
| پست | هافبک | |
| اطلاعات باشگاه | ||
| باشگاه کنونی | امید ایران (سرمربی) | |
| دوران جوانی | ||
| ۱۳۶۳–۱۳۶۸ | پاس | |
| دوران حرفه‌ای۱ | ||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی(گل) |
| ۱۳۶۸–۱۳۷۱ ۱۳۷۱–۱۳۷۲ ۱۳۷۲–۱۳۷۳ ۱۳۷۳–۱۳۷۴ ۱۳۷۴–۱۳۷۵ ۱۳۷۵ ۱۳۷۵–۱۳۷۷ ۱۳۷۷–۱۳۸۳ |
پاس تهران پرسپولیس بهمن القادسیه بهمن گیلانگ یونایتد بهمن پرسپولیس |
|
| تیم ملی | ||
| ۱۳۶۸–۱۳۷۸ | ایران | ۸۲ (۱۲) |
| تیم‌های مربی | ||
| ۱۳۸۳–۱۳۸۷ ۱۳۸۸–۱۳۸۹ ۱۳۸۹–۱۳۹۰ ۱۳۹۰–۱۳۹۱ ۱۳۹۳ ۱۳۹۴ ۱۳۹۸- |
پرسپولیس (کمک مربی) استیل آذین شاهین بوشهر پرسپولیس راه‌آهن ملوان بندر انزلی امید ایران | |
|
| ||
او ۸۲ بازی ملی در کارنامه خود دارد و بیشتر فعالیت‌های باشگاهی خود را در پرسپولیس گذرانده است. گلی که استیلی برای تیم ملی ایران به تیم ملی آمریکا (در رقابت‌های جام جهانی ۱۹۹۸) زد، ماندگار شد و بازتاب فراوانی یافت.این گل بعدها به عنوان گل قرن انتخاب شد. حمید استیلی در ۸۲ بازی ملی با ۱۶ گل زده (۱۲ گل ثبت شده در فیفا) که در پست او (هافبک)، آمار گل خوبی به حساب می‌آید، یکی از بازیکنان تأثیرگذار در تیم ملی ایران به شمار می‌رود. او بعد از کریم باقری بهترین هافبک دفاعی پرسپولیس است.
زندگی شخصی
حمید استیلی در محلهٔ چهارصد دستگاه نازی آباد تهران به دنیا آمد و اصالت او به روستای اسطلو در شهرستان سراب (استان آذربایجان شرقی) می‌رسد. وی از دوران کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشت و با امکانات اندک در آن زمان، وارد این رشته شد و توانست به تدریج در رده‌های سنی گوناگون تیم ملی فوتبال ایران حضور پیدا کند.
فعالیت‌های باشگاهی
استیلی در مدت بازیگری فوتبال، شاگرد مربیانی چون فیروز کریمی،فرهاد کاظمی، علی پروین، جلال طالبی، غلامحسین مظلومی، منصور پورحیدری و بیژن ذوالفقارنسب بوده‌است. وی سابقه حضور در باشگاه‌های استقلال جنوب، پاس تهران، پرسپولیس، بهمن کرج، القادسیه کویت و گیلانگ سنگاپور را دارد. استیلی از سال ۶۳ در ترکیب اصلی پاس تهران جای گرفت و ۸ سال بعد به پرسپولیس رفت؛ در سال ۷۲ از پرسپولیس جدا شد و سال ۷۷ مجدداً به این باشگاه بازگشت. وی در سال ۱۳۸۳ و بعد از بازی با سپاهان، از فوتبال باشگاهی خداحافظی کرد.
فعالیت‌های ملی
او در سال ۶۸ توسط علی پروین به تیم ملی دعوت شد و در دیدار با تیم ملی شوروی، نخستین بازی ملی خود را انجام داد. گل استیلی در جام جهانی ۱۹۹۸ که با ضربه سر به دروازه تیم ملی فوتبال آمریکا زده شد، مورد توجه بسیار قرار گرفت. او که می‌بایست در سال ۲۰۰۰ کاپیتان تیم ملی می بود، پیش از بازی با تیم ملی لبنان، بازوبند کاپیتانی را به علی دایی داد.
مربیگری
استیلی مدتی دستیار آری هان و سپس مصطفی دنیزلی در باشگاه پرسپولیس بود. وی در زمان افشین قطبی به عنوان کمک مربی اول در پرسپولیس فعالیت می‌کرد. در سال ۱۳۸۸، سر مربی استیل آذین تهران شد و در اواخر لیگ نهم از این تیم کنار گذاشته شد. استیلی در لیگ دهم (چند هفته مانده به شروع لیگ)، به شاهین بوشهر پیوست؛ اما پس از فوت برادرش در فروردین ۱۳۹۰ و به خاطر مسائل روحی، از این سمت استعفا داد.
در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از رد درخواست کمیتهٔ فنی باشگاه پرسپولیس مبنی بر ادامهٔ همکاری علی دایی با پرسپولیس، استیلی توسط کمیتهٔ فنی به عنوان سرمربی این تیم انتخاب شد. او در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۹۰ و پس از شکست ۳ بر صفر مقابل استقلال در بازی مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی، از مربیگری پرسپولیس نیز کناره‌گیری کرد.[2][3]
تقدیر سید علی خامنه‌ای
سید علی خامنه‌ای، رهبر ایران، در طی یک دیدار، به خاطر گل حمید استیلی به تیم ملی فوتبال آمریکا پیشانی استیلی را بوسید و او را مورد تقدیر قرار داد. او دربارهٔ این گل به استیلی گفت که هرکسی هم جای استیلی بود، این گل را می‌زد.[4]
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hamid Estili». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۰۹.
