جلال طالبی

جلال طالبی در خیابان درختی تهران به دنیا آمد. او برادر نورالدین طالبی ورزشکار رشته شنا و واترپلو است. عمر دوران بازیگری طالبی در فوتبال بسیار کوتاه بود و او مجبور شد در سن ۲۷ سالگی، به خاطر مصدومیت، بازیگری فوتبال را کنار بگذارد. وی در باشگاه‌های دارایی، تاج و نیز تیم ملی ایران بازی کرده‌است. او در سال ۱۳۴۳ ازدواج کرد و بیشتر دوران بازنشستگی خود را با همسر و سه پسرش در ایالات متحده زندگی می‌کند.

جلال طالبی از بزرگان و مفاخر فوتبال ایران است؛ وی از بزرگترین و پرافتخارترین بازیکنان و مربیان و از نخستین مربیان ایرانی شاغل در کشورهای خارجی بود و توانست به افتخارات بین‌المللی دست یابد. تقریباً سه هفته مانده به جام جهانی ۱۹۹۸ و پس از باخت ۷ بر ۱ تیم ملی ایران برابر باشگاه آ اس رم ایتالیا در یک دیدار تدارکاتی، طالبی جایگزین تومیسلاو ایویچ سرمربی وقت تیم ملی ایران شد و توانست نخستین برد تاریخ فوتبال ایران در جام‌های جهانی تا قبل از بازی ایران مراکش در جام جهانی ۲۰۱۸ را به ارمغان بیاورد؛ هرچند که عده‌ای معتقد هستند این برد نتیجه زحمات تومیسلاو ایویچ بود. طالبی تا سال ۱۳۷۹ سرمربیگری تیم ملی ایران را بر عهده داشت و پس از شکست در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ برابر تیم کره جنوبی، که در وقت اضافه و با قانون گل طلایی اتفاق افتاد، از سمت خود استعفا کرد. طالبی سرمربیگری تیم ملی سوریه و نیز تیم امید اندونزی را نیز بر عهده داشته‌است.[1]

تیم ملی فوتبال ایران
فهرست مربیان تیم ملی فوتبال ایران