منصور ابراهیم‌زاده

منصور ابراهیم‌زاده (زادهٔ ۸ خرداد ۱۳۳۵ در اصفهان)، بازیکن پیشین و مربی فعلی فوتبال، اهل ایران است. وی به همراه همسر و فرزندانش در آمریکا زندگی می‌کند.

منصور ابراهیم‌زاده
اطلاعات شخصی
نام کامل منصور ابراهیم‌زاده
زادروز ۸ خرداد ۱۳۳۵ (۶۴ سال)
محل تولد    اصفهان، ایران
پست مربی
دوران جوانی
۱۳۵۴–۱۳۵۱ سپاهان اصفهان
دوران حرفه‌ای۱
سال‌ها باشگاه‌ها بازی(گل)
۱۳۵۶–۱۳۵۴
۱۳۵۸–۱۳۵۶
بانک ملی
سپاهان اصفهان

۵۲ (۸)   
تیم‌های مربی
۱۳۸۱–۱۳۷۸
۱۳۸۲–۱۳۸۱
۱۳۸۵–۱۳۸۲
۱۳۸۶–۱۳۸۵
۱۳۸۷–۱۳۸۶
۱۳۸۷
۱۳۹۱–۱۳۸۷
۱۳۹۲–۱۳۹۱
۱۳۹۳–۱۳۹۲
۱۳۹۳
۱۳۹۶–۱۳۹۵
۱۳۹۷–۱۳۹۶
ذوب‌آهن اصفهان (کمک مربی)
سپاهان اصفهان (کمک مربی)
ذوب‌آهن اصفهان (کمک مربی)
سپاهان اصفهان (کمک مربی)
ایران (کمک مربی)
ایران (موقت)
ذوب‌آهن اصفهان
نفت تهران
راه‌آهن
پیکان تهران
مس کرمان
سپاهان اصفهان


* تعداد بازی (تعداد گل)

حضور در تیم ملی

زمانی‌که امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بود، ابراهیم‌زاده سمت دستیاری او را بر عهده داشت، او در مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ یکی از اعضای کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران بود. پس از برکناری امیر قلعه‌نویی از سرمربیگری تیم ملی در سال ۱۳۸۶، نام خاویر کلمنته برای رهبری تیم ملی فوتبال ایران مطرح شد و ابراهیم‌زاده نیز به عنوان دستیار او برگزیده شد.

خاویر کلمنته به ایران سفر کرد ولی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب نشد و فدراسیون فوتبال ایران هدایت تیم ملی فوتبال ایران را به طور موقت به منصور ابراهیم‌زاده سپرد. تیم ایران با هدایت ابراهیم‌زاده در سه مسابقه سه بار مساوی کرد.

دوران دستیاری

او به عنوان دستیار رسول کربکندی در تیم ذوب آهن مشغول به کار شد در آن زمان تیم ذوب‌آهن نایب قهرمان لیگ برتر شد. وی بار دیگر به عنوان دستیار به تیم سپاهان اصفهان بازگشت در فصل ۸۵-۱۳۸۴ که قهرمان جام حذفی شدند و در فصل ۸۶-۱۳۸۵ دستیار لوکا بوناچیچ بود که مجدداً قهرمان جام حذفی و به عنوان نایب قهرمانانی لیگ قهرمانان آسیا رسید و فصل بعد در جام باشگاههای جهان به همراه سپاهان شرکت کرد ولی در مرحله یک چهارم نهایی مغلوب اوراوا رد ژاپن شدند و عنوانی کسب نکرد.

آغاز دوره سرمربی‌گری

منصور ابراهیم‌زاده در سال ۱۳۸۷ بار دیگر به تیم باشگاهی ذوب‌آهن اصفهان بازگشت این بار به عنوان سرمربی.

او در نخستین تجربهٔ حرفه‌ای خود به عنوان سرمربی، تیم ذوب‌آهن اصفهان را در حالی در فصل ۸۸–۱۳۸۷ مسابقات لیگ برتر به عنوان نایب قهرمانی رساند که تیم رقیب یعنی استقلال تهران به لطف تفاضل گل بهتر قهرمان شد. شاگردان ابراهیم‌زاده در همان فصل قهرمان جام حذفی شدند.

در فصل ۸۹–۱۳۸۸ که ابراهیم‌زاده برای دومین فصل پیاپی سرمربی‌گری تیم ذوب‌آهن را برعهده داشت، با این تیم مجدداً نایب قهرمان لیگ برتر شد و به مقام نایب قهرمانی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا نیز دست یافت. او دو فصل دیگر نیز سرمربی‌گری ذوب‌آهن را بر عهده داشت که به ترتیب مقام سوم و ششم جدول را در این دو فصل کسب کرد.

او در فصل ۹۲–۱۳۹۱ هدایت تیم نفت تهران را بر عهده گرفت[1] و با این تیم جایگاه پنجم لیگ برتر را کسب کرد.

در فصل ۹۳–۱۳۹۲ وی هدایت راه‌آهن را در اختیار داشت[2] و در پایان فصل به رتبه‌ای بهتر از یازدهم نرسید.

او از خرداد ۱۳۹۳ تا آذر ۱۳۹۳ در نیم‌فصل اول ۹۴–۱۳۹۳ هدایت پیکان تهران را بر عهده داشت.[3]

وی در فصل ۹۶–۱۳۹۵ سرمربی مس کرمان در لیگ آزادگان نیز بود.[4]

ابراهیم‌زاده در بهمن ۱۳۹۶ به عنوان سرمربی سپاهان اصفهان انتخاب شد و تا اردیبهشت ۱۳۹۷ هدایت این تیم را بر عهده داشت.[5]

نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا

تیم ذوب‌آهن اصفهان به عنوان قهرمان جام حذفی فوتبال ایران در فصل ۲۰۱۰ لیگ قهرمانان آسیا حضور یافت.

ذوب‌آهن با غلبه بر تیم الهلال توانست برای اولین بار به دیدار پایانی این مسابقات صعود کند؛ که در دیدار پایانی نتوانست پس از ۱۸ سال جام قهرمانی آسیا را برای یک تیم ایرانی بدست آورد و بانتیجهٔ ۳ بر ۱ مغلوب تیم کره‌ای سئونگنام شد. او همچنین در این سال کاندیدای انتخاب به عنوان بهترین مربی جهان شد.

این نایب قهرمانی در حالی بود که تیم ذوب‌آهن اصفهان ستارگان زیادی در اختیار نداشت. همین موضوع سبب شد تا بسیاری عملکرد منصور ابراهیم‌زاده به عنوان سرمربی را ستایش کنند. تیم او توانسته بود تیم بنیادکار تحت هدایت مربی سرشناس فیلیپه اسکولاری را با تمام ستارگانش از جمله ریوالدو، جپاروف، دنیلسون و... را دو بار شکست دهد.

او در مسیر نایب قهرمانی تیم‌های قدرتمندی چون بنیادکار ازبکستان، الاتحاد عربستان، پوهانگ استیلرز کره جنوبی (مدافع عنوان قهرمانی) و الهلال را از پیش رو برداشت.

افتخارات سرمربی‌گری

باشگاهی
فردی

منابع

  1. «خبرگزاری ایرنا». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۸.
  2. خبرگزاری مهر
  3. خبرگزاری تسنیم
  4. خبرگزاری تسنیم
  5. خبرگزاری مهر

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.