کارلوس کی‌روش

کارلوس مانوئل بریتو لئال کی‌روش (به پرتغالی: Carlos Manuel Brito Leal Queiroz) (تلفظ پرتغالی:[ˈkaɾluʃ kɐjˈɾɔʃ]) (تلفظ: کارلوش کی روش؛[1][توضیح 1] زادهٔ ۱ مارس ۱۹۵۳[2] در نامپولا، موزامبیک پرتغال) مربی فوتبال اهل پرتغال و سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران و تیم ملی کلمبیا بود.[3]

کارلوس کیروش
کارلوس کی‌روش در سال ۲۰۱۹
اطلاعات شخصی
نام کامل کارلوس مانوئل بریتو لئال کی‌روش
زادروز ۱ مارس ۱۹۵۳ (۶۸ سال)
زادگاه نامپولا، موزامبیک پرتغال
قد ۱٫۸۳ متر (۶ فوت ۰ اینچ)
پست سرمربی
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۶۸–۱۹۷۴ فروویاریو نامپولا
دوران مربیگری
۱۹۷۸–۱۹۸۰ دانشگاه صنعتی لیسبون
۱۹۸۱–۱۹۸۲ زیر ۱۳ سال الیویاس
۱۹۸۲–۱۹۸۳ زیر ۱۵ سال بلننسیش
۱۹۸۳–۱۹۸۴ استوریل پرایرا (دستیار)
۱۹۸۵–۱۹۸۷ زیر ۱۸ سال پرتغال (دستیار)
۱۹۸۸–۱۹۹۰ زیر ۱۶ سال پرتغال
۱۹۸۹–۱۹۹۱ زیر ۲۰ سال پرتغال
۱۹۹۱–۱۹۹۳ زیر ۲۱ سال پرتغال
۱۹۹۴–۱۹۹۶ اسپورتینگ لیسبون دستیار
۱۹۹۶ مترو استارز
۱۹۹۶–۱۹۹۷ ناگویا گرامپوس
۱۹۹۸–۱۹۹۹ امارات
۲۰۰۰–۲۰۰۲ آفریقای جنوبی
منچستر یونایتد (دستیار)
۲۰۰۳–۲۰۰۴ رئال مادرید
۲۰۰۴–۲۰۰۸ منچستر یونایتد (دستیار)
۲۰۰۸–۲۰۱۰ پرتغال
۲۰۱۱–۲۰۱۹ ایران
۲۰۱۹–۲۰۲۰ کلمبیا
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

کی روش در دو دوره دستیار آلکس فرگوسن در منچستر یونایتد، و دو دوره سرمربی تیم ملی پرتغال بوده‌است و این تیم را در جام جهانی ۲۰۱۰ رهبری و هدایت کرد.[3] او همچنین توانست با تیم ملی آفریقای جنوبی به جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ و با تیم ملی ایران به جام‌های جهانی فوتبال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ راه یابد.[3]

از دیگر تجربیات مربیگری وی می‌توان به سرمربیگری رئال مادرید در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۴ لالیگا اشاره کرد که دوران ناموفقی برای وی تلقی می‌شود.[3] او همچنین سابقهٔ مربیگری در جی‌لیگ (ژاپن) و ام‌ال‌اس (ایالات متحدهٔ آمریکا) و تیم ملی امارات را دارد.[3]

زندگی ورزشی

بازیگری

کی‌روش در دوران جوانی خود، از ۱۵ تا ۲۱ سالگی، در تیم شهر محل تولد خود در نامپولای موزامبیک، باشگاه فروویاریو نامپولا، دروازه‌بان بود.[4] او در سال ۱۹۷۴ با مدرک مهندسی مکانیک از دانشگاه لورنسو مارکس در موزامبیک فارغ‌التحصیل شد[5] و پس از این که موزامبیک از پرتغال اعلام استقلال کرد و انقلاب میخک در پرتغال اتفاق افتاد، کی‌روش فوتبال خود را رها کرد و به پرتغال، کشور اجدادی خود مهاجرت کرد.[6]

مربی‌گری

کی‌روش (چپ) و الکس فرگوسن (راست) در سال ۲۰۰۸
سال‌های آغازین

کی‌روش در دانشگاه صنعتی لیسبون تحصیل کرد[7][توضیح 2] و با مدرک کارشناسی ارشد تربیت بدنی — گرایش فوتبال فارغ‌التحصیل شد. او مربیگری را از سال ۱۹۷۸ با سرمربیگری تیم دانشگاه محل تحصیل خود که ۲ سال به طول انجامید، آغاز کرد.[8]

در سال ۱۹۸۱ سرمربی تیم زیر ۱۳ سال باشگاه دسته دومی اسپورتینگ لیسبون الیویاس شد و سپس در بلننسیش مربی تیم زیر ۱۵ سال بود. در فصل ۱۹۸۴–۱۹۸۳، دستیار تیم بزرگسالان استوریل پرایا در لیگ برتر فوتبال پرتغال بود.[9]

تیم‌های ملی پایه پرتغال

پس از این کی‌روش در سال ۱۹۸۵ با فدراسیون فوتبال پرتغال همکاری خود را آغاز کرد و در فوتبال پایه ملی مشغول به کار شد. ابتدا به مدت دو سال دستیاری تیم ملی زیر ۱۸ سال را بر عهده داشت و سپس همزمان سرمربی تیم‌های زیر ۱۶، زیر ۱۸ و زیر ۲۰ بود. از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱، کی-رش توانست سه موفقیت بزرگ با تیم‌های پایه پرتغال کسب کند، ۲ بار متوالی قهرمانی جام جهانی فوتبال جوانان با بازیکنان زیر ۲۰ سال در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱، و یک قهرمانی جام ملت‌های اروپای نوجوانان با تیم زیر ۱۶ سال در سال ۱۹۸۹. بازیکنانی مانند لوئیس فیگو، روی کاستا و ژائو پینتو از کشف‌ها و دست‌پرورده‌های شاخص کیروش در این دوران بودند. بعداً از کیروش به عنوان «معمار نسل طلایی فوتبال پرتغال» یاد شد.[8][9][10] قهرمانی‌های کیروش باعث شد تا او در سال ۱۹۹۰ نشان لیاقت بین‌المللی را از فدراسیون پرتغال و بالاترین درجه افتخار یک ورزشکار را از دولت پرتغال دریافت کند.[8]

تیم ملی پرتغال

کی‌روش در سال ۱۹۹۱ به سرمربیگری تیم ملی فوتبال پرتغال انتخاب شد اما نتوانست تیم را به یورو ۱۹۹۲ و جام جهانی ۱۹۹۴برساند، درنهایت سال ۱۹۹۳ از مربیگری این تیم کناره‌گیری کرد. او ۲۳ بازی روی نیمکت این تیم نشست که حاصل آن ۱۰ برد، ۸ تساوی و ۵ شکست بود.[11] پس از شکست در راهیابی به جام جهانی، کی-رش در تلویزیون گفت «این تیم ملی پرتغال است که باید همه گندکاری‌های فدراسیون را جمع کند»،[توضیح 3] که به جمله مشهوری در این کشور تبدیل شد.[7]

اسپورتینگ

او در دو فصل ۱۹۹۵–۱۹۹۴ و ۱۹۹۶–۱۹۹۵ لیگ برتر فوتبال پرتغال، مربیگری باشگاه اسپورتینگ لیسبون را بر عهده داشت و در لیگ، یک مقام سومی و یک دومی کسب کرد. تیم کیروش در جام حذفی و سوپرجام نیز یک قهرمانی به‌دست‌آورد تا او دوران موفقی را با این باشگاه تجربه کند.[10]

نیویورک/نیوجرسی مترو استارز

کی‌روش در تابستان ۱۹۹۵ پیشنهاد فدراسیون فوتبال آمریکا برای سرمربیگری در تیم ملی فوتبال مردان آمریکا را رد کرد.[12] در سال ۱۹۹۶، مربیگری باشگاه تازه‌تأسیس نیویورک/نیوجرسی مترو استارز را از هفته نهم فصل اول ام‌ال‌اس، معتبرترین لیگ فوتبال در آمریکا پذیرفت تا جانشین ادی فیرمانی مستعفی در این تیم شود. کیروش که با دستمزد ۲۰۰٫۰۰۰ دلاری تا پایان فصل، گران‌ترین مربی آن فصل لیگ بود و به اعتقاد کارشناسان آمریکایی فراتر از سطح این لیگ نیز بود، از امکانات باشگاه ناراضی بود. در حالی که ۳ هفته به پایان فصل باقی بود، مترو استارز پیشنهاد تمدید قراردادی ۳ ساله به مبلغ ۱٫۵ میلیون دلار به او داد. همزمان باشگاه ژاپنی ناگویا گرامپوس اِیت که آرسن ونگر را در آستانه جدایی می‌دید، به کیروش پیشنهاد قراردادی ۶ میلیون دلاری برای ۳ فصل جی لیگ داد.[13] ناگویا برای پاسخ کیروش به پیشنهاد خود ضرب‌الاجلی تعیین کرده‌بود که پیش از پایان فصل ام‌ال‌اس بود. کیروش به پیشنهاد باشگاه ژاپنی پاسخ مثبت داد اما متعهد شد تا پایان فصل روی نیمکت باشگاه آمریکایی بنشیند.[14] او با تیمش تا پایان فصل ۱۲ برد و ۱۲ باخت را تجربه کرد،[15][توضیح 4] که با قرارگیری در جایگاه سوم جدول رده‌بندی کنفرانس شرق (در میان ۵ تیم) به مرحله حذفی ام‌ال‌اس راه یافت. در دور اول مرحله حذفی، مترو استارز در ۳ بازی برابر دی‌سی یونایتد، در دو بازی شکست خورد[16][توضیح 5] و در ۲ اکتبر حذف شد. کیروش بلافاصله راهی ژاپن شد تا رهبری ناگویا را بر عهده بگیرد.[17]

ناگویا گرامپوس اِیت

کی‌روش ناگویا را در هفته ۲۱ جی‌لیگ ۱۹۹۶، در کورس قهرمانی و جایگاه سوم جدول از ونگر تحویل گرفت و با ۶ برد و ۳ باخت، نایب‌قهرمان شد.[18] در نوامبر، ناگویا با شکست برابر تیم نه‌چندان مطرح کوسمو اویل در اولین بازی خود در جام امپراتور، در دور سوم این جام حذف شد. ناگویا با پیروزی بر شیمیزو اس‌پالس و کاشیما آنتلرز و قهرمانی جام سونتوری فصل را به پایان برد.[19][20] در فصل ۱۹۹۷ جی‌لیگ که مجدداً به صورت آپرتورا و کلاسورا برگزار شد، تیم کیروش حضور موفقی در لیگ نداشت، در لیگ آغازین فصل در جایگاه دوازدهم و در لیگ پایانی در جایگاه پنجم قرار گرفت[21] که مجموعاً با ۱۶ برد و ۱۶ باخت، تیم نهم فصل شد.[22] در جام جی‌لیگ با شکست در نیمه‌نهایی از مسابقات کنار رفت.[23] در تک‌بازی جام بانک سانوا، قهرمان فصل پیش ام‌ال‌اس، دی‌سی یونایتد را برد و قهرمان شد.[24] ناگویا در فصل ۹۷–۱۹۹۶ جام برندگان جام آسیا نیز از الهلال عربستان در فینال شکست خورد و نایب‌قهرمان شد.[25] در نوامبر ۱۹۹۷ کوجی تاناکا در حالی جایگزین او شد که تنها بازی‌های باقی‌مانده این فصل در دسامبر و در جام امپراتور بود.[23]

بازگشت به آمریکا به عنوان مشاور

با پایان فصل در نوامبر ۱۹۹۷، کیروش از ناگویا جدا شد. در ژانویه ۱۹۹۸، طی قراردادی ۷ ماهه به عنوان مشاور فنی فدراسیون فوتبال آمریکا استخدام شد. مسئولیت او بررسی، ارزیابی و کمک به برنامه‌های بلندمدت فوتبال ملی پایه در آمریکا بود.[21] ماحصل کار کیروش در آمریکا، تهیه کیو ریپورت بود. در حالی که گفته می‌شد فدراسیون آمریکا پیشنهادی ۱ میلیون دلاری برای سرمربیگری تیم ملی به او ارائه کرده، کیروش احتمالاً با دستمزد بیشتری سرمربی تیم ملی فوتبال امارات شد.[26]

تیم ملی امارات

کی‌روش در تیم امارات جمعاً در ۱۶ مسابقه رسمی روی نیمکت نشست که حاصل آن ۸ برد، ۲ تساوی و ۶ باخت بود.[27] امارات با کیروش در جام ملت‌های خلیج فارس و جام ملت‌های عرب شرکت کرد که در آن‌ها به‌ترتیب در جایگاه سوم و چهارم قرار گرفت.[28][29] در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸، در دور اول کره شمالی را در پنالتی شکست داد و در مرحله گروهی، با یک برد مقابل ژاپن و دو باخت برابر کره جنوبی و کویت در گروهش آخر شد و از مسابقات کنار رفت.[30]

تیم ملی آفریقای جنوبی (۲۰۰۲–۲۰۰۰)

در اکتبر ۲۰۰۰، فدراسیون فوتبال آفریقای جنوبی که چندین گزینه برای مربیگری تیم ملی در نظر داشت (مانند رود کرول، رود گولیت، فرانک رایکارد و کارلوس آلبرتو پریرا) با کیروش تا ژوئن ۲۰۰۲ و پایان جام جهانی ۲۰۰۲ برای هدایت این تیم به توافق رسید.[8] مبلغ قرارداد وی سالانه حدود ۱٫۶۸ میلیون رَند گزارش شد که با دستمزد گران‌ترین مربیان در این کشور فاصله بسیاری داشت.[31][توضیح 6] کیروش با این که خود در یک کشور آفریقایی و همسایه آفریقای جنوبی رشد یافته‌بود، در مورد فوتبال این کشور اطلاعات کمی داشت، اگرچه از بازیکنان این کشور (به ویژه آن‌هایی که در اروپا بازی می‌کردند) شناخت خوبی داشت.[8]

یک ماه بعد در سپتامبر، بازی‌های انتخابی جام ملت‌های آفریقا ۲۰۰۲ آغاز شد و آفریقای جنوبی که در گروهی ۴ تیمی با لیبریا، کنگو و موریس هم‌گروه بود، با ۳ برد و ۳ تساوی به عنوان تیم دوم گروه به این جام راه یافت.[32]

در بازی‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲، آفریقای جنوبی که در آوریل ۲۰۰۰ و پیش از استخدام کیروش با حذف لسوتو به دور دوم راه یافته بود، با تیم‌های زیمبابوه، بورکینافاسو، مالاوی و گینه در گروهی قرار گرفت که تیم اول آن به جام جهانی صعود می‌کرد. پس از این که گینه به دلیل دخالت دولت در فدراسیون این کشور توسط فیفا از مسابقات حذف شد، عملاً مدعی‌ترین حریف آفریقای جنوبی از راه این تیم برای حضور در جام جهانی کنار رفت. تیم کیروش با ۵ برد و ۱ تساوی،[33] توانست بدون تهدید و با اختلاف نسبت به حریفان در جایگاه اول قرار بگیرد و به جام جهانی ۲۰۰۲ صعود کند. راهیابی در شرایطی اتفاق افتاد که بسیاری از بازیکنان کلیدی شاغل در اروپا مانند راده‌به و فیش به خاطر تمرکز بر بازی‌های باشگاهی، از حضور در تیم ملی کناره می‌گرفتند و فدراسیون و کیروش به این مسئله معترض بودند.[34] کیروش گاه از اردوهای آماده‌سازی با بازیکنان لیگ برتر فوتبال آفریقای جنوبی استفاده می‌کرد و به دلیل فشردگی بازی‌های لیگ داخلی نیز مجبور به عدم دعوت از بازیکنان برخی تیم‌ها بود.[35]

در جام ملت‌های آفریقا ۲۰۰۲ که از ژانویه آغاز شد، آفریقای جنوبی با بورکینافاسو، مراکش و غنا هم‌گروه شده‌بود. آفریقای جنوبی در دو بازی اول دو تساوی بدون گل مقابل بورکینافاسو و غنا کسب کرد اما در بازی سوم با پیروزی ۳–۱ برابر مراکش، با تفاضل گل بهتر نسبت به غنا به عنوان تیم اول گروه به دور حذفی صعود کرد تا با مالیِ میزبان بازی کند. تیم کیروش ۲–۰ از مالی باخت و حذف شد.[36]

انتقادها و جدایی

پس از عملکرد تیم در دور گروهی جام ملت‌ها که با انتقاد مواجه شد، حذف و باخت به مالی هواداران را پیش از بیش از کیروش عصبانی کرد.[37] آفریقای جنوبی که در سه دوره اخیر جام ملت‌های آفریقا، یک قهرمانی، یک نایب‌قهرمانی و یک سومی داشت، این دوره در حد تیم مدعی ظاهر نشد.[38] کیروش که پیش از آغاز این مسابقات مسئولیت کامل نتایج را پذیرفته بود، پس از مسابقات معتقد بود که تیم عملکرد مناسبی داشته و با بدشانسی مواجه شده‌است. فدراسیون فوتبال در اوایل فوریه برای بررسی ادامه همکاری با کیروش، جلساتی برگزار کرد و گفته می‌شد که در قرارداد عملکرد تیم ملاکی برای همکاری در نظر گرفته‌شده‌است. با باقی بودن ۶ ماه از قرارداد، فدراسیون باید در صورت فسخ حدود ۳ میلیون رند خسارت به کیروش می‌داد.[37] در حین تصمیم‌گیری فدراسیون که حدوداً یک ماه طول کشید، کیروش پس از ارائه گزارش به فدراسیون، از کشور رفت تا بازی دوستانه اسپانیا (حریف دور گروهی جام جهانی) را تماشا کند و تنها به گفتن این که «من امشب مثل یک بچه راحت می‌خوابم. وقتی شما به کار خودتان و کارفرمایتان اعتماد دارید دلیلی برای نگرانی نیست» بسنده کرد.[39]

در این میان رسانه‌ها از اختلاف‌هایی میان کیروش و کمیته فنی فدراسیون، به ویژه اختلاف او با جومو سونو که مدیر فنی تیم ملی بود خبر می‌دادند. گفته می‌شد جونو در انتخاب بازیکنان تیم دخالت می‌کند و کیروش از این مسئله ناراضی است.[40] جونو خواستار برکناری استیو کومفلا و راجر دسا از کادر فنی تیم هم بود که کیروش با این تغییر مخالف بود.[41]

منتقدان کیروش معتقد بودند که صعود به جام ملت‌ها و جام جهانی برای آفریقای جنوبی طبیعی است و تیم نه‌تنها نتایج بدی گرفته، بلکه «خسته‌کننده» و «نازیبا» بازی می‌کند. به‌جای آن که کیروش خود را با شیوه بازی آفریقایی وفق دهد، سعی دارد شیوه‌های اروپایی به‌کار ببرد. منتقدان، او را دارای شخصیتی «خودمحور» توصیف می‌کردند که به دستیارانش کومفلا و مولوتو اختیاراتی در حد «توپ‌جمع‌کن» داده‌است. سقوط تیم در رده‌بندی فیفا، بی‌توجهی به بازیکنان آماده لیگ داخلی، دعوت از بازیکنان لژیونر ناآماده مثل فورچون و عدم توانایی در مهارت‌هایی مانند تهییج و انگیزه‌بخشی به بازیکنان از دیگر مواردی است که منتقدان بیان می‌کردند.[42]

در مقابل افرادی معتقد بودند که کیروش باید بماند و به او فرصت داده‌شود. این عده اگرچه انتقادهایی به عملکرد کیروش داشتند، اما معتقد بودند که او مربی خوبی است و یک مربی خوب «یک‌شبه بد نمی‌شود». موافقان کیروش، به این نکته اشاره می‌کردند که فدراسیون آفریقای جنوبی را به‌سختی می‌توان یک نهاد «حرفه‌ای» نامید، اما هیچ‌کس نمی‌تواند منکر حرفه‌ای‌بودن کیروش شود و فدراسیون نباید تجربهٔ اخراج مربی قبل از جام جهانی ۱۹۹۸ را تکرار کند تا هزینه مالی و فنی بالای این قطع همکاری را بپردازد.[43]

سرانجام در ۱۳ مارس ۲۰۰۲ همکاری فدراسیون و کیروش به پایان رسید و جومو سونو جانشین او شد.[44] فدراسیون رسماً اعلام کرد که کیروش از مقام خود استعفاء داده‌است، اما کیروش این مسئله را تکذیب کرد.[45] منابع دیگری از اخراج شدن کیروش خبر می‌دهند.[46][47]

منچستر یونایتد

« کارلوس کی‌روش درخشان بود. بله، واقعاً درخشان بود. مردی بود باهوش و دقیق. او برای من بسیار مفید بود. کی‌روش را می‌توان کمابیش سرمربی منچستر یونایتد دانست، بدون آنکه این پست را رسماً در اختیار داشته باشد. »

آلکس فرگوسن، در آلکس فرگوسن: زندگی‌نامه خودنوشت[48]

کیروش از ماه ژوئن سال ۲۰۰۲، مربی منچستر یونایتد شد و کار خود را به عنوان دستیار آلکس فرگوسن از ابتدای فصل ۲۰۰۲–۰۳ آغاز کرد.

سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران

کی‌روش در تمرین تیم ملی فوتبال ایران

کی‌روش در بین تمامی مربیانی که تا به امروز در تیم ملی ایران به مربیگری پرداخته‌اند، طولانی‌ترین دوران مربیگری را از آن خود کرده‌است. پس از کی‌روش، برانکو با بیش از ۵۰ بازی، و علی پروین با بیش از ۴۰ بازی در جایگاه بعدی قرار دارند. وی در این ۸۰ بازی تنها در ۸ بازی شکست خورده که ۴ بازی در مسابقات دوستانه و ۴ بازی در مسابقات رسمی است. علاوه بر این در دوران مربیگری کی‌روش تیم ملی ایران به مدت ۱۷ ماه در جایگاه نخست رنکینگ تیم‌های آسیایی قرار گرفته‌است که طولانی‌ترین زمان در تاریخ تیم ملی فوتبال ایران است.[49]

دوره اول: ۱۳۹۳–۱۳۹۰

عقد قرارداد

پس از جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۱، فدراسیون فوتبال ایران با او برای سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران مذاکره کرد. او حتی به تهران آمد و از امکانات و شهر بازدید کرد، و پس از دیدن بازی ایران و روسیه در ابوظبی برای تصمیم‌گیری دربارهٔ پیشنهاد قراردادی ۳٫۵ ساله راهی پرتغال شد.[50] او در آستانه بالاگرفتن تنش‌های سیاسی در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ شرایط ایران را برای مربیگری پذیرفت،[51] اما در شب ۲۵ بهمن با فرستادن یک ایمیل به فدراسیون فوتبال انصراف خود را از مربیگری تیم ملی ایران «به دلایل شخصی و خانوادگی» اعلام کرد.[52] در نهایت وی از تاریخ ۱۵ فروردین ۱۳۹۰ رسماً سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران را برای یک دوره سه‌ساله به عهده گرفت.[53]

آغاز کار

نخستین بازی رسمی کیروش با تیم ایران، بازی دوستانه‌ای برابر ماداگاسکار بود که در ۲۶ تیر ۱۳۹۰ در ورزشگاه آزادی تهران برگزار شد و ایران ۱–۰ پیروز شد. کیروش در یک اردوی تمرینی که پیش از این بازی در تیرماه و در اتریش برگزار شد، در ۳ بازی تمرینی برابر تیم‌های باشگاهی اروپایی، تیم ایران را مربیگری کرده‌بود و در آن‌ها آرایش بازیکنان متفاوت و چیدمان‌های ۱–۳–۲–۴ و ۳–۳–۴ را آزموده‌بود.[54]

انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴

بازی‌های انتخابی ایران برای جام جهانی از تیر ۱۳۹۰ آغاز شد و تیم تحت رهبری کیروش که هنوز با آزمون و خطای تاکتیکی بازی می‌کرد، ابتدا با دو پیروزی مجموعاً ۰–۵ برابر مالدیو از مرحله دوم عبور کرد (ایران به دلیل رده‌بندی فیفا از حضور در مرحله اول معاف بود).[55] در مرحله دوم که از شهریور تا اسفند ۱۳۹۰ برگزار شد، ایران با ۳ تیم بحرین، اندونزی و قطر هم‌گروه شد و با ۳ پیروزی و ۳ تساوی به عنوان تیم نخست گروه به مرحله دوم راه یافت. ایران در این مرحله با ۱۷ گل قوی‌ترین خط حمله را در میان تیم‌های آسیایی داشت.[56]

تیم ایران در مرحله چهارم با تیم‌های کره جنوبی، ازبکستان، قطر و لبنان در گروهی ۵ تیمی قرار گرفت که ۲ تیم اول آن مستقیماً به جام جهانی راه می‌یافتند. در این بازی‌ها که از خرداد ۱۳۹۱ تا خرداد ۱۳۹۲ به طول انجامید، ایران با ۵ برد، ۱ تساوی و ۲ باخت توانست به عنوان تیم نخست به جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ راه یابد. ایران در دور رفت ابتدا ازبکستان را با یک گل در خانه‌اش شکست داد و سپس در خانه خود با قطر بدون گل مساوی کرد. پس از شکست ۰–۱ غیرمنتظره در خانه لبنان، ایران کره جنوبی را ۰–۱ برد.[57] ایران در نخستین بازی مرحله برگشت در آبان ۱۳۹۱، در خانه با یک گل از ازبکستان باخت و تیم در شرایط بدی قرار گرفت، چرا که با دو شکست و یک تساوی از ۵ بازی اول، سرنوشت صعود مستقیم ایران به نتایج دیگر تیم‌ها و اما و اگر وابسته شده‌بود.[58] ایران در ادامه، در خرداد ۱۳۹۲ هر ۳ بازی باقی‌مانده خود را برد و با مجموع ۵ برد، یک تساوی و دو شکست به جام جهانی صعود کرد. ابتدا با پیروزی در خانه قطر، شانس صعود مستقیم خود را بازگرداند[59] و با برد خانگی لبنان، به بازی پایانی در خانه کره رسید. ایران دوباره کره را ۰–۱ برد و به جام جهانی صعود کرد.[60] کیروش که از بازی ازبکستان با چوی کانگ هی، مربی کره جنوبی وارد جنگ لفظی شدیداللحنی شده بود،[61] پس از پیروزی مشت گره‌کرده نمایش داد که مورد اعتراض کره‌ای‌ها قرار گرفت.[62]

بازی‌های غرب آسیا

کیروش در این مسابقات که در آذر ۱۳۹۱ برگزار شد، بیشتر از بازیکنان جوانی استفاده کرد که در لیگ برتر فوتبال ایران بازی می‌کردند و قبلاً فرصت بازی در تیم ملی پیدا نکرده‌بودند.[63] ایران که در مرحله گروهی این بازی‌ها با بحرین، یمن و عربستان سعودی هم‌گروه بود، ۲ تساوی و یک برد کسب کرد و با قرارگیری در جایگاه دوم حذف شد (تنها تیم نخست صعود می‌کرد).[64]

انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵
جام جهانی ۲۰۱۴

دوره دوم: ۱۳۹۳–۱۳۹۷

قرارداد
کی‌روش در بازی ایران برابر عمان در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹

براساس برخی منابع، کی روش و دستیارانش در قرارداد نخستشان مبلغی به ارزش ۹ میلیارد تومان، با تیم‌ملی ایران قرارداد داشته‌اند. کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال ایران اظهار داشته بود که قرارداد سالانه کی‌روش و دستیارانش دو میلیون و پانصد هزار دلار است که قرارداد خود کی روش سالانه ۱٫۵ میلیون دلار است. [65] سرمربی تیم ملی فوتبال برای تمدید قرارداد پیشنهاد افزایش ۷۰ درصدی مبلغ قراردادش را داده‌است، فدراسیون فوتبال به‌طور آشکار از پرداخت این مبلغ اعلام ناتوانی کرده‌است.[66] فدراسیون فوتبال ایران به گفته هادی آیت‌اللهی قصد دارد برای تمدید، این رقم را ۲۰ درصد افزایش دهد و با کی روش به توافق برسد. با احتمال افزایش این ۲۰ درصد عایدی کادر فنی در قرارداد جدید نزدیک به ۱۱ میلیارد تومان خواهد بود. اما کفاشیان در گفتگو با «تسنیم» اشاره داشته‌است که کی روش ظاهراً برای تمدید قرارداد کادر فنی رقم ۵ میلیون دلار را مد نظر دارد؛ به عبارتی با تبدیل آن به پول کشور ایران سالیانه مبلغی در حدود ۱۵ میلیارد تومان، که البته از این مبلغ کی‌روش چیزی نزدیک به ۸ میلیارد تومان را برای خود و بقیه را برای همکارانش در تیم ملی فوتبال ایران می‌خواهد. کی روش تمایل دارد قراردادش را با تیم ملی تا ۲۰۱۸ تمدید کند.[67][68][69][70][71] بنابه‌گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، رسانه‌های آفریقای جنوبی به نقل از روزنامه ˈکیپ تایمزˈ نوشته‌اند که کارلوس کی روش به مسوولان فدراسیون فوتبال آفریقای جنوبی گفته‌است، اگر نصف مبلغ پیشنهادی ایران را بدهند، درخواست آن‌ها را برای مربیگری در تیم ملی این کشور خواهد پذیرفت.[72]

دعوت بازیکن

کیروش در دوران مربیگری خود، برخی بازیکنان ثابت را از تیم کنار گذاشت و دیگر آن‌ها را دعوت نکرد. بازیکنانی مانند سید مهدی رحمتی، هادی عقیلی، محمدرضا خلعتبری و شجاع خلیل‌زاده، که گفته می‌شود در فهرست سیاه کیروش هستند.[73] برخی از بازیکنان تیم نیز پس از دعوت او از تیم کناره گرفتند که فرهاد مجیدی، فریدون زندی و محرم نویدکیا از آن جمله‌اند.[74] کیروش برای اولین بار در ایران، به صورت گسترده از بازیکنانی که از ایرانیان مهاجر و دارای تابعیت دوگانه بودند در تیم ملی استفاده کرد. اشکان دژاگه و رضا قوچان‌نژاد و سامان قدوس از مطرح‌ترین این بازیکنان هستند.[75]

کادر فنی
اعضای کادر فنی کیروش در تیم ایران
مربیملیتمسئولیتزمان
دن گاسپار دستیار/دروازه‌بان‌ها[76] ۱۳۹۰–اکنون
آنتونیو سیموئز دستیار اول[77] ۱۳۹۲–۱۳۹۰
نلو وینگادا دستیار اول[78] ۱۳۹۲
اوسیانو دا کروز دستیار اول[79] ۱۳۹۳–اکنون
امید نمازی دستیار[77] ۱۳۹۲–۱۳۹۰
مارکار آقاجانیان دستیار/آنالیز[80] ۱۳۹۱–اکنون
مجید صالح دستیار[81] ۱۳۹۳
علی کریمی دستیار[81] ۱۳۹۳
میک مک‌درموت بدنسازی[82] ۱۳۹۱–۱۳۹۰
بارت کاوبرگ بدنسازی[83] ۱۳۹۱
میکو کوجالا بدنسازی[84] ۱۳۹۱–اکنون
برونو ماسیاتی آنالیز عملکرد فیزیکی[85] ۱۳۹۳
لوسیانو بدنسازی و فیزیوتراپی[86] ۱۳۹۳
دیه‌گو جیاچینو تجزیه و تحلیل بدنی[87] ۱۳۹۳–اکنون
مهدی صفایی رفلکس بدنی[88] ۱۳۹۲
جواد نکونام دستیار[77] ۱۳۹۵
میگوئل سارایوا آنالیز[80] ۱۳۹۶

تاکنون چندین نفر از دستیاران کیروش تیم را در میانه راه رها کرده‌اند. آنتونیو سیموئز دستیار اول کیروش بود در اواخر سال ۱۳۹۲ که به دلایل شخصی از تیم رفت و چند هفته بعد امید نمازی نیز بدون هماهنگی، تیم را به دلایل غیر فنی ترک کرد که با انتقاد کیروش مواجه شد.[89] دو دستیار ایرانی دیگر کیروش، مجید صالح و علی کریمی نیز هر دو پس از مدت کوتاهی از آغاز همکاری، از تیم جدا شدند که با حاشیه‌هایی همراه بود.[90]

انتقادها

انتقادهای فنی از کیروش از همان بازی دوستانه نخستش با ماداگاسکار آغاز شد[91] با این حال شدت انتقادهای فنی از او در گذر زمان شدت و ضعف‌هایی داشته‌است. پس از جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵، کیروش به خاطر «نتیجه‌گرایی»، «محافظه‌کاری»، «نداشتن تاکتیک جایگزین»، «گلزنی از ضربات ایستگاهی»، «زیبا بازی نکردن» و «دفاعی بازی کردن» تیم ایران مورد انتقاد قرار گرفت. با این حال کارشناسان دیگری، از روش بازی کردن تیم کیروش دفاع می‌کنند و موارد انتقاد را نقاط قوت و حرفه‌ای می‌دانند.[92] کیروش در پاسخ گفته‌است که تیم او با روشی که «توانایی آن را داشته‌باشد» بازی می‌کند.[93]

مسئله داشتن دستیار ایرانی، همواره یکی از خواسته‌های فدراسیون فوتبال ایران از کیروش بوده‌است که در مفاد قرارداد دوم نیز گنجانده شد. با این وجود منتقدان او به این نکته اشاره می‌کنند که او به مربیان ایرانی اعتقادی ندارد و برخی از مربیانی که در کادر فنی خود استفاده کرده، مناسب نبوده‌اند یا حضورشان لازم نبوده‌است. برخی از منتقدان، دستمزد و مبالغ پاداش او را بسیار بالا می‌دانند. یکی دیگر از موارد انتقاد، دخالت او در مسائلی است که مدیریتی محسوب می‌شوند و در چارچوب وظایف فدراسیون هستند. گفته می‌شود که کیروش در موارد متعددی مانند نحوه برگزاری لیگ برتر فوتبال ایران، انتخاب سرپرست تیم ملی و برگزاری اردوهای آماده‌سازی دخالت کرده‌است و این مسئله اقتدار فدراسیون را زیر سؤال می‌برد. یکی از اختلافات دیگر فدراسیون با کیروش، نحوه نظارت او بر تیم‌های ملی پایه مانند تیم امید است که یکی از مفاد قرارداد است و گفته می‌شود او این وظایف خود را به‌خوبی انجام نمی‌دهد. مرخصی‌های زیاد و طولانی‌مدت نیز از موضوعات مورد انتقاد است.[94][95] وی که هشت سال هدایت تیم ایران را بر عهده داشت پس از شکست در مرحله نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ برابر ژاپن و نرسیدن به فینال، در نشست خبری بعد از بازی، خبر جدایی اش را اعلام کرد.[96]

کلمبیا

در ۷ فوریه سال ۲۰۱۹ کی‌روش با قراردادی سه ساله مدیر جدید تیم ملی فوتبال کلمبیا شد.[97] او تنها مربی اروپایی تیم‌های ملی آمریکای جنوبی و چهارمین مدیر اروپایی بود که پس از فریدریش دوننفلد، توزا وسلینوویچ و بلاگویه ویدینیچ مسئول تیم ملی فوتبال کلمبیا شد.[98]

سرانجام او در تاریخ ۲ دسامبر ۲۰۲۰ در پی کسب نتایج ضعیف در انتخابی جام جهانی طی توافقی دو طرفه از تیم ملی کلمبیا جدا شد.[99]

آمار

سرمربیگری

تیم کشور از تا آمار
بازیبردمساویباختبرد٪
تیم ملی پرتغال ۴ سپتامبر ۱۹۹۱ ۱۷ نوامبر ۱۹۹۳ ۲۳ ۱۰ ۸ ۵ ۴۳٫۴۸
اسپورتینگ لیسبون ۱۹۹۴ ۱۹۹۶ ۵۸ ۴۱ ۹ ۸ ۷۰٫۶۹
نیویورک رد بولز ۱۹۹۶ ۱۹۹۶ ۳۲ ۱۵ ۰ ۱۷ ۴۶٫۸۸
ناگویا گرامپوس ۱۹۹۶ ۱۹۹۷ ۳۲ ۱۶ ۰ ۱۶ ۵۰٫۰۰
تیم ملی امارات ۱۹۹۸ ۱۹۹۹ ۱۶ ۸ ۲ ۶ ۵۰٫۰۰
تیم ملی آفریقای جنوبی ۷ اکتبر ۲۰۰۰ ۳۰ مارس ۲۰۰۲
رئال مادرید جون ۲۰۰۳ می ۲۰۰۴ ۶۰ ۳۵ ۱۱ ۱۴ ۵۸٫۳۳
تیم ملی پرتغال ژوئیه ۲۰۰۸ سپتامبر ۲۰۱۰ ۲۶ ۱۵ ۸ ۳ ۵۷٫۶۹
تیم ملی ایران ۳ آوریل ۲۰۱۱ ۲۸ جنوری ۲۰۱۹ ۱۰۰ ۶۰ ۲۷ ۱۳ ۶۰٫۰۰
تیم ملی کلمبیا ۷ فوریه ۲۰۱۹ ۱ دسامبر ۲۰۲۰ ۱۸ ۹ ۵ ۴ ۵۰٫۰۰
منبع [3]

تألیفات، تدریس و دیگر موارد

کیروش کتابی به نام سازماندهی ساختاری فعالیت‌های فوتبال[توضیح 7] نوشته‌است که در مورد راهکارهای بازسازی فوتبال در پرتغال است. او همچنین مجموعه فیلم آموزشی آموزش فوتبال با کیروش[توضیح 8] را تهیه کرده‌است.[8]

کیروش در سال ۱۹۹۸ با همکاری دن گاسپار، «کیو ریپورت»[توضیح 9] را تألیف کرد که برنامه‌ای راهبردی و پژوهش‌محور برای پیشرفت فوتبال در آمریکا بود.[100]

وی از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲، مشاور فنی فدراسیون جهانی فوتبال بود.[101] در سال ۱۹۸۹ مدرس دوره‌های مربیگری یوفا شد و دو دوره در سال‌های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲ در کلاس‌های مربیگری فیفا تدریس کرد، که محل کلاس سال اول در مصر و سال دوم در عربستان سعودی بود.[8] کیروش در دانشگاه نیز تدریس کرده‌است و استاد راهنمای ژوزه مورینیو بوده‌است.[102]

او در سال ۱۹۹۷ به عنوان مربی تیم منتخب جی‌لیگ در دیدار با منتخب جهان انتخاب شد.[8] در سال ۲۰۰۰ نیز در دو بازی مربی تیم فوتبال منتخب جهان بود که در بازی اول برابر بوسنی و در بازی دوم برابر فرانسه به ترتیب مشترکاً با کارلوس آلبرتو پریرا و ژوزف ونگلوش عهده‌دار مربیگری بود.[103]

افتخارات

مربیگری

تیم‌های ملی پایه پرتغال[9]
اسپورتینگ[9][10]
ناگویا گرامپوس آیت
رئال مادرید[9]
تیم ملی ایران
  • مرحله مقدماتی جام جهانی
    • صعود به جام جهانی به عنوان تیم نخست گروه: ۲۰۱۴
    • صعود به جام جهانی به عنوان تیم نخست گروه: ۲۰۱۸
  • جام ملت‌های آسیا
    • حضور در نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا: ۲۰۱۹

توضیحات

  1. نام کی‌روش در منابع فارسی به صورت‌های دیگر مانند کوئیروز، کیروز، کروش یا کرش هم نوشته شده؛ به عنوان مثال، فدراسیون فوتبال ایران در یک متن خبری بایگانی‌شده در ۱۵ آوریل ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine، هم از کیروش و هم از کروش استفاده کرده‌است. هم‌چنین ایسنا، خبرگزاری دانشجویان ایران، هم از کیروش، هم از کرش بایگانی‌شده در ۸ فوریه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine، و هم از کوئیروش برای نام این مربی استفاده کرده‌است. با این حال، خود این مربی در مصاحبه‌ای که توسط چند خبرگزاری ایرانی منتشر شده، تلفظ نامش را «کِی-رُش» گفته‌است (پیوند پایدار)
  2. دانشگاه صنعتی لیسبون یا دانشگاه فنی لیسبون (Technical University of Lisbon) در سال ۲۰۱۳ با دانشگاه لیسبون (University of Lisbon) ادغام شد.
  3. ‘The Portuguese national team needs to remove all the shit from the Portuguese federation. ’
  4. مطابق قانون وقت ام‌ال‌اس، تمام بازی‌ها باید برنده می‌داشتند و در صورتی که بازی در وقت معمول مساوی می‌شد، ضربات پنالتی تیم برنده را تعیین می‌کرد.
  5. مطابق قانون وقت ام‌ال‌اس که با شرکت ۱۰ تیم برگزار می‌شد، پس از پایان مسابقات دوره‌ای، ۴ تیم برتر از ۵ تیم هر کنفرانس در جدول رده‌بندی آن به دور حذفی آن کنفرانس راه می‌یافتند. تیمی که از ۳ بازی، ۲ بازی را می‌برد به مرحله بالاتر می‌رفت و مسابقه فینال میان برنده کنفرانس شرق و غرب برگزار می‌شد.
  6. در سال ۲۰۰۰، هر یک دلار آمریکا برابر ۶٫۹۴۶۸ رند آفریقای جنوبی بود.
  7. Structural Organisation Of Soccer Activities
  8. Learning Soccer With Queiroz
  9. Q-Report

پانویس

  1. «سرمربی تیم ملی فوتبال در نشست خبری: نام من کارلوس کی‌روش است». ایسنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۱.
  2. برابر با ۱۰ اسفند ۱۳۳۱
  3. «کی‌روز مربی موفق در ردهٔ سنی پایه». همشهری‌آنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ بهمن ۱۳۸۹.
  4. "PROFILE: Carlos Queiroz (Player)". footballzz.co.uk. Archived from the original on 3 December 2013. Retrieved February 7, 2015.
  5. http://www.trt.net.tr/portuguese/desporto/2019/01/20/carlos-queiroz-um-tecnico-com-pergaminhos-para-dirigir-a-selecao-nacional-da-colombia-1129440
  6. "Portugal's coach is chasing a personal dream". independent.co.uk. London: Independent News and Media. 29 June 2010. Retrieved 3 July 2010.
  7. David Gendelman (مه ۲۹, ۲۰۱۴). «Coaching, Portuguese Style». The Paris Review. دریافت‌شده در فوریه ۷, ۲۰۱۵.
  8. "Queiroz is driven by pride and passion". Independent Online. September 2, 2000. Archived from the original on 7 February 2015. Retrieved February 7, 2015.
  9. "PROFILE: Carlos Queiroz (Manager)". footballzz.co.uk. Retrieved February 7, 2015.
  10. "Queiroz quits United for Portugal". Euro Sport. 11 June 2008. Retrieved February 7, 2015.
  11. Rui Mestre (15 October 2005). "Portugal - International Results". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  12. Alex Yannis (May 29, 1996). "SOCCER; New Coach Has Worldly Flair". The New York Times. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  13. Alex Yannis (September 11, 1996). "MetroStars Win, but May Lose Their Coach". The New York Times. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  14. "MetroStars MLS: Queiroz to leave MetroStars for Japan". Soccer America. September 16, 1996. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  15. Jack Bell (August 21, 2009). "MetroStars/Red Bulls: A Coaching Carousel Keeps Turning". The New York Times. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  16. Dave Litterer (7 August 2004). "USA 1996". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  17. Alex Yannis (October 3, 1996). "D.C. Ends MetroStars' Inaugural Season". The New York Times. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  18. J-League Official Guide (1997). Shogakukan Sports Special. 1997. ISBN 4-09-102329-0.
  19. Eric Visser (7 August 2004). "JAPAN 1996". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004.
  20. ref group="توضیح">جام چهارجانبه سونتوری (Suntory Cup) یا جام قهرمانان جی‌لیگ (J.League Champions Cup) که هر سال قهرمان آن، قهرمان هم جی‌لیگ حساب می‌شد، در این سال تقریباً حالت تشریفاتی داشت. چرا که لیگ ژاپن که به شکل آپرتورا و کلاسورا برگزار می‌شد، در فصل ۱۹۹۶ استثنائاً یک‌سره برگزار شد و قهرمان جی‌لیگ تیمی بود که بیشترین امتیاز را در پایان فصل داشت. قهرمان این جام برنده جایزه ۵۰ میلیون ینی (حدوداً ۵۰۰ هزار دلار) می‌شد و جواز حضور در جام بانک سانوا را نیز کسب کرد.
  21. "U.S. Soccer: Queiroz returns as adviser". Soccer America. January 14, 1998. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  22. "Record of the Team". Nagoya Grampus Official Website. Retrieved February 18 2015. Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  23. Eric Visser (1 December 1999). "JAPAN 1997". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004.
  24. Erik Garin and Vincent Leon (20 February 2009). "Sanwa Bank Cup 1994-1997". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004.
  25. Karel Stokkermans (20 16 October 2014). "Cup Winners' Cup 1996/97". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004. Check date values in: |تاریخ= (help)
  26. Bondy, Filip (2010). Chasing the Game: America and the Quest for the World Cup. Da Capo Press. p. 202. ISBN 9780306819056.
  27. Mohamed S. Chbaro (25 February 1999). "Middle-East International Matches 1998/99". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004.
  28. Mohamed S. Chbaro (11 December 1998). "Middle-East International Matches 1998/99". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004.
  29. Mohamed S. Chbaro (19 December 1998). "Arabian Cup 1998 Details". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004.
  30. Karel Stokkermans (11 July 2002). "Asian Games 1998 (Thailand)". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004.
  31. Pule Mokhine (2000-08-26). "New Bafana coach's fat salary". News24. Archived from the original on 22 February 2015. Retrieved 2015-02-22.
  32. Karel Stokkermans (9 July 2009). "African Nations Cup 2002". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2015.
  33. Karel Stokkermans (17 July 2014). "World Cup 2002 Qualifying". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2015.
  34. "South Africa's road to the finals". BBC SPORT. 10 April, 2002. Retrieved 1 February 2015. Check date values in: |تاریخ= (help)
  35. "Coach Queiroz selects local players". News24. 2000-11-03. Archived from the original on 22 February 2015. Retrieved 2015-02-22.
  36. Sébastien Duret (12 February 2002). "African Nations Cup 2002 - Final Tournament Details". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2015.
  37. Sébastien Duret (10 February 2002). "Santos beat Black Leopards 4-1, boosting coach's chances". Panapress. Retrieved 22 February 2015.
  38. David Legge (February 15 2002). "Queiroz hangs in while Safa dawdle". Independent Online. Retrieved 1 February 2015. Check date values in: |تاریخ= (help)
  39. Sébastien Duret (17 February 2002). "Future of South Africa's national coach hangs in the balance". Panapress. Retrieved 22 February 2015.
  40. "Where did Bafana's ex-coaches go to?". Independent Online. October 11 2008. Retrieved 1 February 2015. Check date values in: |تاریخ= (help)
  41. De Sa, Roger; Landheer, Ernest (2002). Roger de Sa: Man of Action. New Africa Books. p. 13. ISBN 9780864864703.
  42. Matshelane Mamabolo (February 15 2002). "Queiroz - five reasons why he should go". Independent Online. Retrieved 1 February 2015. Check date values in: |تاریخ= (help)
  43. Jermaine Craig (February 15 2002). "Queiroz - five reasons why he should stay". Independent Online. Retrieved 1 February 2015. Check date values in: |تاریخ= (help)
  44. Carl Peters (March 13 2002). "Queiroz's golden goodbye". Independent Online. Retrieved 1 February 2015. Check date values in: |تاریخ= (help)
  45. Rodney Reiners (March 13 2002). "SA brace for new-look Bafana". Independent Online. Retrieved 1 February 2015. Check date values in: |تاریخ= (help)
  46. De Sa, Roger; Landheer, Ernest (2002). Roger de Sa: Man of Action. New Africa Books. p. 5. ISBN 9780864864703.
  47. Jermaine Craig (June 26 2003). "Queiroz fire comes back to burn Safa". Independent Online. Retrieved 1 February 2015. Check date values in: |تاریخ= (help)
  48. رویترز، تاریخ: ۲۸ آوریل ۲۰۱۴ تاریخ بازدید: ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۶
  49. http://www.varzesh3.com/news/1315028/کی-روش-و-رکورد-و-افتخار
  50. skysports: Queiroz in Iran Talks; Portugues Coach Weighing up Contract offer
  51. Bleacher Report: Carlos Queiroz Signs with Iran Amid Mounting Political Tension
  52. «متن کامل ایمیل انصراف کیروز از پذیرش سرمربیگری تیم ملی ایران». فدراسیون فوتبال ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۶ بهمن ۱۳۸۹.
  53. «کارلوس کیروز پرتقالی رسماً هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفت». العربیه. دریافت‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۱.
  54. «نخستین بازی رسمی تیم ملی با کی‌روش». همشهری‌آنلاین. ۲۴ تیر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  55. بهادری‌نژاد، امیر (۷ مرداد ۱۳۹۰). «اکنون در مسیر جام جهانی قرار گرفته‌ایم». همشهری‌آنلاین. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  56. «گزارش کامل تیم‌های صعودکننده از مرحله گروهی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴: ایران هجومی‌ترین تیم قاره کهن؛ ازبکستان مقتدرترین». خبرگزاری فارس. ۱۱ اسفند ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  57. حسینی‌خواه، هیلدا (۶ تیر ۱۳۹۲). «قصه صعود به ۴ جام‌جهانی» (PDF). روزنامه جام جم (۳۷۲۶): ۱۰–۱۱.
  58. «بررسی شانس صعود فوتبال ایران به جام جهانی: کار از اما و اگر هم گذشته!». خبرگزاری مهر. ۲۷ آبان ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  59. «بررسی شانس صعود ایران به جام جهانی؛ چگونه مسافر برزیل می‌شویم». همشهری‌آنلاین. ۱۵ خرداد ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  60. «ایران مقتدرانه به جام جهانی برزیل صعود کرد/پیروزی بر کره جنوبی در اولسان». خبرگزاری فارس. ۲۸ خرداد ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  61. 52875 «ادامه جنگ لفظی مربیان ایران و کره جنوبی» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). روزنامه شرق (۱۷۵۷): ۱۳. ۲۵ خرداد ۱۳۹۳.
  62. «واکنش شدید کره‌ای‌ها به مشت‌های گره کرده سرمربی تیم ملی: کی‌روش را محروم کنید!». خبرگزاری ایسنا. ۲۹ خرداد ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  63. «مسابقات فوتبال غرب آسیا-کویت؛ جدال متفاوت ایران و عربستان / جوانان کی‌روش بدنبال انتقام». خبرگزاری ایلنا. ۱۸ آذر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳. کاراکتر line feed character در |عنوان= در موقعیت 30 (کمک)
  64. «پیروزی بی‌ثمر شاگردان کی‌روش بر یمن: از غرب آسیا هم حذف شدیم/ ناکامی‌های فوتبال ملی همچنان ادامه دارد». خبرگزاری ایسنا. ۲۵ آذر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  65. http://www.tabnak.ir/fa/news/379904/سالانه15-میلیون-دلار-قرارداد-کی‌روش
  66. http://www.isport.ir/fa/content/21500/دستمزد-کی-روش-سالی-۱۵-میلیارد-تومان-کفاشیان-دولت-کمک-کند
  67. http://www.tadbirkhabar.com/sport/29280
  68. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/321408/كرش-با-كمك-دولت-ماندنی-می‌شود
  69. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۴.
  70. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۱۹.
  71. http://www.tabnak.ir/fa/news/379904/سالانه۱۵-میلیون-دلار-قرارداد-کی‌روش
  72. «کی روش راضی به نصف قراردادایران در آفریقای جنوبی». خبرگزاری جمهوری اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۸-۱۰.
  73. «تکمیل لیست سیاه کیروش». روزنامه شرق (۲۱۹۹): ۱۸. ۱۰ دی ۱۳۹۳.
  74. جباری، مهدیه (۲۰ بهمن ۱۳۹۱). «نگاهی به ۵ بازیکنی که از تیم ملی رفتند: از مجیدی تا عقیلی». خبرآنلاین. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  75. Fifield, Dominic (18 April 2014). "Ashkan Dejagah says Felix Magath is the right man to keep Fulham up". Guardian. Retrieved 3 February 2015.
  76. «گزارش CNN از زندگی دن‌گاسپار در تهران/ یک آمریکایی پشت صعود ایران به جام جهانی». خبرگزاری ایسنا. ۱۰ آبان ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  77. «بعد از سیموئز، امید نمازی هم از تیم ملی جدا شد». خبرآنلاین. ۹ اسفند ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  78. «وینگادا دستیار کی‌روش در تیم ملی ایران شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۷ خرداد ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  79. «سوابق دستیار جدید کی‌روش اعلام شد/ اسپورتینگ لیسبون آخرین باشگاه دآکروز». خبرگزاری ایسنا. ۷ فروردین ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  80. «کروش: بعضی‌ها آنالیزهای ما را به تمسخر گرفتند». روزنامه ورزشی نود. ۲۸ مهر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  81. «دبیرکل فدراسیون تا دوشنبه مشخص می‌شود/ شرایط صالح برای کریمی هم رخ داد». خبرگزاری مهر. ۱۴ دی ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  82. «کروش: میک به خاطر خانواده‌اش رفت/ واقعیت ندارد؛ از صعود به جام جهانی ناامید نیستم». خبرآنلاین. ۲۸ تیر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  83. «آشنایی با مربی بدنساز تیم ملی فوتبال/ حضور در دو باشگاه بلژیکی و اماراتی». خبرگزاری مهر. ۲۱ مرداد ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  84. «ملی پوشان ایران زیر نظر مربی جدید بدنسازی کردند». خبرگزاری مهر. ۲۹ اسفند ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  85. «برونو ماسیاتی - مربی آنالیز عملکرد فیزیکی بازیکنان تیم ملی در گفتگو با سایت فدراسیون فوتبال به نکاتی اشاره کرد». فدراسیون فوتبال ایران. ۲ اردیبهشت ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  86. «مربی تیم ملی فوتبال ایران در گفتگو با سایت رسمی فدراسیون به نکاتی اشاره کرد». فدراسیون فوتبال ایران. ۶ خرداد ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  87. «دیه گو: بازیکنان پیشرفت قابل توجهی از لحاظ فیزیکی داشتند». خبرگزاری مهر. ۳ خرداد ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  88. صفوی، سید حسن (۱۱ اسفند ۱۳۹۲). «مربی جدید بدنساز تیم ملی فوتبال را بیشتر بشناسید». خبرگزاری فارس. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  89. «کی‌روش: نمازی دیگر جایی در تیم ملی ندارد/ شرایط تمدید قراردادم مهیا نیست». خبرگزاری ایسنا. ۹ اسفند ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  90. عالی، علی (۱۰ دی ۱۳۹۳). «روایت «اعتماد» از حاشیه تازه تیم ملی فوتبال ایران». روزنامه اعتماد (۳۱۴۳): ۱۵.
  91. بهادری‌نژاد، امیر (۴ مرداد ۱۳۹۰). «مربیان فراموشکار». همشهری‌آنلاین. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  92. «نظر کارشناسان دربارهٔ عملکرد و آینده سرمربی تیم ملی فوتبال: «کی روش» بماند یا برود؟». خبرگزاری ایرنا. ۸ بهمن ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  93. روحانی، وصال (۱۱ بهمن ۱۳۹۳). «روایت «اعتماد» از حاشیه تازه تیم ملی فوتبال ایران». روزنامه ایران (۵۸۵۵): ۲۲.
  94. ذوالفقارنسب، بیژن (۱۵ تیر ۱۳۹۳). «پیشنهاد قرارداد ضعیف». روزنامه شرق (۲۰۵۷): ۱ و ۴.
  95. «ضمانت اجرا؛ بند گمشده در قرارداد جدید کی روش». خبرگزاری ایرنا. ۲۲ شهریور ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۳.
  96. «کی‌روش از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد/ اینجا پایان کار است». خبرگزاری مهر.
  97. "Carlos Queiroz: Colombia role for former Manchester United assistant boss". 7 February 2019 via www.bbc.co.uk.
  98. "Carlos Queiroz: esta es la carrera del nuevo técnico de la selección Colombia". ELESPECTADOR.COM. 6 February 2019.
  99. «رسمی: پایان کار کارلوس کی‌روش در کلمبیا». ورزش سه. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۲.
  100. Kartik Krishnaiyer (November 12, 2009). "Looking Back at Project 2010: Part I". World Soccer Talk. Retrieved 3 February 2015.
  101. Stuart Mathieson (10 August 2004). "Fergie hails his number two". World Soccer Talk. Retrieved 3 February 2015.
  102. اکبری، سعید (۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۲). «کارلوس کروش: در موزامبیک مین روبی می‌کردم/ مورینیو شاگرد زرنگ کلاس من بود/ عکس مربوط به دوران هیپی بودنم را از کجا آوردید؟». خبرآنلاین. دریافت‌شده در ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
  103. Marcelo Leme de Arruda (5 February2015). "FIFA XI´s Matches - Full Info". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 1 February 2004. Check date values in: |تاریخ= (help)

منابع

101.https://90tv.ir/videos/جواد-نکونام-دستیار-کی-روش-شد

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کارلوس کی‌روش موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.