رضا شاهرودی

رضا شاهرودی اهل محله امامزاده حسن تهران است.در زمینی که او تمرین می‌کرد، پیش از او حسین فرکی و بعد از او وحید هاشمیان تمرین کردند. پدرش در یکی از روزهای سال ۵۷ همزمان با انقلاب از خانه خارج شد و دیگر هیچگاه به خانه بازنگشت. تأمین هزینه خانواده پنج نفری به دوش برادر بزرگترش، علی افتاد که برای کار کردن تحصیل را رها کرد.[3]

وی سابقه بازی در تیم‌های کشاورز تهران، پرسپولیس تهران،[4] آلتای اسپور،[1] دالیان هایچانگ،[1] پاسارگاد[1] و پیکان[1][5] را دارد. اولین قراردادش در سال ۱۳۶۶ با باشگاه صنعت و معدن بود. مبلغ قرارداد ۵۰ هزار تومان بود با ماهی سه هزار تومان دستمزد. بالاترین دستمزد او در ایران ۲۵ میلیون تومان در فصل ۸۰–۸۱ برای بازی در تیم پرسپولیس بود.[6] او با بازی برای باشگاه دالیان مبلغی معادل ۱۵۰ میلیون تومان دریافت کرد.[6]

او پس از حوادث شهرآورد سی و هشتم تهران در دی ماه سال ۱۳۷۳ یک سال از حضور در میدان‌ها محروم شد.[7]

او در بین هواداران پرسپولیس به دلیل شباهتش و همچنین پست بازی یکسان با پائولو مالدینی اسطوره فوتبال ایتالیا و باشگاه میلان به «رضا مالدینی» مشهور بود.

رضا شاهرودی در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ عضو تیم ملی ایران بود. امّا یک روز قبل از بازی با یوگسلاوی در حین تمرین از ناحیه پا مصدوم شد و بازی‌ها را از دست داد. او برای زدن ضربه سر همراه حمید استیلی بلند شده، در هنگام فرود چون مچ پای خود را نبسته بود، مچ پایش چرخید و استیلی هم بر روی پای او افتاد و به خاطر مصدومیت بازیهای جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه را از دست داد.

اختلافاتش با محمد مایلی کهن مربی وقت تیم ملی در سال ۱۹۹۶ باعث شد تا مایلی کهن او را از لیست تیم ملی خط بزند و بدین ترتیب شاهرودی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶ را از دست داد.

شاهرودی در بین سال های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ عضو ثابت تیم ملی ایران بود و در پست دفاع چپ ۴۰ بازی ملی برای تیم ملی انجام داد و ۵ گل ملی نیز در کارنامه خود ثبت کرد.

وی مربی‌گری را در تیم داماش ایرانیان به عنوان دستیار در سال ۲۰۰۶ شروع کرده،[9] سپس به تیم‌های کوثر لرستان، استیل‌آذین[10] و سنگ آهن بافق[11] به عنوان دستیار و کمک مربی پیوسته‌است.

شاهرودی از بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ بوده‌است و ۴۰ بازی و ۵ گل ملی نیز در کارنامه این بازیکن دیده می‌شود.[12]