بلرنی (نام رمز)

بلرنی (به انگلیسی: Blarney) برنامه نظارت ارتباطی آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا است. این برنامه در سال ۱۹۷۸ (میلادی) و بر پایه لایحه نظارت بر اطلاعات خارجی، آغاز به کار کرد[1][2] و پس از حملات ۱۱ سپتامبر گسترش یافت.[3]

در بلرنی، گردآوری داده از اصلی‌ترین مراکز مخابراتی، مانند تلفن همراه انجام می‌شود که بیشتر جریان مخابراتی از آن می‌گذرد. این گونه نظارت، آپ استریم کالکشن نامیده می‌شود.

وجود بلرنی، نخستین‌بار در اسلایدی از پرونده معرفی پریزم، آشکار شد. که ادوارد اسنودن در ژوئن ۲۰۱۳ آن را فاش کرده بود.[2] بودجه بلرنی برای سال مالی ۲۰۱۳ (میلادی) ۶۵٫۹۶ میلیون دلار آمریکا بود.[4]

گزارش اشتباه

در آغاز، تصور می‌شد که بلرنی، برنامه‌ای در همکاری آژانس امنیت ملی با ای‌تی اند تی است که از مراکز شنود ای‌تی اند تی بهره می‌گیرد. نمونه آن‌ها اتاق ۶۴۱ای در سان فرانسیسکو (که وجود آن در سال ۲۰۰۶ (میلادی) توسط مارک کلاین فاش شد) و جای دیگری در نیوجرسی است.[3] اما اسناد آژانس امنیت ملی که در ۱۵ اوت ۲۰۱۵ منتشر شدند نشان دادند که همکاری ای‌تی اند تی با آن آژانس، از طریق برنامه فرویو انجام می‌شود و اتاق ۶۴۱ای بخشی از آن برنامه است.[5]

توماس دریک گفته بود اسناد تازه فرویو نشان می‌دهند که در برابر برنامه‌هایی مانند اوکستار، بلرنی، استورم‌برو، و دیگر برنامه‌ها برنامه چتری بزرگی نیست. برنامه‌های چتری، خیلی شبیه هم هستند اما هر کدام با شرکت جداگانه‌ای کار می‌کنند و شاید هم برای آژانس امنیت ملی، ملاحظات حقوقی متفاوتی داشته باشند. ملاحظات مربوط به شرکت‌ها به بخش عملیات منبع ویژه آژانس امنیت ملی ربط دارد.[5][6]

وضعیت حقوقی

بلرنی بر پایه سه بند حقوقی

  1. لایحه نظارت بر اطلاعات خارجی آژانس امنیت ملی
  2. لایحه نظارت بر اطلاعات خارجی اداره تحقیقات فدرال (اف‌بی‌آی)
  • ۳) بخش ۷۰۲ متمم‌های لایحه ۲۰۰۸ لایحه نظارت بر اطلاعات خارجی ۱۹۷۸ کار می‌کند.

گردآوری داده، بر پایه لایحه نظارت بر اطلاعات خارجی، نیاز به حکم دادگاه نظارت بر اطلاعات خارجی دارد. دادگاه، اجازه گردآوری داده از کسانی را می‌دهد که انتخاب‌گرها نشانه‌گذاری کرده‌اند. با وجود اینکه فرایند گرفتن حکم دادگاه، وقت‌گیر است اما گردآوری داده بلرنی بر پایه دادگاه نظارت بر اطلاعات خارجی، بخش مهمی از گزارش روزانه رئیس‌جمهور است و شمار آن به بیش از یازده هزار مورد در سال می‌رسد.[7]

کارکرد

برای گردآوری اطلاعات، الگوریتم‌هایی به فرآیندهای ارتباطی افزوده می‌شوند. اطلاعات به‌دست‌آمده برای ذخیره‌سازی و واکاوی احتمالی آن دسته از اطلاعاتی که به نظر، خارجی می‌آیند، فرستاده می‌شوند. به خواسته آژانس امنیت ملی، نخستین گام غربالگری، توسط خود شرکت‌های مخابراتی انجام می‌شوند. این غربال‌گرها همیشه خوب کار نمی‌کنند و گاهی ممکن است داده کاملاً داخلی را برداشت کنند.

هنگامی که داده محلی برداشت می‌شود کمترین پردازش، روی آن انجام می‌شود. بر پایه فرایندها به غیر از چند استثنا، ارتباطات بین مردم آمریکا که به «تصادفی‌ترین» شکل ممکن برداشت می‌شوند نابود می‌شوند.[8] استثناها شامل پرونده‌های رمزنگاری شده، اطلاعات خارجی، یا پرونده‌های بزهکاری می‌شوند. در مورد اطلاعات پرونده‌های بزهکاری، آژانس امنیت ملی، اجازه دارد موارد مربوط به قاچاق مواد مخدر را به اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا در واحد عملیات ویژه بسپارد. بلرنی در گذشته به پروژه شامروک پیوند داشت که آژانس امنیت ملی و سازمان پیشین آن، روزانه، کپی ریزفیلم همه تلگراف‌هایی را به آمریکا فرستاده و از آن خارج می‌شد، دریافت می‌کردند.[3]

نمادگرهای کنش شنود الکترونیک

مشخص شده که بلرنی، دو نمادگر کنش شنود الکترونیک با یک نام دارد. نمادگر US-984XN پریزم، بسیار شبیه نمادگرهای US-984 و US-984X بلرنی است.[1][2] به خاطر همین، در پرونده معرفی که آژانس امنیت ملی در ۱۵ اوت ۲۰۱۵ منتشر کرد آمده: «پریزم، زیرمجموعه بلرنی است اما این تنها یکی از میان بسیاری دیگر برنامه‌ها است.»[7]

نماد نام صوری وضعیت حقوقی هدف‌های اصلی گونه اطلاعات گردآوری شده ملاحظات
US-984 (PDDG:AX) BLARNEY لایحه نظارت بر اطلاعات خارجی مراکز شنود شناخته شده:
US-984X BLARNEY متمم‌های لایحه ۲۰۰۸ لایحه نظارت بر اطلاعات خارجی ۱۹۷۸

نکته‌ها

فرض شده که نمادگرهای کنش شنود الکترونیک بر پایه بخش ۷۰۲ متمم‌های لایحه ۲۰۰۸ لایحه نظارت بر اطلاعات خارجی ۱۹۷۸ کار می‌کنند. مگر اینکه خلاف آن تشخیص داده شود.

سازمان جابجا کننده: یک سازمان قضایی است که تعیین می‌کند ارتباطی که از آمریکا می‌گذرد قابل گردآوری است. با توجه به اینکه هر دو سر آن در خارج از آمریکا هستند.

رسانه

پانویس

  1. "NSA Documents Show United States Spied Brazilian Oil Giant". September 8, 2013. Retrieved September 9, 2013.
  2. Staff (June 6, 2013). "NSA Slides Explain the PRISM Data-Collection Program". The Washington Post. Retrieved September 9, 2013.
  3. Siobhan Gorman & Jennifer Valentio-DeVries (August 20, 2013). "New Details Show Broader NSA Surveillance Reach". The Wall Street Journal. Archived from the original on January 3, 2015. Retrieved September 11, 2013.
  4. Craig Timberg & Barton Gellman (30 August 2013). "NSA paying U.S. companies for access to communications networks". The Washington Post. Retrieved 31 August 2013.
  5. Electrospaces.net: FAIRVIEW: Collecting foreign intelligence inside the US, August 31, 2015
  6. Kloc, Joe (July 12, 2013). "Forget PRISM: FAIRVIEW is the NSA's project to "own the Internet"". Retrieved September 11, 2013.
  7. See page 14 of the NSA presentation SSO Corporate Portfolio Overview
  8. "Judge's Opinion on N.S.A. Program". The New York Times. August 21, 2013. Retrieved September 10, 2013.

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.