گوآم

گوآم (به زبان چامورو: Guåhan) از قلمروهای منضم‌نشدهٔ ایالات متحده آمریکا در اقیانوس آرام غربی است. جمعیت این جزیره ۱۶۹٬۰۰۰ نفر، پرجمعیت‌ترین شهر آن دِدیدو و مرکز آن شهر هاگاتنیا است.از مهمترین شهر های آن نیز می توان به رِ دِ دو اشاره کرد. امور سیاسی میان گوآم و ایالات متحده توسط «دفتر امور جزایر» وزارت کشور آمریکا اداره می‌شود.[2] گوآمیان بر مبنای تولد شهروند ایالات متحده آمریکا به حساب می‌آیند. گوآم توسط دولت ایالات متحدهٔ آمریکا اداره می‌شود ولی جزء خاک ایالات متحده به‌شمار نمی‌آید.[3]

مختصات: ۱۳°۲۷′ شمالی ۱۴۴°۴۷′ شرقی
گوام

Guåhån
گوام
پرچم
نشان ملی
شعار: "جایی که روزهای آمریکا در آن آغاز می‌شود
سرود: بپا خیزید ای گوآمیان
پایتختهاگاتنیا
۱۳°۲۷′ شمالی ۱۴۴°۴۷′ شرقی
بزرگترین شهرددیدو
زبان(های) رسمیانگلیسی، چامورو
حکومت
جو بایدن
ادی کالوو
بنیان‌گذاری-
مساحت
• کل
۵۴۱٫۳ کیلومترمربع (۲۰۹٫۰ مایل‌مربع) (۱۹۴ام)
• آبها (٪)
جزئی
جمعیت
• سرشماری
۱۶۱٬۷۸۵[1] (۱۸۱ام)
• تراکم
۳۲۰ /به ازای هر کیلومترمربع (۸۲۸٫۸ /مایل‌مربع) (۳۷ام)
تولید ناخالص داخلی (GDP)  برابری قدرت خرید (PPP)برآورد ۲۰۱۰ 
• کل
۴٫۶ میلیارد دلار[1]
• سرانه
۲۸٬۷۰۰ دلار
شاخص توسعه انسانی (۲۰۰۸)۰٫۹۰۱
(▲)
واحد پولدلار آمریکا (USD)
• تابستان (ساعت تابستانی)
CST
پیش‌شماره تلفنی۱–۶۷۱
دامنه سطح‌بالا.gu

گوآم بزرگترین جزیره از جزایر منطقه میکرونزی است و پس از طی سه‌چهارم از راه هاوایی به فیلیپین می‌توان به آن رسید.[3]

۳۸٫۳ درصد از مردم گوآم به زبان انگلیسی، ۲۲٫۲ درصد به زبان چامورو، ۲۲٫۲ درصد به زبان‌های فیلیپینی و بقیه نیز به زبان‌های دیگر جزایر اقیانوسیه سخن می‌گویند.[3]

گوآم تا پیش از جنگ جهانی دوم تنها جزیره میکرونزی بود که ایالات متحده کنترل آن را در دست داشت اما این جزیره ساعاتی پیش از حملهٔ هوایی ژاپن به پرل هاربر در هشتم دسامبر ۱۹۴۱ به تصرف نیروهای ژاپنی درآمد که این تصرف دو سال و نیم به درازا کشید.

در دوران اشغال این جزیره توسط ژاپنی‌ها، مردم گوآم با اعمالی همچون شکنجه، تجاوز جنسی و قتل توسط نظامیان ژاپنی روبه‌رو شدند.[4][5] همچنین سیاست تحمیل فرهنگ ژاپنی، بر مردم این جزیره نیز در پیش گرفته‌شد.[6] به هنگام بازپس‌گیری جزیره توسط آمریکا در ۲۱ ژوئیه ۱۹۴۴، درگیری شدید نظامی در گوآم رخ داد. این روز به عنوان «روز آزادسازی» جزیره در تقویم رسمی گوآم قرار گرفته‌است.[7]

مردم
  • چامورو ۳۷٫۳٪
  • فیلیپینی ۲۹٫۳٪
  • سفیدپوست ۷٫۱٪
  • دیگر اهالی جزایر اقیانوس آرام ۹٫۹٪
  • آمیخته۸٫۷٪
  • آسیایی‌های دیگر ۵٫۶٪
  • سایر نژادها ۲٫۱٪ (سرشماری ۲۰۱۰)[2]

مذهب
  • کاتولیک رومی ۸۵٪
  • دیگران ۱۵٪[3]

سیاست

در بهمن‌ماه ۱۳۹۰ آمریکا و ژاپن دربارهٔ تفاهم‌نامه‌ای در ارتباط با انتقال ۴۷۰۰ نفر از تفنگداران مستقر در جزیره جنوبی «اکیناوا» به جزیره «گوام» به توافق رسیدند.

در مرداد ۱۳۹۶ کره شمالی در واکنش به تحرکات ایالت متحده آمریکا، گوام را تهدید به حمله موشکی کرد.[8][9]

نگارخانه

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گوآم موجود است.
  1. "Australia-Oceania :: Guam (Territory of the US)". The World Factbook. Central Intelligence Agency. Retrieved 26 August 2015.
  2. https://www.doi.gov/oia/islands/guam
  3. کتاب اطلاعات جهان، سازمان سیا، بازدید: آوریل ۲۰۱۳.
  4. War Restitution Act : hearing before the Subcommittee on Insular and International Affairs of the Co... |National Library of Australia. Catalogue.nla.gov.au (1994-09-20). Retrieved on 2012-06-13.
  5. «Guam War Claims». U.S. Department of the Interior (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۸-۱۱.
  6. Higuchi, Wakako (June 2001). "The Japanisation Policy for the Chamorros of Guam, 1941–1944". The Journal of Pacific History. 36 (1): 19–35. doi:10.1080/00223340120049424. Retrieved 12 Aug 2017.
  7. «» Guam Liberation Day». Guampedia (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۸-۱۱.
  8. «ترامپ: طرح‌های نظامی ما در برابر کره شمالی آماده است». BBC News فارسی. ۲۰۱۷-۰۸-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۱۶.
  9. «جزئیات طرح حمله احتمالی موشکی کره شمالی به گوام اعلام شد». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.