پیمان لاتران

پیمان لاتران (ایتالیایی: Patti Lateranensi; لاتین: Pacta Lateranensia) پیمان و موافقت‌نامه‌ای بود که در ۱۱ فوریهٔ ۱۹۲۹ میلادی بین پادشاهی ایتالیا و سریر مقدس منعقد شد و به‌دلیل آنکه در کاخ لاتران منعقد شده‌بود، به این نام، نام‌گذاری شد. پارلمان ایتالیا نیز در ۷ ژوئن ۱۹۲۹ میلادی این پیمان را تصویب کرد. این پیمان در دورهٔ حکومت فاشیست‌ها در ایتالیا منعقد شده‌بود ولی حکومت‌های دموکراتیک پس از آن نیز این پیمان را محترم شده و آن را به‌رسمیت شناختند. به‌موجب این پیمان، واتیکان کشوری مستقل شناخته‌شد و بنیتو موسولینی موافقت کرد که همهٔ عواید کلیساهای ایتالیا نیز به واتیکان پرداخت شوند.[1] در سال ۱۹۴۷ میلادی، در دورهٔ حکومت دموکراتیک ایتالیا، پیمان لاتران به قانون اساسی ایتالیا افزوده‌شد.[2]

پیمان لاتران
نوعBilateral treaty
پیش‌نویسEstablishment of واتیکان on the شبه‌جزیره ایتالیا
امضا شده۱۱ فوریه ۱۹۲۹ (۱۹۲۹-02-۱۱)
مکانرم، پادشاهی ایتالیا
شرطRatification by the Kingdom of Italy and Vatican City
امضاکنندگان

منابع

  1. A History of Western Society (Tenth ed.). Bedford/St. Martin's. 2008. p. 900.
  2. Constitution of Italy, article 7

کتاب‌شناسی

  • Latourette, Kenneth Scott. Christianity In a Revolutionary Age A History of Christianity in the 19th and 20th Century: Vol 4 The 20th Century In Europe (1961) pp 32–35, 153, 156, 371
  • Riccards, Michael (1998). Vicars of Christ: Popes, Power, and Politics in the Modern World. New York: Crossroad. ISBN 0-8245-1694-X.
  • Zuccotti, Susan (2002). Under His Very Windows: The Vatican and the Holocaust in Italy. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-09310-1.
  • Pollard, John F. (2005). The Vatican and Italian Fascism, 1929-32. A Study in Conflict. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-02366-5.
  • Pollard, Jonh F. (2014). The Papacy in the Age of Totalitarianism, 1914-1958. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-920856-2.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.