پروانه (خواننده)
بتول رضایی یا پروانه یا خانم موچول (زادهٔ ۱۲۸۹ خورشیدی - درگذشتهٔ ۱۳۱۲ خورشیدی)[1] نوازندهٔ سهتار، تار و خوانندهٔ موسیقی دستگاهی ایرانی بود. او نخستین کسی است که صدای ساز سهتار را ضبط کرد و نخستین کسی است که همزمان با آن نیز آواز خواندهاست.[2][3] او مادر دیگر خوانندهٔ ایرانی خاطره پروانه بود.[4]
پروانه | |
---|---|
نام شناسنامهای | بتول رضایی |
نام(های) دیگر | خانم موچول، پروانه |
زاده | ۱۲۸۹، تهران |
درگذشته | ۱۳۱۲، تهران |
ژانر | موسیقی سنتی ایرانی |
ساز(ها) | تار، سهتار |
زندگی
پروانه در تهران به دنیا آمد ولی اجدادش از قشقاییهای شیراز بودند. پروانه در دربار قاجار نزد اکرامالدوله آواز فراگرفت و مدتی هم شاگرد رضا قلی خان نوروزی بود. او در زمستان ۱۳۰۶[5][6] حدود ۱۰ صفحه ضبط کرد که در دومین اثرش در گوشههای زابل و منصوری صدای سهتار و آوازش را ضبط کرد. همسرش خیاطی از خاندان شیخالاسلامی قزوین بود و به سل مبتلا بود پروانه نیز بر اثر سل در سال ۱۳۱۲ درگذشت و در گورستان ابنبابویه در جنوب تهران دفن شدهاست.[2]
تنها فرزند او دختری به نام اقدس بود که بعدها با نام هنری «خاطره پروانه» مانند مادرش به آواز پرداخت.[4][2]
جستارهای وابسته
منابع
- صمدی خادم، پیام (۷ مهر ۱۳۹۱). «زنان موسیقی ایران (4)_ استاد بتول پروانه (موچول خانوم)». تیوال.
- مبصری، بهروز (۲۹ آبان ۱۳۹۵). «پروانههای موسیقی ایران». گفتگوی هارمونیک.
- «از دوره پهلوی اول، زنان وارد عرصه اجتماعی هنر شدند/ پروانه؛ نوازنده اولین سه تار ضبط شده در تاریخ موسیقی ایران». مهرخانه. ۴ مهر ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ آوریل ۲۰۱۵.
- خوشنام، محمود (۱۳ آبان ۱۳۹۰). «سومین سالگرد درگذشت خاطره پروانه؛ خواننده ای که در سایه ماند». بیبیسی.
- منصور، امیر (سپتامبر ۲۰۰۵). «سه تار در صفحههای موسیقی ایرانی» (PDF). ی صفح (۳): ۲. دریافتشده در ۳ اکتبر ۲۰۱۹.
- شرایلی، محمدرضا (۷ مهر ۱۳۹۱). «اولین نوای ضبط شده از سه تار». تیوال. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ اوت ۲۰۱۸.