آمان (تصنیف)
«آمان» یا «ای امان» که به «امان امان» هم مشهور است، تصنیفی در یک بند از عارف قزوینی است که در دستگاه شور ساخته شد.[1] خوانندگان بزرگی همچون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و علیرضا افتخاری تاکنون این تصنیف را بازخوانی کرده‌اند. شجریان در اجرایش ابیاتی اضافه و کم کرده و نیمی از تصنیف را در کسر میزانِ ۲/۴ و نیم دیگر را در ۶/۸ خوانده است.
| «آمان» | |
|---|---|
| ترانه عارف قزوینی | |
| سبک | موسیقی سنتی ایرانی |
| آهنگ‌ساز(ها) | عارف قزوینی |
| ترانه‌سرا(ها) | عارف قزوینی |
| این اثر تاکنون باصدای محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و علیرضا افتخاری بازخوانی شده است. | |
حکایت تصنیف
به‌نوشتهٔ عارف در دیوانش، این تصنیف سال ۱۳۲۶ ه. ق پس از مرگ شیدا در «ورود فاتحین ملت به طهران» ساخته شده است. موسی خان معروفی هم بعداً تنظیمی از این اثر صورت داد که کمابیش مبنای اجراهای بعدی قرار گرفت.
منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.