مرگنلر

شهر مرگنلر مرکز بخش قره قویون شهرستان شوط در استان آذربایجان غربی در کشور ایران است. این شهر دومین شهر شهرستان شوط است. این شهر بر اساس مصوبه هیئت دولت با تجمیع روستاهای مرگن عزیزآباد ،مرگن وسط،مرگن قدیم ،مرگن اسماعیل‌کندی در آذرماه سال ۱۳۸۶ از روستا به شهر ارتقا یافت و بزرگراه بازرگان-تبریز از وسط این شهر عبور می‌کند. این شهر به دلیل قرار گرفتن در دروازه منطقه آزاد تجاری-صنعتی ماکو و مجاورت فرودگاه منطقه آزاد تجاری-صنعتی ماکو از موقعیت بسیار مهم اقتصادی و ارتباطی برخوردار است.این شهر در ۲۵ کیلومتری جنوب‌شرقی شوط واقع شده است.

مرگنلر
مرگن
کشور ایران
استانآذربایجان غربی
شهرستانشوط
بخشبخش قره قویون
سال شهرشدن۱۳۸۹[1]
مردم
جمعیت۲۲۹۴نفر
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۹۵۰متر
اطلاعات شهری
شهردارشهرام فضلعلی‌زاده

نام گذاری

مرگن در ترکی قدیم به معنی کماندار است. الهه مرگن از خدایان ترکان باستان بوده و سوار بر اسب سفید و تیر و کمان داشته‌است.ساکنین این شهر از بازماندگان طایفهٔ قره‌قویانلوها می‌باشند. قره‌قویان در زبان ترکی به معنی کسانی است که کلاه سیاه بر سر می‌گذارند و اهل تشیع هستند و در فرهنگ ایران هم در حال حاضر روحانیونی که سید هستند عمامه سیاه بر سر می‌گذارند. طایفه دیگری که کلاه سفید بر سر می‌گذاشتند به آق قویانلوها معروف بودند که اشتباهاً نام آنها آق قویونلو (مالکان گوسفند سفید) ترجمه شده‌است که عموماً سنی مذهب بوده‌اند. مورخین و مترجمینی که با آذری و فرهنگ این مردم ناآشنا بوده‌اند اشتباهاً نام این طایفه را به جای قره قویانلوها (کسانی که کلاه سیاه بر سر می‌گذارند) به قره قویونلوها (مالکان گوسفند سیاه) ترجمه کرده‌اند. نام طایفه قزلباش‌ها هم به خاطر کلاه سرخی بوده که به سر می‌گذاشتند. مرگنلر از تاریخ و سابقه طولانی برخوردار است به طوری که یکی از کلیساهای ارمنیان بنام کلیسای گئورگ مقدس در قرن‌های ۱۶ و ۱۷ میلادی در مرگن ساخته شده بوده ولی متأسفانه در حال حاضر ویران شده و از بین رفته و فقط در کتاب‌های تاریخی ارمنی به آن اشاره شده‌است. کلیساهای دیگری به همین نام در روستای هفتوان سلماس و روستای گردآباد ارومیه ساخته شده‌اند که هنوز هم دایر می‌باشند.[2][3][4][5]

مردم

زبان

زبان رایج در این شهر ترکی آذربایجانی است.

دین و مذهب

دین مردم این شهر اسلام و از اهل تشیع تشکیل شده‌است.[6]

ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای مرگنلر دارد.

منابع

  1. میشل م. مزاوی، پیدایش دولت صفوی، ترجمه دکتر یعقوب آژند ص. ۴۵ و ۴۶
  2. آراکلیان، واروژان، تاریخچه و روند شکل‌گیری بناهای مذهبی ارمنیان در ایران، کنگرهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران، تهران، سازمان میراث فرهنگی کشور، جلد سوم، ص. ۴۰۵ تا ۴۵۲.
  3. هویان، آندرانیک، ارمنیان ایران، تهران، مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها، ۱۳۸۰.
  4. هویان، آندرانیک، کلیساهای ا رمنیان ایران، تهران، معاونت معرفی و آموزش سازمان میراث فرهنگی، ۱۳۸۲.
  5. http://web.itu.edu.tr/~yayla/turkmit.pdf
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.