غار سراب

از جاده آسفالت تا خود غار حدود ۳۰دقیقه راه است که ۲۰ دقیقه آن جاده خاکی و بقیه راه در حال حاضر جز پیاده‌روی امکان رفتن با هیچ وسیله دیگری وجود ندارد. برای وارد شدن به غار باید از باریکراهی به موازات دره‌ای که آبی در بستر آن جاری است به طرف سرچشمه بالا آمد. سرچشمه‌ای که از آن این آب سرد خارج می‌شود در حقیقت دهانه دیگر غار سراب است. (نام غار بر گرفته از همین سرچشمه است، سراب در گویش محلی به معنی سرچشمه یا سرمنشاء آب است).

پس از رسیدن به سرچشمه، باریکه راهی در طرف چپ چشمه دیده می‌شود که ما را به دهانه دیگر غار هدایت می‌کند. دهانه غار در میان صخره‌های زمخت و بوته‌های گون وحشی قرار دارد. برای ورود به غار حد اقل چیزی که لازم است روشنایی است. بدون چراغ رفتن به درون غار اصلاً ممکن و عاقلانه نیست. ورودی این غار زیبا و شگفت انگیز نسبتاً کوچک است، پس از یکی دو قدم که خمیده می‌رویم، غار به یک دالان تالارمانندی منتهی می‌شود در اینجا ارتفاع کف غار تا سقف گاه تا ۱۵ متر می‌رسد. کف غار به دلیل کنده کاری و حفاری‌های متعدد حالت طبیعی خود را از دست داده است، این دالان زیباترین قسمت غار است که به قندیلهای زیبایی آراسته شده است. پس از دالان، غار به دو راهرو اصلی تقسیم می‌گردد که هر کدام از این راهروها خود به شاخه‌ها و حفره‌های دیگری منتهی می‌گردند. فعلاً بیش از ۶۰۰ متر از این دو دهانه قابل دسترسی نیست.این غار محل مناسبی برای غار نوردی حرفه ای میباشد. از یکی ازدهانه‌های غار، آب سردِ خروشانی بیرون می‌آید که در بستر غار به صورت چشمه آب سردی جاری است. این آب وارد همان دره‌ای می‌شود که قبلاً از آن یاد کردم. در سال ۱۳۸۸ در مقابل رودخانه سراب مشغول به ساختن سدی خاکی حدودا به ارتفاع ۸۰-۱۰۰ متر شده‌اند که چشم‌اندازی واقعا شگفت انگیز در این شهر به وجود می‌آورد.

• فارسانی، محسن. سرزمین شیرهای سنگی، ص ۴۸.
• میراحمدی باباحیدری، سیدمحسن.