عربی بغدادی

عربی بغدادی یکی از گویش‌های زبان عربی است که در بغداد، پایتخت عراق بدان سخن گفته می‌شود. طی قرن اخیر، عربی بغدادی زبان میانجی و آموزشی عراق بدل گردیده‌است. این گویش یکی از شاخه‌های عربی عراقی است.[3]

عربی بغدادی
عربی مسلمانان بغداد، عربی عراقی
اللهجة البغدادیة
زبان بومی درعراق، شرق سوریه، کویت، بخش‌هایی از شرق شبه‌جزیره عربستان، استان خوزستان در ایران
منطقهبغداد، بصره
شمار گویشوران
حدود ۱۵٫۷ میلیون نفر  (۲۰۱۴–۲۰۱۶)[1]
الفبای عربی
کدهای زبان
گلاتولوگmeso1252[2]
عربی بغدادی به رنگ قرمز

در شهر بغداد سه نوع لهجه عربی رایج است: عربی مسلمانان، یهودیان و مسیحیان. بغدادی مسلمانان به گروه جنوبی (گلت) و عربی یهودیان و مسیحیان به گروه شمالی (قلت) عربی عراقی تعلق دارد. عربی مسلمانان گونهٔ معیار عربی بغدادی است.

دو ویژگی روشن عربی مسلمانان بغداد استفاده از واژهٔ «اَنی» به جای «اَنا» (به معنای من) و افزودن پسوند «یچ» به فعل‌های دارای مفعول مؤنث است؛ مثلاً «من به تو گفتم» در این گویش به صورت «اَنی گیلیتلیچ» بیان می‌شود، درحالی که مثلاً در عربی موصلی این عبارت به صورت «اَنا قلتلکی» کاربرد دارد.

تا دههٔ ۱۹۵۰ عربی بغدادی دربرگیرندهٔ وام‌واژگان بسیاری از زبان‌های انگلیسی، ترکی استانبولی، فارسی و کردی بود. تا اوایل قرن بیستم که جمعیت بغداد کمتر از یک میلیون نفر بود، هر بخش از شهر بغداد دارای لهجهٔ منحصر به فرد خود بود؛ در دههٔ ۱۹۶۰ با رخداد مهاجرت‌های بسیار از جنوب، لهجه شهر به نوعی یکدست شد و برخی ویژگی‌های گویش روستاییان و وام‌واژگانی از عربی نوین معیار را به خود پذیرفت.

جستارهای وابسته

منابع

  1. "Arabic, Mesopotamian Spoken - Ethnologue". Ethnologue. Simons, Gary F. and Charles D. Fennig (eds.). 2017. Ethnologue: Languages of the World, Twentieth edition. Retrieved 21 March 2017.
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Gilit Mesopotamian Arabic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  3. Hann, Geoff, 1937- author. (7 August 2015). Iraq: the ancient sites & Iraqi Kurdistan: the Bradt travel guide. ISBN 978-1-84162-488-4. OCLC 880400955.
  • Kees Versteegh, et al. Encyclopedia of Arabic Language and Linguistics, BRILL, 2006.
  • Abū-Haidar, Farīda (1991). Christian Arabic of Baghdad. Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3-447-03209-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.