طغاتیمور
طغاتیمور خان یا طغای تیمور خان یا تغا تیمور خان یکی از شاهزادگان مغول است که پس از مرگ واپسین پادشاه مغول ابوسعید بهادرخان در دوره ایلخانان رویارو با پشتیبانی بزرگان مغول خراسان ادعای ایلخانی کرد.
| طغاتیمور | |
|---|---|
| شاهزادگان ایلخان مغول | |
 سکه متعلق به طغاتیمور از بازماندگان ایلخانی است که در اسفراین ضرب گردیده‌است | |
| پیشین | ابوسعید |
| دودمان | ایلخانان |
تغاتیمور تا سال ۷۳۳ (قمری) از ملازمان ابوسعید بهادرخان (در غرب ایران) بود. در این سال پدرش «سودی کاون» درمی‌گذرد و او به دستور ابوسعید به خراسان رفته و در آنجا اقامت می‌گزیند. پس از ۳ سال یعنی ۷۳۶ (قمری) ابوسعید (ظاهراً در پی مسمومیت) می‌میرد. در زمانی کمتر از چند ماه پس از مرگ ابوسعید، آنگاه که ارپاگان، موسی‌خان و محمد خان عنوان ایلخانی را بر خود می‌نهند، تغاتیمور نیز به جمع مدعیان ایلخانی می‌پیوندد. با این تفاوت که او در خراسان بود و تبارش به جوجی قسار (برادر چنگیز) می‌رسید ولی ۳ تن دیگر در آذربایجان و پیرامون آن بودند و تبارشان به چنگیز می‌رسید. تغاتیمور ۲ بار به سمت غرب ایران یعنی سلطانیه و عراق عجم لشکر کشید اما هر ۲ بار ناکام بود. علت اصلی ناکامی‌اش هم عدم استقبال امرای مغول غرب ایران از او بود. پس از این ناکامی‌ها با اینکه تغاتیمور دست از ادعای ایلخانی نکشید اما تلاش برای افزایش قدرت را هم کنار گذاشت و به خراسان و گرگان بسنده کرد.
دورهٔ پادشاهی او ۱۷ سال یعنی از ۷۳۷ تا ۷۵۴ (قمری) ادامه داشت و سرانجام به دست «خواجه یحیی کرابی» امیر سربداران کشته شد.[1][2][3][4]
جستارهای وابسته
بن‌مایه
- [www.noormags.ir/view/fa/articlepage/14756/119/text «مرتبه شاهزادگی فرزندان جوجی قسار و تلاش طغاتیمورخان برای مقام ایلخانی»] مقدار
|نشانی=را بررسی کنید (کمک). نشریهٔ شناخت» پاییز ۱۳۸۵ - شمارهٔ ۵۱ (علمی-پژوهشی) (۱۴ صفحه - از ۱۱۹ تا ۱۳۲). - «سرواژهٔ طغاتیمور (فرهنگ دهخدا)». واژه‌یاب.
- «تغاتیمور». کتابخانهٔ مدرسهٔ فقاهت.
- «طغاتیمور». راسخون.
| عوامل تهیه و تولید |
|
|---|---|
| دست‌اندرکاران |
|
| بازیگران |
|
| شخصیت‌ها |
|
| جستارهای وابسته | |
| |
