ملیحه نیکجومند

وی در سال ۲۲ اردیبهشت ۱۳۱۱ در شهر همدان به دنیا آمد.

ملیحه نیکجومند بر روی سقف اتوبوس در تظاهرات علیه حجاب اجباری، اسفند ۱۳۵۷

ملیحه نیکجومند که با نام هنری شیده رحمانی شناخته می‌شد در روزهای آغازین پس از انقلاب که زمزمه‌هایی مبنی بر اجباری شدن حجاب برای زنان درگرفته بود، علیه این اجبار به اعتراض پرداخت و در تظاهرات‌های علیه اجباری شدن حجاب مشارکت فعالانه‌ای داشت. در تظاهراتی که در خیابان مشتاق تهران در نزدیکی دانشگاه تهران علیه حجاب اجباری و دیگر محدودیت‌ها برای زنان درگرفته بود، تصویری از وی در حال جدال و بحث با یک روحانی شیعهٔ طرفدار اجباری شدن حجاب برداشته شد که سبب شهرت بیشتر وی به عنوان یک مخالف حجاب اجباری و طرفدار حقوق زنان شد. برخی از مطبوعات وی را «ژاندارک تهران» و «ژاندارک خیابان مشتاق» نامیدند.[5]

وی بعدها در مصاحبه‌ای دربارهٔ عکس معروفی که وی را بالای یک مینی‌بوس در حال تشویق مردم به اعتراض علیه حجاب اجباری نشان می‌داد، گفته بود:

«آن روز، دقیقاً یادم نمی‌آید کی بود اما، می‌دانم که تظاهرات، نزدیک دانشگاه تهران برپا شد. ما در خیابان مشتاق زندگی می‌کردیم و نزدیک دانشگاه تهران بودیم. از چند روز قبلش اراذل و اوباش ریخته بودند در خیابان‌ها و شعار «یا روسری، یا توسری» سر می‌دادند. پونز توی پیشانی دختران جوان می‌کوبیدند. هنوز حجاب قانونی و اجباری نشده بود اما، درگیری بود میان زنان و چماقداران. من حافظه‌ام خوب کار نمی‌کند. مثل پاها و چشم‌هایم از کار افتاده. یادم نمی‌آید روی مینی‌بوس چه می‌گفتم.»[5]

شیده رحمانی بعدها در فیلم‌هایی که پس از انقلاب بازی کرد حجاب به سر داشت، اما همواره تأکید می‌کرد که اگر انتخاب با وی بود قطعاً از حجاب استفاده نمی‌کرد.[5]

• فعالیت در تئاتر سپاهان زیر نظر محمد علی رجایی (۱۳۳۱)
• فعالیت در دوبله فیلم (۱۳۳۷)
• شروع فعالیت در سینما با بازی در فیلم خسیس (محمدرضا زندی، ۱۳۳۴)

چند روز پیش از مرگش بر اثر زمین‌خوردن دچار ضربه مغزی شده بود و در بخش آی.سی. یو بستری شده بود و حافظه خود را هم از دست داده بود. وی سرانجام روز پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵ در سن ۸۴ سالگی درگذشت.[6][7][8] همچنین پیکر وی در ۲۰ تیر ۱۳۹۵ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا تشییع شد. در مراسم تشییع وی هنرمندانی چون مهتاب کرامتی، پرستو صالحی، حدیث فولادوند، علی دهکردی، بهروز شعیبی، امیر نوری، پیام دهکردی و آرش مجیدی و نیز دیگر دوستداران وی حضور داشتند.[9]

خسیس، همسایه‌ها، هملت، واد نگ، علی قلی از فرنگ آمد، ربا خوار، کلک باز، نا نا، مرگ پیله ور، مرد عوضی، دختر شکلات فروش، عشق پیری، باغ آلبالو، شیرین و فرهاد، اسکناس پنج دلاری، فال گیر، رمال باشی، طبیب اجباری، هزار و یک شب، زن همسایه و حاجی نزول خوار، عمه ماری، آیینه شکسته و موش و گربه.

• امید، جمال (۱۳۷۷). فرهنگ سینمای ایران. تهران: انتشارات نگاه. شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۸۹-۲.

• ملیحه نیکجومند در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها
• ملیحه نیکجومند در بانک جامع اطلاعات سينماى ايران
• شیده