شمس‌الدین مفیدی

شمس‌الدین مفیدی (۱۳۰۰–۱۰ آبان ۱۳۹۳) پزشک و استاد دانشگاه ایرانی بود.

دکتر شمس‌الدین مفیدی (سمت چپ) و دکتر آلواردو

مفیدی در سال ۱۳۰۰ در رشت متولد شد. پدرش آقاعلی از روحانیون سرشناس گیلان و پدربزرگ مادریش دکتر ابوتراب از جراحان بنام تهران بود. او در سال ۱۳۲۴ از دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه تهران با تخصص انگل‌شناسی فارغ‌التحصیل شد و در همان‌جا شروع به تدریس کرد. او همچنین فوق لیسانس بهداشت خود را در سال ۱۹۵۱ از دانشگاه جانز هاپکینز دریافت کرد.[1] او در سال ۱۳۴۵ به ریاست دانشکده بهداشت دانشگاه تهران، در سال ۱۳۴۹ به معاونت تحقیقاتی دانشگاه تهران و در ۱۳۵۳ به قائم مقامی دبیرکل شورای دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی ایران رسید. سپس یک سال ریاست دانشگاه مازندران را بر عهده داشت تا این که در آبان ۱۳۵۷ به عنوان وزیر علوم و آموزش عالی در کابینه ارتشبد ازهاری منصوب شد. پس از کشته شدن کامران نجات اللهی در ۸ دی ۱۳۵۷، مفیدی در هیئت دولت به این مسئله اعتراض کرد. در اوایل دی ۱۳۵۷ او از این منصب استعفا داد و به پژوهش در دانشگاه تهران پرداخت. او به زبان‌های فرانسه، انگلیسی، آلمانی و عربی تسلط داشت. او در سال ۱۹۷۱ جایزه بنیاد دکتر شوشا را از سازمان جهانی بهداشت دریافت کرد.

منابع

  • «تسلیت درگذشت دکتر شمس الدین مفیدی دانش‌آموخته پیشکسوت دانشکده بهداشت». دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشکی تهران. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۸-۰۴.
  • «پروفسور مفیدی قافله‌سالار متاع سلامت در ایران و خاورمیانه/م. هـ. اختری». شهروند. ۲۰۱۵-۰۸-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۸-۰۴.
  • «تاریخ ایرانی». تاریخ ایرانی. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۸-۰۴.
  • "Recipients of the Dr A.T. Shousha Foundation Prize". WHO. 2013-10-22. Retrieved 2020-04-16.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.