دولت دوم جعفر شریف‌امامی

دولت دوم جعفر شریف‌امامی یکی از آخرین دولت‌های دوران شاهنشاهی پهلوی است که از شهریور تا آبان ۱۳۵۷ فعالیت کرد. رئیس این دولت، جعفر شریف‌امامی بود. دولت شریف‌امامی یک بار در تاریخ ۸ آبان توسط مجلس استیضاح شد اما رأی اعتماد گرفت.

دولت دوم شریف‌امامی
هیئت دولتِ صد و هشتم[1]
(دولت آشتی ملی)
نخست‌وزیر ایران
تاریخ تشکیل۵ شهریور ۱۳۵۷
تاریخ انحلال۱۴ آبان ۱۳۵۷
کسان و سازمان‌ها
رییس دولتجعفر شریف‌امامی
پیشینهٔ رییس دولترئیس مجلس سنا (۱۳۴۲–۱۳۵۷)
نخست‌وزیر ایران (۱۳۳۹–۱۳۴۰)
وزیر امور خارجه (۱۳۳۹)
وزیر صنایع و معادن (۱۳۳۶–۱۳۳۹)
وزیر راه و ترابری (۱۳۲۹)
جانشین رییس دولتعلی فرداد
رییس کشورمحمدرضا پهلوی
شمار وزیران۱۸ وزیر + ۴ وزیر مشاور
وزیران کناررفته
(درگذشت/استعفا/برکناری)
۳ وزیر + ۱ وزیر مشاور
شمار همهٔ وزیران۲۱ وزیر + ۵ وزیر مشاور
پیشینه
انتخابات(ها)انتخابات مجلس ایران (۱۳۵۴)
دوره(های) مجلسمجلس بیست و چهارم
پیشیندولت جمشید آموزگار
پسیندولت نظامی غلامرضا ازهاری

پیشینه تشکیل دولت

متن مربوطه در ویکی‌نبشته: تصمیم قانونی دایر به‌ابراز رای‌اعتماد به دولت جناب آقای جعفر شریف‌امامی نخست‌وزیر

هیئت دولت

مقامنامآغازتصدیپایانتصدیحزب سیاسیمنبع
دفتر نخست‌وزیری
نخست‌وزیر جعفر شریف‌امامی۵ شهریور ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷رستاخیز
وزیران
وزیر آموزش و پرورش منوچهر گنجی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۲۰ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
وزیر اطلاعات و جهانگردی محمدرضا عاملی تهرانی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱۵ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
وزیر امور اقتصادی و دارایی محمد یگانه۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱۵ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
وزیر امور خارجه امیرخسرو افشار قاسملو۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷مستقل[2]
وزیر بازرگانی محمدرضی ویشکایی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱۷ آبان ۱۳۵۷مستقل[2]
وزیر بهداری و بهزیستی نصرالله مقتدر مژدهی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۷ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
 محمدحسین مرشد۷ آبان ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷مستقل[3]
وزیر پست، تلگراف و تلفن کریم معتمدی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷رستاخیز [2]
وزیر جنگ رضا عظیمی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷نظامی[2]
وزیر دادگستری محمد باهری۲۵ شهریور ۱۳۵۷۹ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
 حسین نجفی۹ آبان ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷مستقل[4]
وزیر راه و ترابری حسن شالچیان۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷مستقل[2]
وزیر صنایع و معادن محمدرضا امین۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷رستاخیز [2]
وزیر علوم و آموزش عالی هوشنگ نهاوندی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۷ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
 سید ابوالفضل قاضی۷ آبان ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [3]
وزیر فرهنگ و هنر محسن فروغی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۲۰ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
وزیر کار و امور اجتماعی کاظم ودیعی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱۵ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
وزیر کشاورزی و عمران روستایی امیرحسین امیرپرویز۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷مستقل[2]
وزیر کشور عباس قره‌باغی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷نظامی[2]
وزیر مسکن و شهرسازی پرویز آوینی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱۵ آبان ۱۳۵۷مستقل[2]
وزیر نیرو جهانگیر مهدمینا۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱۵ آبان ۱۳۵۷مستقل[2]
وزیران مشاور
امور اجرایی منوچهر آزمون۲۵ شهریور ۱۳۵۷۵ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [2]
 مصطفی پایدار۹ آبان ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷مستقل[4]
امور پارلمانی عزت‌الله یزدان‌پناه۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷رستاخیز [2]
رئیس سازمان اوقاف علینقی کنی۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷مستقل[2]
رئیس سازمان برنامه و بودجه حسنعلی مهران۲۵ شهریور ۱۳۵۷۱ آذر ۱۳۵۷رستاخیز [2]
معاونان نخست‌وزیر
معاون نخست‌وزیر علی فرداد۵ شهریور ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷مستقل
دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی امین عالیمرد۵ شهریور ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷رستاخیز [5]
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور ناصر مقدم۵ شهریور ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷نظامی
رئیس سازمان انرژی اتمی اکبر اعتماد۵ شهریور ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷مستقل
رئیس سازمان تربیت بدنی نادر جهانبانی۵ شهریور ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷نظامی
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست منوچهر فیلی۵ شهریور ۱۳۵۷۱۴ آبان ۱۳۵۷مستقل

پانویس

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.