حزب بعث (جناح عراق)
حزب بعث عربی سوسیالیستی (به عربی: حزب البعث العربی الإشتراکی) یک حزب بعثی است که دفتر مرکزی آن در شهر بغداد قرار داشت و از سال ۱۹۶۸ تا سال ۲۰۰۳ نظام سیاسی تکحزبی عراق را رهبری میکرد. تاریخچه این حزب به سال ۱۹۵۱ بازمیگردد. در این سال شاخه منطقهای حزب فراملی بعث در عراق با عنوان حزب بعث عراق به رهبری فؤاد الرکابی بنیان نهاده شد. اختلافات بعثیهای عراق و دفتر مرکزی حزب بعث که در سوریه مستقر بود، باعث جدایی آنها از یکدیگر شده و بعثیهای عراق از سال ۱۹۶۸ سازمانی مستقل را با نام حزب بعث عربی سوسیالیستی یعنی دقیقاً همنام حزب بعث مستقر در سوریه بنیان نهاده و خود را وارث حقیقی ایدئولوژیِ پانعربی و سوسیالیستیِ بعثی (به معنی رستاخیز) دانستند. از آن پس هر دو حزب به فعالیت موازی خود ادامه داد و شعبههای هوادار خود را در کشورهای عربی دیگر سازماندهی میکردند. با این حال عداوت آنها در حدی بود که حکومت بعثی سوریه به تنها حکومتی تبدیل شد که در جنگ ایران و عراق به طور رسمی جانب ایران را گرفت.
حزب عربی سوسیالیستی بعث حزب البعث العربی الاشتراکی | |
---|---|
بنیانگذاری | فوریه ۱۹۶۸ |
ستاد | بغداد، عراق (تا ۲۰۰۳) |
روزنامه | الثوره |
جناح شبهنظامی | ارتش مردمی عراق (۱۹۷۰–۱۹۹۱) فدائیان صدام (۱۹۹۵–۲۰۰۳) |
مرام سیاسی | بعثیسم ملیگرایی عربی |
شاخه عراقی حزب بعث در سال ۱۹۶۸ با سرنگون کردن حکومت سوسیالیستی عبدالرحمن عارف به قدرت رسید. اعضای حزب بعث که تعدادی از فرماندهای ارتش عراق را با خود همراه کرده بودند، در ۱۷ ژوئیه ۱۹۶۸ با اشغال ساختمان وزارت دفاع، رادیو و تلویزیون و کاخ ریاستجمهوری قدرت را به دست گرفتند و تا ۳۵ سال بعد قدرت را در عراق در اختیار داشتند. حکومت این حزب بر عراق در سال ۲۰۰۳ با حمله ائتلاف بینالمللی به رهبری آمریکا به عراق به پایان رسید و فعالیت آن هم در عراق غیرقانونی اعلام شد.