عملیات مروارید

عملیات مروارید یکی از عملیات‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در جنگ ایران و عراق است که در ۷ آذر سال ۱۳۵۹ با پشتیبانی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران برای بمباران بندر ام‌قصر و دو سکوی نفتی مهم عراق؛ البکر و الامیه در ساحل اروندرود انجام شد. این عملیات تکمیل‌کننده دو عملیات پیشین بود که توسط «نیروی رزمی ۴۲۱» اجرا شده بود. آن دو عملیات به نام‌های «اشکان» و «شهید صفری» معروف شدند.

عملیات مروارید
بخشی از جنگ ایران و عراق
زمان ۲۸ و ۲۹ نوامبر ۱۹۸۰ (میلادی)
مکان آب‌های دریایی متعلق به عراق در خلیج فارس
نتیجه پیروزی نیروی دریایی ایران
جنگندگان
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (واحد ۴۲۱)
نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران		 نیروی دریایی عراق
نیروی هوایی عراق
نیروها
شش واحد آبی خاکی
دو قایق موشک‌انداز کلاس کمان
تعداد نامشخص هلیکوپتر (کبرا، شنوک و بل-۲۱۴) و هواپیما (اف-۴) و گردان تکاوران دریایی بوشهر		 هشت قایق اژدرافکن
پنج شناور واکنش سریع
تعداد نامشخص نیروی زمینی
هشت هواپیمای میگ-۲۳ و چندین جنگنده میگ-۲۱ و میراژ اف-۱
چندین سایت سام
تلفات
یک رزم ناو
یک هواپیمای فانتوم اف-۴
 پنج قایق Osa II غرق شد
چهار قایق P-6 غرق شد
یک بالگرد سوپر فریو، سه فروند میگ-۲۳ و
چندین سایت موشک زمین به هوا منهدم شدند
چندین ترمینال نفتی منهدم شدند و تعداد نامشخصی ملوان کشته شدند
در ایران روز ۷ آذر به یادبود این عملیات «روز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران» نام گرفته‌است.

در جریان این عملیات ۴ فروند قایق موشک‌انداز عراقی کلاس «اوزا» و ۷ فروند شناور دیگر عراقی غرق شده و ۶ فروند میگ-۲۳، یک فروند میگ-۲۱ و یک فروند بالگرد سوپر فرلون نیروی هوایی عراق سرنگون شدند. ناوچه پیکان در این عملیات توسط نیروی دریایی عراق منهدم گردیده و یک فانتوم ایرانی نیز سرنگون شده و یکی دیگر هم آسیب دید. نیروی دریایی عراق در این عملیات آسیب قابل توجهی دید و تا پایان جنگ قادر به ایفاء نقش مؤثری نبود.

در آن زمان بخش مهمی از بارگیری و تخلیه کالا برای عراق از طریق بندر ام‌القصر که در ساحل غربی اروند رود است، انجام می‌گرفت. و بخش مهمی از صدور نفت عراق هم از طریق دو سکوی عظیم نفتی به نام‌های «البکر» و «الامیه» واقع در مصب اروندرود عملی می‌شد. در روز هفت آذر ۱۳۵۹ در عملیات مروارید این سکوهای نفتی منهدم شدند و عملاً صدور نفت عراق از طریق دریا قطع گردید.

بدین ترتیب، رفت و آمد کشتی‌های نفت کش و تجاری برای کشور عراق که از این طریق انجام می‌گرفت و برای عراق در زمان جنگ نقش اساسی و تعیین‌کننده داشت، ناممکن شد. از آن سو، ۹۰ درصد از صادرات و واردات ایران که از طریق دریا بود با پیروزی نیروی دریایی ایران و سیادت دریایی ایران در خلیج فارس، امکان‌پذیر بود. به نوشته اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس وقت، عراق برای صدور نفت خود مجبور شد به اردن و ترکیه متوسل شود و امکان صدور نفت از طریق خلیج فارس برایش ممکن نبود: عراقی‌ها برای صدور نفت به بندر جیهان ترکیه متکی بودند و مقداری هم توسط تانکرهای نفت کش از طریق «اردن» صادر می‌کردند .... عراق نتوانست کشتی‌ها و سلاح‌های فراوان جنگی که از ایتالیا خریده بودند را به منطقه بیاورد.[1]

همچنین در این عملیات فانتوم‌های ایرانی سه فروند میگ-۲۳ عراقی را سرنگون نموده و دست کم سیزده کشتی حامل موشک و اژدر را با استفاده از موشک ای‌جی‌ام-۶۵ ماوریک غرق نمودند. یک فروند فانتوم ایران در این عملیات از دست رفت که خلبانان آن ستوان یکم حسن مفتخری و ستوان دوم محمد کاظم روستا بودند[2].

سرگرد حسین خلعتبری، سرهنگ دوم عباس دوران،سرهنگ یاسینی و سرهنگ کیان ساجدی ،سرهنگ مهدی دادپی ، سرهنگ محمد ابراهیم کاکاوند در عملیات مروارید نقش کلیدی داشتند.[3] دریادار بهرام افضلی، چهارمین فرمانده نیروی دریایی به هنگام شروع جنگ، طراح [4] این عملیات تاریخی بود. اندک مدتی پس از این واقعه بهرام افضلی به اتهام عضویت در حزب توده ایران دستگیر شد و به همراه ۹ نفر دیگر از افسران بلندپایه ارتش تیرباران گردید. سرفرماندهی عملیات در دریا با ناخدا محمدابراهیم همتی، فرمانده ناوچه موشک انداز پیکان بود و فرمانده میدانی عملیات نیروی دریایی بود، وی در جریان این عملیات کشته شد.

شرح عملیات

گروه تکاوران دریایی ارتش عملیات ساعت چهار و نیم روز پنجم آذر ۵۹ عازم سکوی البکر شد. گروه آن‌ها هفت نفر بودند. پس از استقرار بر اسکله تبادل آتش گسترده صورت گرفت. اما سپس تعدادی از عراقی‌ها فرار کردند و تعدادی نیز اسیر شدند. بخش جنوبی اسکله به تصرف این تکاوران دریایی درآمد و آن‌ها مشغول «پاکسازی» اسکله شدند. در هنگام عملیات چندبار ناوچه‌های عراقی از دهانه «خور عبدالله» بیرون آمدند که ناوچه پیکان تعدادی از آن‌ها را غرق کرد. همچنین نبرد هوایی بین یگان هوایی ایران و عراق در آسمان جریان داشت. در واقع ناوچه‌های پیکان و جوشن پشتیبان تکاوران دریایی بودند تا نقشه انهدام دو اسکله البکر و الامیه را اجرا کنند. جنگنده‌های نیروی هوایی نیز به پشتیبانی ناوچه‌های پیکان و جوشن در موقع لزوم از پایگاه ششم شکاری بوشهر به پرواز درمی‌آمدند.

در مدتی که تکاوران دریایی مشغول عملیات بر روی اسکله بودند، چندین بار نبرد دریایی و هوایی بین نیروهای ایرانی و عراقی انجام گرفت که بنا به اسناد، یگان دریایی و هوایی عراق خسارت زیادی دید. قرار بر این بود که تا ساعت ۱۱ سکو تصرف شود. روز ششم آذر کلیه تأسیسات به تصرف نیروهای ایرانی درآمد. اغلب نیروهای مستقر در اسکله شبانه با شنا، قایق یا دیگر واحدهای شناور، اسکله را ترک کرده بودند. قرار بود عملیات طی چند روز ادامه داشته باشد، اما از قرارگاه عملیات پیام فوری رسید که گروه تکاوران خیلی زود آخرین مرحله عملیات را اجرا و سکو را ترک کنند. گروه باید اسکله‌ها را از غنائم و اسرا تخلیه و تأسیسات را بمب‌گذاری می‌کردند تا پس از ترک منهدم کنند. در همین اثنا جنگنده‌های ایرانی یک ناوچه عراقی که به تأسیسات نزدیک می‌شد را به قعر دریا فرستادند. در نهایت اسکله کاملاً تخلیه و عملیات تخریبی آغاز شد. گروه عملیات سوار ناوچه پیکان شدند اما حدود یک ربع بعد از ترک اسکله‌ها، ناوچه پیکان هدف چند موشک عراقی قرار گرفت و غرق شد. این موشک‌ها از ناوچه عراقی شلیک شد که دور از چشم نیروهای ایرانی در پشت اسکله البکر پنهان شده بود.[5]

منابع
  1. سی‌وپنجمین سالگرد عملیات مروارید؛ روزی که نیروی دریایی عراق 'فلج شد' بی‌بی‌سی فارسی
  2. Iranian F-4 Phantom II Units in Combat by Farzad Bishop & Tom Cooper, 2003, Osprey Publishing, p. 45, ISBN 1 84176 658 5
  3. Iranian F-4 Phantom II Units in Combat by Farzad Bishop & Tom Cooper, 2003, Osprey Publishing, p. 81, ISBN 1 84176 658 5
  4. Verlag Dr. Köster Berlin - Möller, Harald: Geheime Waffenlieferungen der (...)
  5. خاطرات دریادار دوم ناصر سرنوشت سی‌وپنجمین سالگرد عملیات مروارید؛ روزی که نیروی دریایی عراق 'فلج شد' بی‌بی‌سی فارسی
  • کتاب ایستاده بر آرمان، روایت فروپاشی یک انقلاب، نوشته علی غریب، چاپ: انتشارات انقلاب اسلامی
  • «سی‌وپنجمین سالگرد عملیات مروارید؛ روزی که نیروی دریایی عراق 'فلج شد'». بی‌بی‌سی فارسی.

پیوند به بیرون


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.