بیله‌سوار

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۸٬۱۸۸ نفر (در ۵٬۲۳۷ خانوار) بوده‌است.[2]

پیله در زبان تاتی و آذری باستان (زبانی آریایی که زبان باستانی این منطقه بوده و با ترکی آذربایجانی متفاوت است) به معنی بزرگ است.[3] شهر پیله‌سوار را امیری به نام پیله‌سوار (سوار بزرگ) ساخته است. در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی دربارهٔ این شهر آمده‌است که آن را «امیری پیله‌سوار نام یعنی سوار بزرگ از امرای آل بویه ساخت و اکنون به‌قدر دیهی مانده‌است.»[4]

برخی گمان برده‌اند که بیله‌سوار را پیل‌سوار هم می‌نامیده‌اند که گویا نادرشاه افشار هنگام تاجگذاری در سال ۱۱۴۸ هجری قمری در اصلاندوز، مدتی با فیل‌هایش در این منطقه اتراق کرده‌است.[5] در زمان‌های خیلی قدیم قبل از ورود آریایی‌ها به فلات ایران (در الواح سومر ترجمه «ساموئیل کریمر» در سال ۱۳۴۴ترجمه «دادرد رسائی» در سال ۲۴۵۰ قبل میلادی نام بیله سوار قید شده) قوم بزرگی به نام «بیل» در کنار رود «کورا» رود ارس و باد کوبه وآران و مغان تا سبلان و اردبیل زندگی می‌کرد و ۳ نوع رب النوع را ستایش می‌کرد و یکی از خدایان، بیل (خدای زمین) بود. این طائفه «بیل» که آثاری تابحال از آن‌ها باقی‌مانده وجود چندین شهر است معلوم می‌گردد که اردبیل از ۱۲ طائفه تشکیل شده‌است که یکی «ارد» و دیگری «بیل» بوده‌است.

بیلجه نزدیک باکو و در آران بیلقان در کنار رود کورا و سعید بیل در گرجستان کنار رود کورا و در مغان بیله سوار، از نمونه‌های آنان است.

نام قدیمی بیله سوار قبل از تسلط اعراب «بلسکان» بود و بعد از تسلط اعراب به «بلسکان» و «بلسجان» تغییر یافت در زمان آل بویه «بیله سوار» شد که به سوار بزرگ می‌گفتند پس برای ما روشن می‌شود حدود زندگی قوم بیل تا چه اندازه وسعت داشته‌است و بیله سوار هم بازمانده از آن ایل بزرگ می‌باشد شاید هم نام بیله سوار بنا به گفته بعضی از محققین مأخوذ از قوم «سووار» باشد که در اطراف رود ارس در هزاره اول شگرف داشتند.

قدمت این شهرستان همچنان که در پیشینه تاریخ آمده به دوران‌های خیلی قدیم بازمی‌گردد و این از سکه‌های کشف شده در تپه‌های مختلف این منطقه مشخص شده‌است.

سپس پیل سوار یا پیله سوار نامیدند که پیله سوار واژه‌ای پارسی وار ۲ پاره «پیله» و «سوار» تشکیل شده‌است.

پیله، به معنای زمین خشک پهناوری که در میان دوآب یا دورودخانه قرار گرفته باشد و سوار هم به معنی کرانه رود است و شهر بیله سوار هم بین رودخانه بالهارود و آقا بیگلر (علی بیگ لر) قرار گرفته‌است؛ بنابراین پیله سوار، یعنی مردمی که ساکن واهل پیله (سرزمین بین دورود) هستند.

بعضی‌ها نیز بر این باور اند که نادر شاه افشار در ۱۱۴۸ هجری قمری، هنگامیکه برای تاج‌گذاری در مغان رهسپار اصلاندوز بود، لشکریانش دارای پیل یا فیل بوده و مدتی در این ناحیه اردو زده بودند از این رو به پیل سوار، پیله سوار سرشناس شده بودند.

در دوران قاجار نیز قسمت اعضم شهربیله سوار به نام قریه سردار آباد بود که پس از ویرانی، کربلایی عبدالله بیگ طالش میکائیل نسبت به مرمت و بنیاد روستاهای بزرگ سردار آباد و طالش میکائیل کندی (باباش کندی) درحاشیه قلعهٔ نظامی قدیمی بیله سوار دست زد(۱۲۸۱قمری) و اما پس از پیمان ننگین و تحمیلی ترکمن چای در بیله سوار قراولخانه گمرک ایجاد شد.

در سال ۱۲۶۸شمسی گمرک در بیله سوار احداث و تلگراف آن در سال ۱۳۳۲ قمری (ص۸۰ گنج شایگان) ما بین بیله سوار و تبریز دایر و هنگامی که ارتش سرخ خاک گیلان را اشغال نموده بود وزیر خارجه آن زمان مشاور الملک می‌خواست مابین تهران و مسکو رابطه‌ای باشد تا به وسیلهٔ تلگراف تماس برقرار و ارتش سرخ را از گیلان بیرون کنند ملاحظه می‌کنند می‌بینند در شهر بیله سوار تلگراف دایر است منشورالملک که در ترکستان کنسول ایران بود به بیله سوار آمده واسطه مخابره بین تهران و مسکو می‌شود.

از اتفاقات مهم دوران سر حدبیگی و کدخدایی بدل بیگ درگیری های مرزی سالدات های روسی باقوجه بیگلوها در سال1326ه ق بود که در این درگیری ها روس ها علاوه بر اتش زدن قصبه بیله سوار مغان و ویران ساختن گمرک خانه و بناهای دولتی ان به روستا زرگر نیز حمله اوردن و به طرز وحشیانه270 باب خانه را اتش زده سراسر روستا را غارت و تاراج کردن و هفده نفر را از مردان و زنان بی گناه را گشته و دها نفر را زخمی کردن این قتل عام وچپاول و غارتگری ضربات سنگینیرا بر طایفه زرگر وارد ساخت. (مهدی قلی خان هدایت.خاطرات و خطرات. تهران زوار1334.چاپ دوم صص174-170-احمد کسروی تاریخ مشروطه ایران.تهران.امیرکبیر.2369چاپ پانزدهم صص551-552)

تاریخ قرنطینه در گمرک بیله سوار (ص۴۲۶ چاپ یونسکو نشریه۲۲ چاپخانه دانشگاه تهران سال ۱۳۴۲ شمسی) در سال ۱۳۰۸هجری قمری هم‌زمان با ساختن قرنطینه در جزیره هنگام وبندر جاسک در خلیج فارس می‌باشد. پس از پیمان ترکمن چای بیله سوار حاکم‌نشین شد و از دامنه کوه سبلان تا دشت مغان حکمرانی می‌کردند. یعنی تمامی کارهای ایلات (۳۲ایل شاهسون) و انتظامات آن به وسیله حاکم بیله سوار رسیدگی می‌شد. در سال۱۲۹۱هجری قمری قاسم خان حاکم بیله سوار و تمامی ایلات عشایر بین مغان بود.

قبل از سال ۱۲۷۲ شمسی شهر بیله سوار در کنار بالهارود (بالهارلو یا بلغارچایی) دارای عمارت حکومتی بود که آن را مرحوم جنرال ساخته بعد آتش زدند، شاهزاده جهانسوز میرزا تعمیر نموده، بعد علی خان حاکم آن را خراب کرده و در جای آن عمارت بسیار عالی ساخت.

مدرسه پهلوی بیله سوار (امام خمینی فعلی) جزو ۱۳مدرسه تاریخی استان اردبیل به‌شمار می‌آید که در دوران سلطنت محمد علی شاه و احمد شاه از این مدرسه که یک بنای خشتی بوده به عنوان مکتب استفاده می‌شده و توسط آخوند ملا جواد به بچه‌های بیله سوار قرآن و سایر علوم تدریس می‌گردید.

در اواخر سلطنت احمد شاه مدرسه خشتی قدیمی تخریب و مدرسه موجود ظرف ۲ سال با معماری «یاور دوستعلی ماکویی» که از مرزبانان منطقه بوده‌است ساخته شد. هزینه ساخت این مدرسه که در سال ۱۳۰۵هجری شمسی تأسیس شده‌است از خودیاری مردم تأمین می‌شود این بنا در تاریخ ۱۷/۱۲/۱۳۸۱تحت شماره۷۵۱۷به ثبت رسیده وکد اثر ۱۸۰۴۰می‌باشد علت انتخاب سوم شهریور برای شهرستان بیله سوار از این قرار می‌باشد:

سپیده دم سوم شهریور ۱۳۲۰شمسی هنگام تجاوز نیروهای شوروی به ایران از هوا وزمین با تمام امکانات و تجهیزات بیله سوار نیز مورد تجاوز قرار می‌گیرد. بیله سوار که قبل از این ماجرا در سال ۱۳۱۱ دارای نظمیه (شهربانی) بوده‌است در حمله روس‌ها این شهر دارای اداراتی چون شهربانی به ریاست سرهنگ امیر قاسمی، پست و تلگراف، گمرک و دارایی به کفالت حسین محامد و پاسگاه مرزی درجه یک بوده به سرکلانتری سروان یاور دوستعلی ماکویی که بیله سوار مرکز بخش مغان و قصبات معروف آن اصلاندوست (اصلاندوز) و حسن قافله بوده و جمعیت کلی آن در حدود ۲هزار نفر می‌باشد (کتاب تاریخ شهدای ایران)

نیروهای ارتش سرخ با بی رحمی در شهر بیله سوار ۱۲ سرباز ۵ آژان ۷ امنیه و یک نفر کارمند گمرک و رئیس پست و زن و نوزادش و دختر۱۸ساله را شهید کردند همچنین در روستاهای قره قاسملو و گوگ تپه (جواد کندی سابق)۸نفر کادر و سرباز (فرمانده پاسگاه سید اصلی) و پاسگاه مرادلو۱۱نفر فرمانده و سرباز را شهید کردند. در بیله سوار ۱۱نفر اسیر (۶سرباز ۲ آژان و ۳ امنیه) رئیس پاسگاه زرگر به همراه چند نفر سرباز زخمی و رشید بیگ آقاجانی عسی لو (معاون پاسگاه مرادلو) که اکثر شهدای مرزدار این شهرستان از شهرهای پارس‌آباد، اردبیل، آستارا، همدان، تهران، شیراز، قوچان، اصفهان و نیشابور ربوده‌اند.

سروان خلیلی عراقی که در سال ۱۳۲۷ به بیله سوار سفر کرده در سفرنامه خود این شهر را این چنین معرفی می‌کند: بیله سوار، قصبه‌ای که از شهرستان مهم‌تر است. سروان جمشیدغریب از ارامنه ایرانی وبسیار وطن‌پرست کلانتر مرز درجهٔ بیله سوار می‌باشد… این شهرستان در زمان دموکرات‌ها دارای بخشدار دموکرات به نام میرزا کیشی مجردی بادکوبه بوده‌است که توسط رژیم شاه در آذرماه ۱۳۲۵بهمراه دوتن دیگر از افراد دموکرات بدون محاکمه به اعدام محکوم و در حومه بیله سوار تیرباران شدند.

درسال۱۳۵۵شمسی بیله سوار مرکز شهرستان مغان وبخش‌های گرمی وپارس آباد تابع بیله سوار بودند ولی پس از یک سال مرکزیت فرمانداری به گرمی انتقال یافت و فقط تابلوی فرمانداری آن در جلوی در بخشداری بیله سوار مانده بود ونشانه لکه ننگین از دوران پهلوی بود که حقوق بیله سوار را پایمال کرده بود. (تصویبیه ۳۹۱۶(۲۷/۲/۱۳۵۵)هیئت وزیرات –آثار باستانی آذربایجان –سیدجمال ترابی طباطبایی) که در نتیجه خرداد ماه ۱۳۷۰بیله سوار تبدیل به شهرستان و مرکز آن شهربیله سوار شد.

در جنگ تحمیلی ۸ساله استکبار جهانی با ایران با اعزام نزدیک۱۶۰۰نفر رزمنده از این شهرستان ۱۱۰شهید والا مقام ومفقودالاثر ۳۴۶جانباز ۱۲ آزاده نقش بسزایی دردفاع مقدس داشت.

این شهر از نظر تاریخی شاهد رویدادهای زیادی بوده‌است. از جملهٔ این رویدادهای تاریخی می‌توان به حمله روس‌ها در زمان عباس‌میرزای قاجار و اشغال آذربایجان توسط قشون روس در جنگ جهانی اول و دوم اشاره کرد.[6]

بیله سوار (در نقشه پیل سوار) در استان مغان، دوره خلفای عباسی

بیله‌سوار در شمال غربی ایران و در قسمت شمالی استان اردبیل واقع شده‌است. وسعت شهر ۱٫۹۴۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن طبق برآورد سال ۱۳۹۵، هجد هزار و هفتصد و نود و پنج نفر بوده‌است. ارتفاع متوسط آن از دریا حدود ۶۰ متر است.

آب و هوای بیله‌سوار در تابستان‌ها گرم و در سایر فصول به ویژه در زمستان‌ها متعدل می‌باشد.دمای این شهر در تابستان تا ۵۰ درجه سلسیوس هم می رسد و در زمستان منفی۶ درجه بنابر این می توان این شهر تاریخی را که قدمت اش به ۴،۵ هزار سال پیش بر می گردد را چهارفصل نامید و به دلیل نزدیکی به دریای خزر و ارتفاع کم، این شهر منطقه مرطوب محسوب می‌شود و به همین علت منطقهٔ بیله‌سوار (مغان) را دارای مراتع سرسبز و خرم قشلاقی است.

اولین شرکت در منطقه درسال۱۳۲۸به نام «شرکت شیار آذربایجان» با خرید ماشین آلات کشاورزی در محلی معروف به شاه آباد مغان (یوشان آباد و کبر آباد سابق) است.{درزمان انقلاب جهت نارضایتی از رژیم پهلوی خان بابا جعفر خانی از طایفه جلودار در راه پیمایی منطقه شهید ونام این محل پس از انقلاب به جعفرآباد تغییر یافت}فعالیت خود را آغاز کرد در این سال‌ها به دلیل قحطی و خشک سالی، مردم منطقه زندگی سخت وطاقت فرسایی داشته و تأسیس این شرکت سبب شد که از دهات وقشلاقات منطقه مردم جهت کارگری وامرار معاش به سوی آن رو بیاورند. به خاطر بارندگی‌های کم ونا منمظم آن سال نتیجه کار چندان رضایت بخش نبود تا اینکه مسئولین، مهندسین شرکت (مدیرعامل شرکت مهندس پارسا بنیان‌گذار شهر پارس‌آباد) تصمیم گرفتند با استفاده از آب رودخانه آراز اقدام به کشت آبی نمایند.

در نتیجه شرکت مجبور شد به قسمت‌های شمالی تر و اطراف رودخانه مذکور تغییر مکان دهد. اولین سیلوی منطقه در بخش جعفرآباد که بزرگ‌ترین سیلوی استان هم به‌شمار می‌رود توسط پیمانکاران روسی ساخته شد. این بخش همچنین دارای یک ایستگاه هواشناسی بود که دسال ۱۳۳۰ تأسیس گردیده است.

شغل اصلی ساکنان بیله سوار کشاورزی و بازرگانی می‌باشد. خاک حاصل خیز و آب و هوای مساعد برای کشاورزی و دام پروری و وجود نیروی انسانی فعال سبب رونق کشاورزی و دام پروری در منطقه شده‌است. آب کشاورزی از رودها تأمین می‌شود و گندم و جو، کنجد، پنبه، بنشن، گیاهان علوفه‌ای، چغندر قند و سیب از عمده‌ترین محصولات کشاورزی بیله سوار هستند. دام پروری نیز در این شهرستان رونق دارد و انواع فرآورده‌های دامی جزو فرآورده‌های صادراتی شهرستان محسوب می‌شود. کشاورزی بیله سوار دارای رونق فراوانی است. بیشتر زمین‌های شرکت‌های کشت و صنعت مغان و کشت و صنعت پارس در محدوده شهرستان بیله سوار است. بیله سوار به انبار غله استان اردبیل معروف است.

از آثار تاریخی به‌دست آمده چنین برمی‌آید که بیله‌سوار به دلیل مساعدت آب و هوایی، در اعصار قدیم محل زندگی انسان‌های اولیه بوده‌است. حملات روس‌ها و جنگ‌های ایران و روسیه در زمان فتحعلی‌شاه، اشغال آذربایجان توسط روس‌ها در جنگ جهانی اول و دوم از اتفاقات مهم تاریخی در بیله‌سوار بوده‌است. تپه‌های باستانی مربوط به دوران قبل از اسلام، قیزقالاسی (قلعه دختر) مربوط به دوران گذشته، کاروانسرای مخروبه در منطقه خروسلو از دوران صفویه، مزار سربازان گمنام در جریان کشتار سوم شهریور ۱۳۲۰ توسط روس‌ها در جنگ جهانی دوم، مدرسه امام خمینی (پهلوی سابق که در سال ۱۳۰۴ تأسیس شده و اخیراً به عنوان یکی از مدارس ماندگار کشور انتخاب شد) از آثار تاریخی این شهرستان به‌شمار می‌روند. نام بیله سوار به دفعات در کتاب‌های تاریخی، از آن جمله در کتاب نزهت القلوب حمدالله مستوفی (قرن هشتم هجری) آمده‌است.

این شهرستان و شهرستان‌های مجاور پارس‌آباد و گرمی که مجموعاً منطقه مغان را تشکیل می‌دهند به دلیل مرزی بودن از برخی صنایع و کارخانجات محروم شده‌اند و کمبود سرمایه‌گذاری در بخش‌های غیرکشاورزی به تضعیف صنعت منجر گشته است. با تصویب منطقه آزاد تجاری استان اردبیل یا الحاق این منطقه به منطقه آزاد تجاری ارس (به مرکزیت جلفا) می‌توان شاهد پیشرفت صنعت و همچنین پیشرفت روزافزون تجارت با قفقاز و اروپا در این منطقه بود.[7] از تحولات امید بخش این شهرستان قابلیت بلقوه طلای سیاه (نفت) می‌باشد در آیندهٔ نزدیک که از دوران پهلوی اثری از آن به جا مانده و حتی توسط بیگانگان در چندین نقطه از روستاهای بیله سوار خصوصاًدر روستای مرادلو اکتشاف شده‌است با استخراج وپالایش نفت و طرح احداث مجتمع پتروشیمی وسایر واحدهای مربوط عوض شده وموجب اشتغال ورفع مشکلات مردم منطقه شود. گمرک بین‌المللی این شهرستان که بیش از ۱۰۰سال قدمت دارد انتظار می‌رود اداره کل گمرکات استان به این شهرستان انتقال یافته واداره شود. (تبدیل گمرک شهرستان به اداره کل گمرک استان)

شهر بیله سوار از ۵ منطقه تشکیل شده است. نام محله ها:

• • • محله باباش
    • بیله سوار
    • محله مستعلی بیگلو
    • محله قریشلو
    • محله پاسداران
    • محله چوکَی

ساخت شهرک ولیعصر به متراژ ۸۰ هکتار در سال ۱۳۹۹ تصویب شد.

شهر بیله سوار دارای بازارچه مرزی ای می‌باشد که اجناس خارجی به قیمت مناسب در آن به فروش می‌رسد. اجناسی که بازارچه بیله سوار با آن شهرت یافته‌است، کت و شلوار مردانه، لباس زنانه و لوازم آرایشی و بهداشتی است. شهرستان بیله سوار در بهار طبیعت بسیار زیبایی دارد. دشت‌های سرسبز و مراتع زیبا، بیله سوار را در بهار به بهشتی زمینی تبدیل می‌کند. دریاچه شورگل در منطقه خروسلو شهرستان بیله سوار، کوه‌های خروسلو، جنگل‌های حاشیه رود مرزی بالهارود، پارک جنگلی تپه نرگس (که در داخل شهر است و به عنوان یکی از پارک‌های مرزی کشور محسوب می‌شود)، به عنوان گردشگاه‌های طبیعی بیله سوار محسوب می‌شوند.[8]

با حذف گردنه لنگان در شهرستان گرمی، راه بیله‌سوار به مرکز استان نزدیک‌تر شده‌است.[9] فاصله بیله سوار با شهرهای مهم به ترتیب زیر است:

• اردبیل ۱۵۵
• ارومیه ۶۶۴
• اصفهان ۱۱۸۵
• بندرعباس ۲۰۸۰
• تبریز ۳۷۴
• تهران ۷۴۶
• رشت ۴۲۱
• زنجان ۵۳۲
• شیراز ۱۶۷۰
• قم ۸۷۸
• کرمانشاه ۹۴۶
• مشهد ۱۴۸۸
• باکو پایتخت جمهوری اذربایجان ۲۲۰

این گمرک یکی از دو گمرک مشترک بین ایران و جمهوری آذربایجان است و قدمتش به بیش از ۲۰۰ سال می‌رسد. در زمان اتحاد جماهیر شوروی این گمرک برای مدتی تعطیل شد و بعد از استقلال کشور جمهوری آذربایجان، فعالیتش را از سر گرفت. فعالیت گمرک مزبور شبانه‌روزی است، با این حال علی‌رغم قول مساعد مسئولان دربارهٔ توسعه هر چه بیشتر این گمرک، بسیاری از وعده‌های داده شده عملی و اجرایی نشده‌است. بازارچه مشترک بین بازرگانان ایران و آذربایجان نیمه تعطیل است؛ ولی بازارچه گمرک در سه فاز فعالیت می‌کند و هر روز هزاران نفر را از نقاط مختلف کشور برای داد و ستد به این شهرستان می‌کشاند. عمده اجناس ارائه شده در این بازارچه لباس زنانه و کت و شلوار مردانه و لوازم آرایشی و بهداشتی است. ورود به ایران برای آذربایجانی‌ها بدون صدور روادید صورت می‌گیرد، ولی برای ایرانی‌ها داشتن روادید (ویزا) الزامی است. ساکنین و متولدین شهرستان بیله سوار می‌توانند با جواز گذر مرزی ۴۵ کیلومتری بدون داشتن روادید تردد نمایند. فاصله گمرک بیله سوار از مرکز استان اردبیل ۱۵۹ کیلومتر، فاصله آن تا نزدیک‌ترین فرودگاه (در شهرستان پارس‌آباد) ۵۰ کیلومتر و تا باکو (پایتخت کشور جمهوری آذربایجان) حدود۲۲۰ کیلومتر است.

منطقه آزاد تجاری-صنعتی اردبیل در استان اردبیل شامل شهرستان‌های اردبیل، مشگین شهر ، نمین، گرمی (اردبیل)، بیله سوار ، پارس آباد [10] در شمال غرب ایران واقع شده‌است. منطقه آزاد اردبیل، به همراه شش منطقه دیگر از استان‌های گلستان (اینچه‌برون)، ایلام (مهران)، اردبیل (اردبیل)، سیستان و بلوچستان (سیستان)، کردستان (بانه مریوان)، بوشهر (بوشهر)، کرمانشاه (قصر شیرین)[11] در ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ در مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب نهایی رسید.[12] استان اردبیل دارای ۳۸۰ کیلومتر مرز خشکی با جمهوری آذربایجان میباشد .

• اطلاعات جدول