کپور نقره‌ای

دندان حلقی یک ردیفی(۴-۴)؛ بیشینه درازا ۱۱۷ (میانگین ۳۷)سانتی متر؛ بیشینه وزن ۳۰ کیلوگرم (میانگین ۱۲۰۰ گرم)؛ بدن این ماهی نقره‌ای رنگ، دوکی شکل و از دو پهلو فشرده شده‌است و با فلس‌های ریز پوشیده شده‌است؛ سر ماهی حجیم و سنگین و در انتها باریک می‌شود؛ چشم‌ها به پائین سر نزدیک است؛ خارهای آبششی طویل تر از رشته‌های آبششی بوده و متراکم و به هم چسبیده هستند؛ دهان کوچک و انتهایی و اندکی متمایل به سمت بالاست؛ خط جانبی دارای انحنای کامل است؛ شکم از گلو تا مخرج دارای کیل شکمی تیز است. تغذیه: از پلانکتون‌های گیاهی.

محل اصلی زندگی این ماهی رودخانه آمور است. ماهیان کپور نقره‌ای هنگامی که درجه آب ۲۳-۲۱ درجه سانتی گراد و رودخانه در حال سیلاب و گل آلودگی باشد به صورت دسته جمعی اقدام به تخم ریزی می‌کنند. در صورتی که آب ساکن باشد عمل تخم ریزی به هیچ عنوان صورت نمی‌گیرد، از اینرو هنگام تکثیر مصنوعی این ماهی، تنها وسیله برای القا تخم ریزی آن، تزریق هورمون هیپوفیز به این ماهی است.

تعداد تخم‌ها ۱۵۰۰۰۰۰-۲۰۰۰۰۰ عدد بوده، به قطر ۱-۰٫۷ میلی‌متر می‌باشند. پس از ۱٫۵ روز تخم‌ها شکفته شده ولاروها پس از استفاده از کسیه زرده و اتمام آن از جلبک‌های چند میکرونی و در صد ناچیزی از پلانکتون‌های جانوری تغذیه می‌کنند، از اینرو این ماهی به نام فیتو فاگ هم خوانده می‌شود. ماهیان نر کپور نقره‌ای در زیستگاه خوددر ۶-۴ سالگی و ماده‌ها در ۶-۵ سالگی بالغ می‌شوند. تکثیر و پرورش این ماهیان به همراه ماهی علفخوار، ماهی کپور و ماهی کپور سر گنده در بیشتر کشورها از رونق چشمگیری برخوردار است. در ایران نیز پرورش این ماهی به علت تغذیه آن از پلانکتون‌های گیاهی که از تولیدات طبیعی استخر هاست از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این ماهیان خواب زمستانی دارند؛ به صدا حساسند و جذب صدا می‌شوند و تا ۱٫۵ متر از آب بیرون می‌پرند.

• ستاری مسعود، شاهسونی.د، شفیعی.ش؛ ۱۳۸۲؛ ماهی‌شناسی (۲) سیستماتیک؛ انتشارات حق شناس.
• عسگری رضا؛ ۱۳۸۴؛ ماهی‌شناسی سیستماتیک؛ انتشارات نقش مهر.
• وثوقی، غلامحسین. مستجیر، بهزاد. ۱۳۸۳. ماهیان آب شیرین. انتشارات دانشگاه تهران.