کومان‌ها
کومان‌ها مردمانی قبایلی و کوچ نشین و چادرنشین بودند. اینان زمانی با قبچاق‌ها در سرزمین دشت قبچاق هم پیمان بودند. همزمان با تاخت و تاز مغول در سدهٔ سیزدهم میلادی بسیاری از آنان به بلغارستان و مجارستان کوچیدند. پیش از مغول نیز آنان به مجارستان، دومین پادشاهی بلغارستان و آناتولی مهاجرت کرده بودند. آنان مردمانی جنگجو بودند که بازتاب این نکته در قفقاز و پادشاهی خوارزمشاهیان دیده می‌شد. زیستگاه آنان در دشت قپچاق در شمال دریای سیاه و در راستای رود ولگا بود و ایشان با پچنگ‌ها پیوند داشتند.
Polovtsi/Polovtsy | |
|---|---|
_eng.png.webp) Cuman–Kipchak confederation in Eurasia circa 1200 | |
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
| Cumania | |
| زبان‌ها | |
| Cuman language | |
| دین | |
| Shamanism and Tengrism (historically), Christianity, Islam | |
| قومیت‌های وابسته | |
| Kipchaks, Pecheneg, Tatars, Nogais, Kazakhs[1] |
خاستگاه دقیق آنان روشن نیست. برخی گزارش‌ها آنان را مردمانی سپیدرو با موهای روشن و چشمانی آبی خوانده‌اند. گروهی از پژوهشگران می‌پندارند خاستگاه آنان شاید از جنوب سیبری بوده‌باشد. در آینده فرزندان کومان‌ها در کنار قپچاق‌ها در سلطنت مملوک نقش بازی‌کردند.
شیوه زندگی
کومان‌ها شمن‌باوری و تنگری‌باوری داشتند. آیین‌های خاکسپاری اینان به خاک سپردن داشته‌های ارزشمند درگذشته مانند اسب (همچون سکاها)، شمشیر و گاه خدمتکار یا برده‌اش بود. مانند سکاها سگ در نزد اینان جایگاه والایی داشته‌است. از سدهٔ سیزدهم مسیحیت میان کومان‌ها رواج‌یافت. کومان‌ها مردمانی دام‌پرور بودند و اسب یکی از پایه‌های برجسته زندگی و فرهنگ آنان بود.
بیرون کردن ایرانی‌ها
کومان‌ها به مردم ایرانی‌تبار یاسی که در دشت کومان ساکن بودند پیوستند و با آن‌ها متحد شدند. آن‌ها متحد مجارستان و در حال جنگ با مغولستان بودند.[2] آن‌ها با تصرف اراضی دشت قبچاق اقوام بسیاری از جمله اقوام مختلف ایرانی‌تبار، اسلاوها، پچنگ‌ها، اوغوزها و مردمان فین‌واوگری را به اجبار از این منطقه بیرون کردند.[3]