ترک‌های تونس

ترک‌های تونس[1] یا تونسی‌های ترک[2] (عربی: الأتراک فی تونس‎ فرانسوی: Turcs en Tunisie‎ ترکی استانبولی: Tunus Türkleri‎) به اقوامی از ترکان آناتولی اطلاق می‌شود؛ که یک گروه اقلیت را در تونس تشکیل می‌دهند.[3] برای اولین بار، حدود ده هزار سرباز ترک امپراطوری عثمانی در سال ۱۵۳۴ زمانی که تونس کنونی جزئی از حکومت عثمانی قلمداد می‌شد، وارد این منطقه شدند.[4] با سقوط حکومت عثمانی، ترک‌ها و استعمارشان بر این منطقه برای قرن‌ها که تحت سلطه ترک‌ها بود، پایان پذیرفت. به عنوان یک نتیجه، ترکیب قومی تونس با مهاجرت ترکان از آناتولی و سیر تکاملی «کولوگلیس» که مردم از تغییرمخلوط ترک و مغرب مرکزی بودند، تشکیل یافتند.[5][6][7] خانواده‌ها با اصالت ترک عمدتاً در نزدیکی شهرهای ساحلی، نظیر مهدیه و شهر تونس و اطراف جزیره جربه زندگی می‌کنند.[8][9]

ترک‌های تونس
مناطق با جمعیت چشمگیر
مهدیه و شهر تونس
زبان‌ها
ترکی استانبولی • عربی • فرانسوی
دین
مسلمان سنی

خانواده‌های تُرک تونس به‌طور سنتی با آموزش‌های دینی از دوران امپراطوری عثمانی پیرو دین اسلام و مذهب حنفی هستند. به‌طور سنتی، مساجد ترک‌های تونس دارای مناره هشت ضلعی می‌باشد.[10] نمونه‌هایی از مساجد عثمانی-ترک عبارتند از:

جستارهای وابسته

منابع
  1. Hourani & Ruthven 2002, 129.
  2. Todays Zaman. "Turks in northern Africa yearn for Ottoman ancestors". Archived from the original on 13 March 2011. Retrieved 2012-03-18.
  3. UNESCO 2009, 9.
  4. UNESCO 2009, 12.
  5. Tunisia Today. "Vient de paraître "Tribus: des origines à la dislocation"". Retrieved 2012-04-18.
  6. UNESCO 2009, 13.
  7. Milli Gazete. "Levanten Türkler". Archived from the original on 23 February 2010. Retrieved 2012-03-19.
  8. Leaders. "Le Monde Arabe et la Turquie: les prémices d'une entente". Retrieved 2013-03-29.
  9. Delarosbil, Dave (2006), Mahdia: histoire et société (PDF), Université de Montréal, p. 7
  10. Jacobs & Morris 2002, 460.

کتاب‌شناسی
  • Abun-Nasr, Jamil M. (1982), "The Tunisian state in the eighteenth century", Revue de l'Occident musulman et de la Méditerranée, 33 (0): 33–66
  • Akar, Metin (1993), "Fas Arapçasında Osmanlı Türkçesinden Alınmış Kelimeler", Türklük Araştırmaları Dergisi, 7: 91–110
  • Bidwell, Robin (2012), Dictionary Of Modern Arab History, Routledge, ISBN 1-136-16298-4.
  • Brett, Michael; Fentress, Elizabeth (1997), The Berbers, Wiley-Blackwell, ISBN 0-631-20767-8.
  • Brunschvig, Robert (1965), "Justice religieuse et justice laïque dans la Tunisie des Deys et des Beys: jusqu'au milieu du XIXesiècle", Studia Islamica, Maisonneuve & Larose, 23 (0): 27–70
  • Déjeux, Jean (1984), Dictionnaire des Auteurs Maghrébins de Langue Française, KARTHALA Editions, ISBN 2865370852.
  • Ferchiou, Sophie (2001), Femme, Culture et Créativité en Tunisie, CREDIF, ISBN 9973931378.
  • Ferté, Patric; Barrera, Caroline (2010), Etudiants de l'exil: Migrations internationales et universités refuges (XVIe-XXe siècle), Presses Universitaires du Mirail, ISBN 2810700109.
  • Granara, William (2010), "Ali al-Du'aji (1909-1949)", in Allen, Roger, Essays in Arabic Literary Biography: 1850-1950, Otto Harrassowitz Verlag, ISBN 3-447-06141-3.
  • Green, Arnold H. (1978), The Tunisian Ulama 1873-1915: Social Structure and Response to Ideological Currents, BRILL, ISBN 9004056874.
  • Hizmetli, Sabri (1953), "Osmanlı Yönetimi Döneminde Tunus ve Cezayir'in Eğitim ve Kültür Tarihine Genel Bir Bakış" (PDF), Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 32 (0): 1–12
  • Hourani, Albert; Ruthven, Malise (2002), A History of the Arab Peoples, Harvard University Press, ISBN 0-674-01017-5.
  • Jacobs, Daniel; Morris, Peter (2002), The Rough Guide to Tunisia, Rough Guides, ISBN 1-85828-748-0.
  • Khouaja, Ahmed (1962), "La biographie familiale comme source de connaissance historique: Le cas de la famille Ben Romdhan de Mahdia (Sahel tunisien) à l'époque coloniale et post-colonial", La pensée sauvage, C.L. Strauss, archived from the original on 16 April 2014, retrieved 7 October 2013.
  • Özdemir, Hikmet (1990), "Tunus ve Civarında Yaşayan Türkçemiz", Türk Dünyası Araştırmaları, 18 (64): 153–168
  • Smida, Mongi (1971), Khereddine: Ministre Réformateur, 1873-1877, Maison Tunisenne de l'Édition.
  • Puaux, Gabriel (1954), "Essai de psychanalyse des protectorats nord-africains", Politique étrangère, 1 (19): 11–28
  • UNESCO (2009), Diversité culturelle et dialogue interculturel en Tunisie, Commission nationale tunisienne pour l'éducation
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.