پتروچاینا

پتروچاینا (به چینی ساده‌شده: 中国石油天然气股份有限公司) شرکت نفتی چینی است، که تحت مدیریت مستقیم شرکت ملی نفت چین اداره می‌شود و دفتر مرکزی آن، در شهر پکن قرار دارد.[2]

پتروچاینا
نوعنفت و گاز
ISINUS71646E1001 
بنا نهاده۱۹۹۹ (پکن)
بنیانگذارانشرکت ملی نفت چین
دفتر مرکزیپکن، چین
محدودهٔ فعالیتجهانی
مدیر عامل اجراییژو جیپینگ
رئیس هیئت مدیرهجیانگ جیمین
محصولاتگاز طبیعی
نفت خام
صنایع پتروشیمی
بنزین
محصولات شیمیایی
درآمد ۲۲۱٫۵ $ میلیارد دلار (۲۰۱۱)[1]
سود خالص ۲۱٫۶ $ میلیارد دلار (۲۰۱۱)
مجموع دارایی ۳۱۲٫۵ $ میلیارد دلار (۲۰۱۱)
مالکشرکت ملی نفت چین
تعداد کارکنان۵۵۲٫۸۱۰ نفر (۲۰۱۱)
شرکت‌های وابستهشرکت نفت سنگاپور
وبگاه
ساختمان مرکزی پتروچاینا در منطقه دانگ چنگ، پکن

این شرکت، بزرگترین تولیدکننده نفت خام در کشور چین می‌باشد. سهام شرکت پتروچاینا در بازار بورس نیویورک همچنین بازار بورس هنگ کنگ معامله می‌شود.

در سال ۲۰۰۷ دفتر مرکزی این شرکت در چین اعلام کرد؛ که می‌خواهند بخشی از سهام پتروچاینا را به صورت آزاد، در بورس شانگهای به فروش بگذارند، متعاقبأ در ماه نوامبر سال ۲۰۰۷ این شرکت وارد بازار بورس شانگهای شد.[3]

پیشینه

پتروچاینا در تاریخ ۵ نوامبر ۱۹۹۹، به عنوان یک شرکت تابعه از شرکت ملی نفت چین و به‌منظور بازسازی و تکمیل ساختار این شرکت، تأسیس شد.

پتروچاینا در ابتدا فقط در بخش‌های اکتشاف، تولید، پالایش گاز و همچنین صنایع پتروشیمی و خرید و فروش مواد شیمیایی آغاز بکار نمود، که بعدها در بخش‌های دیگر صنعت نفت نیز فعالیت کرد.

فعالیت‌ها

عوامل فراوانی در موفقیت این شرکت دخالت داشته، ولی مهم‌ترین عامل استفاده از سیاست انحصار دوگانه شرکت‌های پتروچاینا و ساینوپک، در بازار نفت و گاز چین و سپس ادامه همان سیاست، در سطح آسیا بود، که باعث شد، این دو شرکت به بزرگترین شرکت‌های نفتی قاره آسیا مبدل گردند.[4] در طول سال‌های بعد، با سرعت بیشتری به توسعه فعالیت‌های خود پرداختند، که حاصل آن، ورود به بازار نفت و گاز آفریقا سپس آمریکا و حتی اروپا بود![5]

در تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۰۹، پتروچاینا قراردادی به مبلغ ۵۰ $ میلیارد دلار با اکسان‌موبیل، برای خرید گاز مایع، از میدان گرگون در غرب استرالیا، منعقد کرد، که این قرارداد، بزرگترین قرارداد تجاری می‌باشد، که تاکنون بین چین و استرالیا، به امضا رسیده‌است. این قرارداد، برای مدت ۲۰ سال، عرضه سوخت ال‌ان‌جی به چین را، تضمین می‌کند.

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.