روس‌نفت

پمپ بنزین روس‌نفت، در شهر مسکو

شرکت روس‌نفت، در سال ۱۹۹۳ به عنوان یک واحد سازمانی، تأسیس شد. این شرکت، ابتدا با تزریق دارایی‌های شرکت "روس‌نفته‌گاز"، که از شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت و گاز اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی محسوب می‌شد، راه‌اندازی گردید.

در طول دهه ۱۹۹۰ میلادی، تقریباً تمامی شرکت‌های نفتی روسی و پالایشگاه‌ها، ابتدا به این شرکت ضمیمه شده، سپس در یک فرایند کنترل‌شده، از شرکت روس‌نفت تفکیک و در نهایت، به‌عنوان یک شرکت سهامی عام، ثبت می‌شدند. این شرکت‌ها در مجموع به ده شرکت یکپارچه، تبدیل شدند.

در تاریخ ۲۹ سپتامبر ۱۹۹۵، دولت روسیه پس از تصویب قانون شماره № ۹۷۱، روس‌نفت را، به یک شرکت سهامی تبدیل نمود و در ماه اکتبر سال ۱۹۹۸، دولت روسیه "سرگی بوگدانچیکوف" را، به عنوان مدیرعامل این شرکت نفتی، منصوب کرد.

شرکت روس‌نفت، فعالیتش را با دو پالایشگاه نفت قدیمی، به علاوه چند شرکت تابعه، با میزان تولید پائین، آغاز نمود. دولت روسیه، در اواخر دهه ۱۹۹۰، برنامه‌های متعددی برای خصوصی سازی این شرکت، در نظر گرفته بود، اما به دلیل رقابت با کمپانی‌های دیگر و نفوذ آن‌ها در دولت روسیه، هرگز به این برنامه‌ها، جامه عمل پوشانده نشد.

تولید نفت روس‌نفت، از ۹۸،۵۶ میلیون بشکه (۱۳٫۴۷ میلیون تن) در سال ۲۰۰۰ به ۱۴۸،۲۶ میلیون بشکه (۲۰٫۲۷ میلیون تن) در سال ۲۰۰۴ افزایش یافت. در سال ۲۰۰۱ نیز، این شرکت به عنوان نماینده رسمی دولت روسیه، در پروژه‌های با توافقنامه‌های اشتراک تولید، تعیین شد. سال ۲۰۰۳، تولید در بلوک آدای، در نزدیکی دریای خزر، در غرب قزاقستان آغاز شد.

در سال ۲۰۰۴ شرکت روس‌نفت، موافقت خود را، به ادغام با شرکت گازپروم اعلام نمود. برنامه ادغام در ماه مه سال ۲۰۰۵ ملغی اعلام شد، که دلیل آن مخالفت بوگدانچیکوف با کاهش نقشش، در شرکت ادغامی، در مقابل مدیرعامل شرکت گازپروم؛ الکسی میلر بود.

ترمینال ناخودکا، روسیه

از سال ۲۰۰۴، یک سری از مزایده‌ها، توسط دولت روسیه، سازماندهی شد، که در نهایت، به خرید اکثریت دارایی‌های شرکت نفتی یوکاس، که در گذشته نه چندان دور، بزرگترین کمپانی نفتی کشور روسیه محسوب می‌شد، توسط روس‌نفت انجامید.[1]

در تاریخ ۲۲ دسامبر ۲۰۰۴، روس‌نفت اقدام به خریداری شرکت نفتی نه چندان شناخته شده روسی؛ به نام گروه مالی بایکال نمود. سه روز پیش از آن، گروه بایکال، بزرگترین شرکت تابعه کمپانی یوکاس، به نام "یوگانسک" (به روسی: Yugansk) را، خریداری کرده بود.[2]

روس‌نفت، در سال ۲۰۰۵، و پس از مالکیت شرکت یوگانسک، به دومین تولیدکننده نفت و گاز روسیه، تبدیل شد. تولید این کمپانی، در سال ۲۰۰۵، به‌طور متوسط معادل ۱،۶۹ میلیون بشکه نفت، در روز بوده‌است.[3]

در ماه ژوئن سال ۲۰۰۷، روس‌نفت ۷۳۱ $ میلیون دلار، برای بدست آوردن دارایی‌های بخش حمل‌ونقل و خطوط لوله یوکاس، پرداخت نمود.[4]

دادگاه بین‌المللی لاهه پس از ۱۰ سال بررسی دعوای حقوقی در ژوئیه ۲۰۱۴ با صدور حکمی به نفع سهام‌داران سابق شرکت نفت یوکاس، روسیه را محکوم کرد. برمبنای این حکم دادگاه دولت روسیه باید ۵۰ میلیارد دلار جریمه به صاحبان سابق سهام این شرکت نفت بپردازد. با این رأی دادگاه صاحبان سابق سهام شرکت نفت یوکوس روسیه به نیمی از خواست خود در دادگاه بین‌المللی لاهه می‌رسند. این سهام‌داران از دادگاه تقاضای ۱۰۰ میلیارد دلار جریمه کرده بودند. اما سرگئی لاوروف (وزیر خارجه روسیه) اعلام کرد که کشورش این حکم را نمی‌پذیرد[5]

دادگاه بین‌المللی، دولت روسیه را متهم کرد که در گذشته میخائیل خودورکوفسکی، منتقد پیشین ولادیمیر پوتین و رئیس سابق شرکت نفت یوکاس را دستگیر و سرمایه این شرکت را بدون پرداخت مناسب زیان مصادره و شرکت را منحل اعلام کرده‌است. در حکم دادگاه لاهه آمده‌است که دلیل اصلی اقدامات روسیه علیه شرکت یوکاس نه کنترل مالیاتی، بلکه به وجود آوردن شرایطی بوده که این شرکت بزرگ نفتی را به سوی ورشکستگی سوق دهد. قضات دادگاه بین‌المللی لاهه بر این نظر بودند که دولت روسیه با دلایل سیاسی سعی در ورشکسته کردن شرکت نفت یوکاس داشت.[5] دادگاه لاهه حکم پرداخت 50 میلیارد دلار به سهامداران شرکت یوکاس را لغو کرد روسیه سه دادخواست به دادگاه لاهه تقدیم کرده که در رابطه با سه دادخواست پرداخت غرامت از سوی مسکو به سهامداران سابق شرکت یوکاس هستند. این دادخواست‌ها توسط شرکت‌های آفشوری قبرسی Hulley Enterprises Limited و Мэн Yukos Universal Limited هستند که عضو گروه Group Menatep Limited (GML) بوده و به‌طور مشترک حدود 70,5% سهام شرکت یوکاس را کنترل می‌کردند. دادگاه حکمیت لاهه در ژوئیه سال 2014 دادخواست سهامداران سابق شرکت "یوکاس" را قبول کرده و روسیه را ملزم به پرداخت 50 میلیارد دلار به آن‌ها کرد. در این رابطه دادخواست‌هایی دربارهٔ توقیف دارایی‌ها و وجوه متعلق به روسیه در تعدادی از کشورها از جمله فرانسه و بلژیک مطرح شدند. سرانجام دادگاه لاهه با صدور حکمی قبول کرد که دادگاه حکمیت لاهه صلاحیت صدوررای پرداخت 50 میلیارد دلار به سهامداران سابق شرکت یوکاس را نداشت و حکم صادره قبلی را لغو نمود.[6]

دولت روسیه با در اختیار داشتن ۷۵٪ درصد از سهام شرکت روس‌نفت، بزرگترین سهامدار آن به‌شمار می‌آید. شرکت بریتانیایی بی‌پی نیز ۱۹٫۷۵٪ درصد از سهام روس‌نفت را در اختیار دارد.

سهام این شرکت همچنین در بازارهای بورس مسکو و بورس لندن دادوستد می‌شود. معادل ۲٫۶ میلیارد دلار از سهام عرضه شده این شرکت، در اختیار سه شرکت نفتی: پتروناس، بی‌پی و شرکت ملی نفت چین قرار دارد. همچنین معادل ۱ میلیارد دلار از سهام عرضه شده روس‌نفت، در بورس لندن نیز در اختیار سه سرمایه‌گذار روسی: رومن آبراموویچ، ولادیمیر لیسین و اولگ دریپاسکا قرار گرفته‌است.

تی‌ان‌کی-بی‌پی شرکت نفتی روسی است، که سومین تولیدکننده نفت روسیه است و در فهرست ده شرکت بزرگ نفتی خصوصی جهان نیز، قرار دارد.[7]

شرکت تی‌ان‌کی-بی‌پی، از نظر میزان ذخایر و تولید نفت خام، نیز به عنوان سومین کمپانی نفتی روسیه محسوب می‌شود.[8] این شرکت، با سرمایه‌گذاری مشترک شرکت بی‌پی و گروه آلفا راه‌اندازی شد. کمپانی بریتانیایی بی‌پی، مالک ۵۰٪ درصد از سهام این شرکت بود و ۵۰٪ درصد دیگر آن، در اختیار کنسرسیوم گروه آلفا بوده، که توسط گروهی از بازرگانان روسی که در صدر آن‌ها جرمن خان قرار داشت، تشکیل شد. در سال ۲۰۱۳ شرکت روس‌نفت، سهام کمپانی بی‌پی را در تی‌ان‌کی-بی‌پی، خریداری کرد و هم‌اکنون مالک نیمی از سهام آن محسوب می‌شود. در مقابل شرکت بی‌پی نیز مالکیت ۱۹٫۷۵٪ درصد از سهام شرکت روس نفت را خریداری نمود.

• بی‌پی
• ایگور سچین
• یوکاس
• تی‌ان‌کی-بی‌پی
• فهرست شرکت‌های نفتی

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rosneft». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۲.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ روس‌نفت موجود است.

• وب‌گاه رسمی کمپانی روس‌نفت