پانک راک

پانک راک (به انگلیسی: Punk rock) یا به اختصار پانک، نام سبکی از موسیقی راک و جنبش ضدّ نظام حاکم است که در اواسط دههٔ ۱۹۷۰ میلادی متولّد شد. پیش از این جنبش که طیف وسیعی از موسیقی پروتوپانک بود، پانک راک در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ میلادی در ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا رشد یافت. گروه‌هایی هم‌چون رامونز در شهر نیویورک و سکس پیستولز و کلَش در لندن به عنوان پیشگامان یک جنبش جدید موسیقایی شناخته شدند.

در سال ۱۹۷۷، پانک در سراسر دنیا در حال گسترش بود. گروه‌های پانک راک از موسیقی مد روز راک دههٔ ۱۹۷۰ اجتناب می‌کردند و موسیقی‌های سریع و سنگینی را می‌ساختند؛ عمدتاً با آهنگ‌هایی کوتاه، سازآرایی بی‌آلایش و اغلب متن‌های سیاسی یا پوچ‌گرا. خرده‌فرهنگ پانک مرتبط، سرکشی دوران جوانی را بیان می‌کند و به وسیلهٔ سبک‌های پوشش متمایز، روش‌های فکری ضد استبدادی و یک رفتار خودت آن را انجام ده معرفی می‌شود.

پانک راک، به سرعت، گرچه کوتاه، به پدیدهٔ فرهنگی عظیمی در بریتانیا تبدیل شد. اکثراً پانک در صحنه‌های موضعی و محدود ریشه گرفت و قصد داشت که با همراهی از جریان اصلی مخالفت کند. با شروع دههٔ ۱۹۸۰، سبک‌های حتی سریع‌تر و خشن‌تر مانند هاردکور و ای! به مد غالب پانک راک تبدل شده‌بودند. موسیقی‌دان‌هایی که با پانک راک شناخته یا الهام‌گرفته‌شده پنداشته می‌شدند، طیف وسیعی از سایر تغییرات را دنبال کردند و موجب آغازشدن جنبش آلترنتیو راک شدند.

با آغاز سدهٔ جدید، گروه‌های موسیقی جدید پاپ پانک هم‌چون گرین دی موجب شهرت گسترده این جنبش، پس از گذشت دهه‌هایی از آغاز آن شدند.

گروه‌های مشهور در این سبک

منابع

    پیوند به بیرون

    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پانک راک موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.