شوگیزینگ

شوگِیز یا شوگِیزینگ (انگلیسی: Shoegazing‎) (در ابتدا دریم پاپ گفته می‌شد)[1][2][3] زیرسبکی از موسیقی ایندی راک و راکِ آلترناتیو است که اواخر دهه ۱۹۸۰ در بریتانیا ظهور کرد[1][4] و اوج محبوبیتش را در اوایل دهه ۱۹۹۰ تجربه کرد. ویژگی بارز این سبک بهره‌گیری فراوان از گیتار دیستورشن، بازخورد صوتی، خوانندگی ناواضح در همراهی با صدای درهم‌آمیخته و نامتمایز سازهاست که «دیوارهای صوتی» را تشکیل می‌دهند.[3][4]

شوگیزینگ
ریشه‌های سبکیدریم پاپ، نویز پاپ، ایندی راک، نئوسایدکدلیا، سایکدلیا، پست-پانک، گاراژ راک
ریشه‌های فرهنگیسال‌های میانی تا پایانی دههٔ ۱۹۸۰ میلادی در بریتانیا
سازهای معمولگیتار الکتریک، گیتار بیس، درام، سینث‌سایزر گیتار
سبک‌های مشتق‌شدهنو گیز، پست راک
سبک‌های درهم‌آمیخته
بلک گیز، پست-متال
حلقه‌های منطقه‌ای
حلقه موسیقی ازخودمتشکر
(The Scene That Celebrates Itself)
سایر مطالب
موسیقی امبینت، اثیریل ویو، نویز راک، اسپیس راک

اصطلاح «شوگیزینگ» (به معنیِ خیره‌به‌کفش) ابتدا در نشریات بریتانیایی به‌شکلی تمسخرآمیز برای توصیف موجی از گروه‌های بریتانیایی نئوسایکدلیک[1] که در کنسرت‌ها با حالتی سربه‌زیر و درونگرا، بی‌توجه به مخاطب به اجرا می‌پرداختند، به کار رفت. وفورِ استفاده از پدال افکت که باعث می‌شد دائم زیر پایشان را نگاه کنند هم به فراگیر شدن این طرز تلقی دامن زد.[4][5] شوگیز اصطلاحی تحقیرآمیز برای اشاره به موسیقی دریم پاپ نیز بوده است.

بیشتر گروه‌های شوگِیز به سبک گروه مای بلادی ولنتاین و «چیزی نیست» (۱۹۸۸) آن‌ها جذب شدند. برچسب نه‌چندان باربطی که به گروه‌های شوگیز و گروه‌های دیگر مرتبط در اوایل دهه ۱۹۹۰ داده شده بود، «حلقه موسیقی ازخودمتشکر» بود. در دهه ۱۹۹۰ شوگیز به تدریج با جنبش موسیقی گرانج آمریکایی و موسیقی بریت‌پاپ مانند گروه سوود کنار زده شد[4] اما اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی در قالب سبک نو گیز دوباره بازگشت.

پانویس
  1. Reynolds, Simon (1 December 1991). "Pop View; 'Dream-Pop' Bands Define the Times in Britain". The New York Times. Retrieved 7 March 2010.
  2. Nathaniel Wice / Steven Daly: "The dream pop bands were lionized by the capricious British music press, which later took to dismissing them as "shoegazers" for their affectless stage presence.", Alt. Culture: An A-To-Z Guide to the '90s-Underground, Online, and Over-The-Counter, p. 73, HarperCollins Publishers 1995, شابک ‎۰−۰۶۲۷−۳۳۸۳−۴
  3. Pete Prown / Harvey P. Newquist: "One faction came to be known as dream-pop or "shoegazers" (for their habit of looking at the ground while playing the guitars on stage). They were musicians who played trancelike, ethereal music that was composed of numerous guitars playing heavy droning chords wrapped in echo effects and phase shifters.", Hal Leonard 1997, شابک ‎۰−۷۹۳۵−۴۰۴۲−۹
  4. "Explore: Shoegaze | AllMusic". 2011-02-17. Archived from the original on 2011-02-17. Retrieved 2016-08-09.
  5. Rogers, Jude (27 July 2007). "Diamond gazers". guardian.co.uk. London: Guardian. Retrieved 13 May 2012.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شوگیزینگ موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.