گرین دی

بیلی جو آرمسترانگ(گیتاریست و آوازخوان) و مایک درنت(Mike Dirnt)، دوستان دوران کودکی، ابتدا گروهی با نام Sweet Children را در رودئو کالیفرنیا تشکیل دادند. چندی بعد با یک شرکت محلی به نام Lookout قرارداد امضا کردند. آن‌ها نام گروه را به Green Day تغییر داده و در سال ۱۹۸۹ نخستین آلبوم غیررسمی شان به نام "۱۰۰۰ ساعت" را بیرون دادند. سال بعد آلبوم 39/Smooth را ارائه دادند. کمی بعد، سوبرانت(درامر گروه) جایش را به درامر دیگری به نام Tre Cool داد.

دومین آلبوم رسمی گرین دی به نام Kerplunk در سال ۱۹۹۲ منتشر شد. موفقیت زیرزمینی این آلبوم باعث شد که گروه از طرف ناشران موسیقی معتبر پیشنهاد همکاری دریافت کند. آن‌ها سرانجام با شرکت Reprise Recordقرارداد بستند.

نخستین آلبوم پرفروش و موفق گروه دوکی نام دارد که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد. نام آلبوم برگرفته از یک اصطلاح بین اعضای گرین دی بود. آن‌ها زمانی که به‌خاطر خوردن غذاهای بی‌کیفیت کنار جاده‌ای اسهال می‌شدند از اصطلاح «liquid dookie» برای توصیف وضعیت‌شان استفاده می‌کردند.[2] مجموع فروش دوکی در دنیا بیش از ۱۵ میلیون نسخه بود. در تابستان ۱۹۹۴ گروه در جشنواره‌ی ووداستاک حضور داشتند و این موضوع هم به افزایش فروش آلبوم کمک کرد. دوکی همان‌سال جایزه گرمی «بهترین آلبوم آلترناتیو» را به خود اختصاص داد.

آهنگ «از کار افتاده» از این آلبوم برای ۵ هفته شمارهٔ یک جدول مدرن راک آمریکا بود. «وقتی این دور و برم» قطعهٔ دیگری از دوکی بود که به مدت ۷ هفته شمارهٔ یک جدول مدرن راک شد.

پاییز ۱۹۹۵ آلبوم بی‌خواب آمد. آهنگ J.A.R از این آلبوم شماره یک مدرن راک شد و به‌عنوان موسیقی فیلم آنگوس هم استفاده شد. بی‌خواب شمارهٔ ۲ جدول بیلبورد ۲۰۰ شد و تا بهار ۱۹۹۶ دو میلیون نسخه از آن به‌فروش رسید. اگرچه این آلبوم نتوانست موفقیت چشمگیر دوکی را تکرار کند ولی از طرف منتقدان موسیقی با تحسین رو به رو شد. در بهار ۱۹۹۶ اعضای گرین دی تور کنسرت اروپایی‌شان را به دلیل خستگی لغو کردند.

بعد از یک سال استراحت، گرین دی در سال ۱۹۹۷ آلبوم Nimrod را عرضه کرد. این آلبوم در جایگاه دهم جداول موسیقی جای گرفت. یکی از ترانه‌های موفق این آلبوم Good Riddance ,Time of Your Life نام دارد که جایزه MTV بهترین موزیک ویدیوی سال موسیقی راک را از آن خود کرد.

در سال ۲۰۰۰ آلبوم Warning منتشر شد. نگاه منتقدان به این آلبوم بسیار متفاوت بود. مجله تخصصی رولینگ استون با دادن امتیاز ۳ از ۵، انتقادی‌ترین دیدگاه را نسبت به این آلبوم داشت. بعد از انتشار این آلبوم، بعضی از منتقدان موسیقی به این نتیجه رسیدند که گرین دی به دوران سقوط از محبوبیت خود نزدیک شده‌است.

در ۲۰۰۴ آلبوم ابله آمریکایی بیرون آمد؛ یک آلبوم اپرایی راک که بعد از مدت‌ها گروه را در جداول موسیقی شماره یک کرد. آلبوم American Idiot جایزه گرمی بهترین آلبوم راک را برد. در سال ۲۰۰۶ هم، گرین دی جایزه گرمی بهترین ضبط سال را برای آهنگ Boulevard of Broken Dreams از آن خود کرد.

اغلب مخاطبین عنوان آلبوم(ابله امریکایی) را اشاره به سکنات و وجنات رئیس‌جمهور وقت آمریکا جورج بوش می‌دانستند ولی خود آرمسترانگ در مصاحبه ای آلبومش را "داستان شخصی مثال می زند که از شهری کوچک به یک کلان شهر می آید و خود را مواجه با جاذبه‌ها و موقعیت‌های غیرقابل پیش بینی می‌یابد. چنین شخصیتی در واقع خیلی شبیه کاراکتر فیلمهای فرانک کاپرا ست یا شاید یادآور شخصیت فیلم فارست گامپ است."

بعداز آلبوم American Idiot، گرین دی دو تک‌آهنگ موفق ارائه داد؛ یکی اجرای مجدد آهنگ مرحوم جان لنون با نام working class hero بود که به وقایع دارفور سودان اشاره دارد و دیگری اجرای مشترکی با گروه معروف U2 است با عنوان The Saints Are Coming که دربارهٔ کمک داوطلبانه سربازان بازگشته از عراق به حادثه دیدگان طوفان کاترینا می‌باشد .

آلبوم 21st Century Breakdown در ماه مه ۲۰۰۹ منتشر شد. این آلبوم توسط منتقدان موسیقی با دریافت میانگین امتیازاتی بین ۴ و ۵ از ۵ مورد تحسین قرار گرفت.

21st Century Breakdown در جداول موسیقی ۱۴ کشور شماره یک شد و تا کنون موفق‌ترین آلبوم گرین دی می‌باشد .

تور جهانی 21st Century Breakdown از ۳ ژولای ۲۰۰۹ تا ۲۹ اکتبر ۲۰۱۰ در نقاط مختلف اروپا، امریکا، آسیا و استرالیا برگزار شد.