فانک راک

فانک راک (انگلیسی: Funk rock) تلفیقی از سبک‌های موسیقی فانک و راک است. جیمز براون و دیگر موسیقی‌شناسان آغاز آن را به لیتل ریچارد و گروه جاده‌ای‌اش، آپسترز (The Upsetters) در میانه‌های دهه ۱۹۵۰ نسبت می‌دهند. به باور آن‌ها این گروه نخستین‌بار فانک را وارد ضرب‌های راک اند رول کرد و موجب گذار راک اند رول دهه پنجاه به فانک دهه شصت میلادی شد.

اولین نمودهای رسمی فانک راک را اما می‌توان در آثار گروه‌هایی نظیر جیمی هندریکس اکسپرینس، آیک و تینا ترنر، ترپیز (Trapeze)، بلک مردا (Black Merda)، پارلیمنت-فانکدلیک (Parliament-Funkadelic)، بتی دیویس و مادرز فاینست (Mother's Finest) شنید؛ آثاری که عمدتاً از اواخر دهه شصت تا میانه‌های دهه هفتاد میلادی منتشر می‌شدند.

در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ فانک راک از آمیزش با انواع سبک‌های دیگر، به‌خصوص هوی متال، هیپ‌هاپ، موسیقی تجربی و پانک‌راک احیا شد؛ گروه‌هایی مانند ریج اگنست د ماشین، اینکیوبوس، اینفکچس گرووز (Infectious Grooves)، رد هات چیلی پپرز، فیث نو مور و پرایمس (Primus) در این میان نقش بسزایی داشتند. سبک فانک متال برآمده از این اوج‌گیری دوباره است.

جستارهای وابسته

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.