پادشاهی عربی سوریه

پادشاهی عربی سوری (به عربی: المملكة العربية السورية) اولین دولت مستقل سوریه بعد از شکست امپراتوری عثمانی پس از انقلاب بزرگ عربی و پایان جنگ جهانی اول است. حدود نظری این دولت سوریه عثمانی یعنی سرزمین شام کنونی را شامل می‌شود. فیصل یکم در رأس این حکومت در بین سال‌های ۱۹۱۸–۱۹۲۰ به عنوان امیر و بعد از اعلام استقلال در ۸ مارس ۱۹۲۰ به عنوان پادشاه قرار داشت. اعلام استقلال به وسیلهٔ هیات قانونی که متشکل از نمایندگان سرشناس مناطق مختلف سوریه، در سال ۱۹۱۹ بود که بعدها، به اسم «کنگره مردم سوریه» شناخته شد انجام گرفت. این دولت اولین حکومت قانونی سوریه در دوران معاصر است. طبق قانون اساسی تصویب شده، کشور سوریه باید دارای پادشاهی مشروطه، تمرکززدایی، برخورداری از آزادی سیاسی-اقتصادی، محترم شمردن ادیان و برابری بین شهروندان باشد.

پادشاهی عربی سوری

0.2em
al-Mamlakah al-‘Arabīyah al-Sūriyya
پادشاهی عربی سوری
۱۹۱۸–۱۹۲۰
پرچم
پادشاهی عربی سوری با مرزبندی رسمی، و مناطق زیر پوشش این دولت (بعضی از قسمت‌ها به دلیل اشغال مستقیم از طرف فرانسه و بریتانیا ممکن است امروزه جزء این کشور نباشد)
وضعیتپادشاهی مشروطه
پایتختدمشق
زبان(های) رایجعربی (زبان رسمی)
پادشاه 
 ۱۹۲۰
فیصل یکم
نخست‌وزیر 
 ۱۹۲۰
رضاپاشا الرکابی
 ۱۹۲۰
هاشم الاتاسی
دوره تاریخیزمان بین دوجنگ جهانی
۱۰ ژوئن ۱۹۱۶
 شروع زمان فیصل
۱۹۱۸
۱۹ ژوئن ۱۹۱۹
 بیعت با پادشاه فیصل یکم
۸ مارس ۱۹۲۰
۲۴ ژوئیه ۱۹۲۰
 خارج شدن پادشاه فیصل از سوریه
۲۸ ژوئیه ۱۹۲۰
 فروپاشی
۱۹۲۰
مساحت
۳۹۱٬۱۰۰ کیلومترمربع (۱۵۱۰۰۰مایل‌مربع)
واحد پولپول رسمی: دینار سوریه
پول‌های رایج: لیره ترک و پوند مصر و فرانک فرانسه
پیشین
پسین
سوریه در زمان عثمانی
قیمومت فرانسه بر سوریه
قیمومت فرانسه بر سوریه
ترکیه
امروز بخشی از سوریه
 لبنان
 اردن
 حکومت خودگردان فلسطین
 اسرائیل
 عراق
 ترکیه

با وجود اینکه فیصل یکم در قرارداد فیصل ژرژ کلمانسو قیمومت فرانسه بر سوریه را پذیرفته بود؛ نیروهای متفقین این دولت را به رسمیت کامل نشناخت و پس از تحولاتی که بعدها اتفاق افتاد و دیدگاه فرانسه نسبت به فیصل به عنوان «متحد بریتانیا»، باعث شد که فرانسه به سوریه حمله کند و پس از سه روز و شکست سوری‌ها در جنگ میسلون در تاریخ ۲۸ ژوئیه ۱۹۲۰، این پادشاهی را منحل و فیصل را هم تبعید کردند.[1]

جستارهای وابسته

منابع

  1. المسألة السوریة المزدوجة، میشیال کریستیان دافت، ترجمة جبرائیل البیطار، مطبوعات وزارة الدفاع، دمشق 1987. ص.45
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.