پادشاهی عربی سوریه
پادشاهی عربی سوری (به عربی: المملكة العربية السورية) اولین دولت مستقل سوریه بعد از شکست امپراتوری عثمانی پس از انقلاب بزرگ عربی و پایان جنگ جهانی اول است. حدود نظری این دولت سوریه عثمانی یعنی سرزمین شام کنونی را شامل میشود. فیصل یکم در رأس این حکومت در بین سالهای ۱۹۱۸–۱۹۲۰ به عنوان امیر و بعد از اعلام استقلال در ۸ مارس ۱۹۲۰ به عنوان پادشاه قرار داشت. اعلام استقلال به وسیلهٔ هیات قانونی که متشکل از نمایندگان سرشناس مناطق مختلف سوریه، در سال ۱۹۱۹ بود که بعدها، به اسم «کنگره مردم سوریه» شناخته شد انجام گرفت. این دولت اولین حکومت قانونی سوریه در دوران معاصر است. طبق قانون اساسی تصویب شده، کشور سوریه باید دارای پادشاهی مشروطه، تمرکززدایی، برخورداری از آزادی سیاسی-اقتصادی، محترم شمردن ادیان و برابری بین شهروندان باشد.
پادشاهی عربی سوری 0.2em al-Mamlakah al-‘Arabīyah al-Sūriyya پادشاهی عربی سوری | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۹۱۸–۱۹۲۰ | |||||||||||||
پرچم | |||||||||||||
وضعیت | پادشاهی مشروطه | ||||||||||||
پایتخت | دمشق | ||||||||||||
زبان(های) رایج | عربی (زبان رسمی) | ||||||||||||
پادشاه | |||||||||||||
• ۱۹۲۰ | فیصل یکم | ||||||||||||
نخستوزیر | |||||||||||||
• ۱۹۲۰ | رضاپاشا الرکابی | ||||||||||||
• ۱۹۲۰ | هاشم الاتاسی | ||||||||||||
دوره تاریخی | زمان بین دوجنگ جهانی | ||||||||||||
• شروع انقلاب بزرگ عربی | ۱۰ ژوئن ۱۹۱۶ | ||||||||||||
• شروع زمان فیصل | ۱۹۱۸ | ||||||||||||
• افتتاح کنگره مردم سوریه | ۱۹ ژوئن ۱۹۱۹ | ||||||||||||
• بیعت با پادشاه فیصل یکم | ۸ مارس ۱۹۲۰ | ||||||||||||
۲۴ ژوئیه ۱۹۲۰ | |||||||||||||
• خارج شدن پادشاه فیصل از سوریه | ۲۸ ژوئیه ۱۹۲۰ | ||||||||||||
• فروپاشی | ۱۹۲۰ | ||||||||||||
مساحت | |||||||||||||
۳۹۱٬۱۰۰ کیلومترمربع (۱۵۱۰۰۰مایلمربع) | |||||||||||||
واحد پول | پول رسمی: دینار سوریه پولهای رایج: لیره ترک و پوند مصر و فرانک فرانسه | ||||||||||||
| |||||||||||||
امروز بخشی از | سوریه لبنان اردن حکومت خودگردان فلسطین اسرائیل عراق ترکیه |
با وجود اینکه فیصل یکم در قرارداد فیصل ژرژ کلمانسو قیمومت فرانسه بر سوریه را پذیرفته بود؛ نیروهای متفقین این دولت را به رسمیت کامل نشناخت و پس از تحولاتی که بعدها اتفاق افتاد و دیدگاه فرانسه نسبت به فیصل به عنوان «متحد بریتانیا»، باعث شد که فرانسه به سوریه حمله کند و پس از سه روز و شکست سوریها در جنگ میسلون در تاریخ ۲۸ ژوئیه ۱۹۲۰، این پادشاهی را منحل و فیصل را هم تبعید کردند.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- المسألة السوریة المزدوجة، میشیال کریستیان دافت، ترجمة جبرائیل البیطار، مطبوعات وزارة الدفاع، دمشق 1987. ص.45