پادشاهی لیبی

پادشاهی لیبی (به عربی: المملكة الليبية) در سال ۱۹۵۱ استقلال خود را از ایتالیا به دست آورد و ادریس سنوسی با عنوان ملک ادریس یکم و با حمایت بریتانیا پادشاه لیبی شد. در سال ۱۹۵۵ و با کشف نفت در لیبی و اعطای مجوز برداشت به شرکت‌های نفتی خارجی، درآمد زیادی عاید خانواده سلطنتی و اطرافیان آنها شد. همین مسئله سبب بروز فساد در دستگاه اداری کشور و فاصله طبقاتی زیاد در جامعه شد. از سوی دیگر ملک ادریس به قدرت‌های غربی اجازه تأسیس مراکز نظامی در لیبی داد. از همین مراکز در حمله به اعراب در جنگ با اسراییل استفاده شد؛ مسئله‌ای که سخت مورد انتقاد ملی گرایان عرب از جمله جمال عبدالناصر و طرفداران وی در لیبی شد.[1]

پادشاهی لیبی

0.2em
Al-Mamlakah Al-Lībiyya
Kingdom of Libya

لیبی
۱۹۵۱–۱۹۶۹
نشان ملی
سرود: لیبی، لیبی ، لیبی
پایتختطرابلس / بنغازی / البیضاءa
زبان(های) رایجعربی
بربری
ایتالیایی
دین(ها)
اسلام سنی
حکومتسلطنت مشروطه
پادشاه 
 ۱۹۵۱۱۹۶۹
ادریس اول
ولیعهد 
 ۱۹۶۹
حسن السنوسی
نخست وزیر 
 ۱۹۵۱۱۹۵۴
محمود المنتصر
 ۱۹۶۵۱۹۶۷
حسین مازق
 ۱۹۶۸۱۹۶۹
ونیس القذافی
قوه مقننهمجلس
تاریخ 
 استقلال
۲۴ دسامبر ۱۹۵۱
 کودتا
۱ سپتامبر ۱۹۶۹
مساحت
۱۹۵۴۱٬۷۵۹٬۵۳۰ کیلومترمربع (۶۷۹۳۶۰مایل‌مربع)
جمعیت
 ۱۹۵۴
۱۰۹۱۸۳۰
واحد پولپوند لیبی
کد ایزو ۳۱۶۶LY
پیشین
پسین
امیرنشین سیرنایسا
دولت نظامی بریتانیا (لیبی)
فزان-گادامس (دولت فرانسه)
جمهوری عربی لیبی
  1. پادشاهی دارای دو پایتخت

بروز شرایط ذکر شده باعث شد تا زمانی که ملک ادریس برای معالجه به ترکیه سفر کرد، کودتایی به وسیله چندی از فرماندهان نظامی با رهبری معمر قذافی صورت گرفت که نتیجه آن حذف حکومت پادشاهی و روی کار آمدن جمهوری بود.[2]

منابع

  1. «نگاهی دیگر: آن روی سکه لیبی دوران قذافی» (پارسی). بی‌بی‌سی پارسی. بازبینی‌شده در 26 نوامبر 2011.
  2. Bloodless coup in Libya. BBC News On This Day. September 1, 1969 نگاهی دیگر : آن روی سکه لیبی دوران قذافی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.