هوموسیستئین

هوموسیستئین (به انگلیسی: Homocysteine) یا به ختصار (Hcy)، با فرمول شیمیایی C4H9NO2S یک سایتوکاین ضدالتهابی با ترکیب شیمیایی و شناسه پاب‌کم ۶۵۷۷ است؛ که جرم مولی آن ۱۳۵٫۱۸ گرم بر مول می‌باشد.[1]

هوموسیستئین
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۴۵۴-۲۹-۵ Y, ۶۰۲۷-۱۳-۰ (L-isomer) Y
پاب‌کم ۷۷۸
کم‌اسپایدر ۷۵۷ Y
UNII 0LVT1QZ0BA Y
EC-number 207-222-9
KEGG C05330 Y
ChEBI CHEBI:17230 Y
ChEMBL CHEMBL۳۱۰۶۰۴ Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
خصوصیات
فرمول مولکولی C4H9NO2S
جرم مولی 135.18 g/mol
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

سنتز هموسیستئین

هموسیستئین یک آمینواسید غیر پروتئینی گوگرددار، است که از متیلاسیون متیونین و سیستئین تولید می‌شود؛ هموسیستئین در رژیم غذایی وجود ندارد؛ و بنابراین، تنها منبع سنتز آن در بدن متیونین موجود در رژیم غذایی می‌باشد.[2]

هایپرهمو سیستئینمی

هایپر هوموسیستئینمی یا هیپرهموسیستئینمی در نبود بیماری کلیوی، نشان دهنده اختلال در متابولیسم اسید آمینه گوگرددار است که در اثر کمبود ‏ویتامینها (فولات،B12‏ و ‏B6‏) یا نقص ژنتیکی بوجود می‌آید. شواهد اپیدمیولوژیکی نشان می‌دهد که هیپرهموسیستئینمی خفیف با افزایش خطر بیماری آترواسکلروز و موارد سکته مغزی ‏ارتباط دارد؛ هیپرهموسیستئینمی عامل خطر مستقل بیماری‌های عروق کرونر قلب‏ است؛ ‏افزایش دریافت این ویتامینها به صورت مکمل یا افزودن این ویتامینها به مواد غذایی مصرفی می‌تواند به طریق بسیار ارزان موجب کاهش سطح هموسیستئین خون و کاهش خطر ‏بیماریهای قلبی- عروقی گردد.[3]

همچنین، مشخص شده‌است که افزایش سطح پروتئین واکنش‌گر C پیش‌بینی‌کننده‌ای قوی‌تری برای بیماری قلبی و عروقی نسبت به سطوح لیپوپرتئین با چگالی کم، هموسیستئین و اینترلوکین-۶ است؛ و خطر بیماری قلبی و عروقی در افراد با سطوح پروتئین واکنش‌گر C بالاتر از ۳ میلی‌گرم در لیتر در مقایسه با افراد با سطوح پروتئین واکنش‌گر C کمتر از ۱ میلی‌گرم در لیتر، دو برابر بیشتر است.[4]

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون

منابع

  1. "IUPAC GOLD BOOK". International Union of Pure and Applied Chemistry. Retrieved 17 July 2013.
  2. Angelo A.D. and Selhub J. (1997). Homocysteine and Thrombotic Disease. Blood, 90 (1): 1-11.
  3. yavari, P. Homocysteine and cardiovascular disease. Hayat. 2000; 6 (2) :23-30 URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-322-fa.html
  4. Sarhadi M, Nasiri Farsani M, Hassanzadeh K. Comparing plasma levels of C-reactive protein, interleukin-10 and -15 in physically active and sedentary postmenopausal women Kane Ayntrlv. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2017; 12 (1) :104-115 URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1241-fa.html
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.