عبدالله دوم

عبدالله به همراه برادرش فیصل در کنار والدینشان در سال ۱۹۶۴

عبدالله در ۳۰ ژانویه ۱۹۶۲ در امان، از همسر دوم شاه ملک حسین، شاهزاده مونا الحسین (متولد چشده با نام آنتوانت آرویل گاردینر در انگلستان) متولد شد. او همنام پدربزرگ پدری خود، عبدالله اول است که اردن مدرن را بنیان نهاد. خانواده عبدالله یعنی خاندان هاشمی، بیش از ۷۰۰ سال تا زمانی که خاندان آل سعود مکه را در سال ۱۹۲۵ فتح کرد - بر این شهر حکمرانی کردند و از سال ۱۹۲۱ پس از پایان جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی بر اردن حکومت می‌کنند. آنها ادعا میکنند از نسل خاندان هاشمی هستند(خاندان هاشمی‌ قدیمی ترین سلسله حاکم در جهان اسلام ) . طبق روایات، عبدالله نسل چهل و یکم فرزندان فاطمه زهرا و علی بن ابی طالب، چهارمین خلیفه راشد است.[1][2] ملک عبدالله در کودکی، آموزش ابتدایی خود را در مدرسه اسلامی پایتخت اردن گذراند، و پس از آن تحصیلات خود را در مدرسه سنت ادموند (هایندهد) در سوری انگلستان ادامه داد. پس از آن عبدالله آموزش متوسطه خود را در دبیرستان ایگلبروک و آکادمی دیرفیلد ایالات متحده آمریکا گذراند. وی پس از ترک دیرفیلد به دانشکده پمبروک آکسفورد، که گفته می‌شود وی مبالغی را به آن اهدا کرده رفت. عبدالله چهار برادر و شش خواهر دارد.

ولیعهد عبدالله ۱۱ ساله در دیدار از مقر نیروی هوایی سلطنتی اردن

وی در سال ۱۹۸۰، به عنوان دانشجوی دانشکده افسری سلطنتی سندهرست وارد این دانشکده شد. عبدالله در سال بعد در نتیجه یک مأموریت با درجه ستوان دوم وارد سواره‌نظام سلطنتی سیزدهم/هجدهم (ملکه مری) شد. ملک عبدالله از روابط نزدیکی با ارتش انگلیس برخوردار است و در سواره‌نظام سبک، که یک هنگ زرهی است دارای درجه سرهنگی و جانشین فرمانده سواره‌نظام سلطنتی است.

او همچنین مدتی نیز در دانشکده روابط بین‌الملل دانشگاه جرج‌تاون تحصیل کرد، و توانست از آنجا با کسب درجه کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل در سال ۱۹۸۷ دانش‌آموخته شود. او همچنین در همان سال از سمینار رهبری جرج‌تاون نیز دانش‌آموخته شد. مواد درسی وی همانند درجه کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل بود گرچه وی هیچگاه چنین درجه‌ای در اختیار نگرفت.

خانواده سلطنتی اردن

عبدالله دوم رانیا عبدالله حسین بن عبدالله الأميرة إيمان الأميرة سلمى الأمير هاشم ملک حسین الأميرة عالية عبدالله دوم الأمير فيصل الأميرة آية الأمير عمر الأميرة عائشة الأميرة سارة الأميرة عائشة الأميرة زين هیا بنت حسین الأمير علي الأميرة جليلة الأمير عبد الله الأمير حمزة الأميرة هيا الأميرة زين الأمير هاشم الأميرة هالة النور الأميرة راية النور الأميرة فاطمة العالية الأميرة إيمان الأميرة راية طلال بن عبدالله ملک حسین الأمير محمد الأمير طلال الأمير غازي الأمير الحسن الأميرة رحمة الأميرة سمية الأميرة بديعة الأمير راشد الأميرة بسمة عبدالله اول طلال بن عبدالله الأمير نايف الأمير علي الأميرة نافعة الأميرة رجوة الأميرة بسمة الأمير عباس الأمير جعفر الأمير عاصم الأميرة ياسمين الأميرة سارة الأميرة نور الأميرة صالحة الأميرة نجلاء الأمير نايف الأميرة هيا الأميرة منيرة الأميرة مقبولة

عبدالله پس از مرگ پدرش ملک حسین در تاریخ ۷ فوریه ۱۹۹۹ به پادشاهی رسید. حسین در تاریخ ۲۴ ژانویه وی را ولیعهد خواند و وی را جایگزین برادرش شاهزاده حسن کرد که سال‌های زیادی این منصب را در اختیار داشت. این تصمیم وی چندان مطلوب عموم واقع نشد چرا که مادر عبدالله، شاهزاده مونا الحسین آنتونیت آوریل گاردینر (که عموماً از وی تحت عنوان تونی آوریل گاردینر نام برده می‌شد) در اصل، زادهٔ انگلیس بود. امری که بحث بسیاری را به راه انداخت، این مسئله‌است که وی تنها پادشاه اردن است که از دودمان انگلیسی و عربی است.

اقتصاد اردن پس از به قدرت رسیدن ملک عبدالله پیشرفت کرده‌است، و گفته می‌شود وی میزان سرمایه‌گذاری خارجی در اردن را افزایش داده و در جلسات بخش‌های دولتی و خصوصی شرکت کرده و بنیان منطقه آزاد تجاری عقبه را بنا نهاده‌است.

عنوان سخنرانی وی در دانشکده حقوق کلمب در دانشگاه کاتولیک آمریکا در تاریخ سپتامبر ۲۰۰۵ «اسلام سنتی: مسیر صلح» نام داشت. ملک عبدالله در مسیر ایالات متحده آمریکا به دیدار پاپ بندیکت شانزدهم رفت تا روابطی را که با پاپ ژان پل دوم بنا نهاده بود بهبود بخشد و در مورد راه‌های همکاری مسلمانان و مسیحیان در زمینه صلح، شکیبایی و هم‌زیستی گفتگو کند.

با این وجود، از عبدالله انتقاد می‌شود که وی دارای حکومتی مستبد است و آزادی‌های اولیه همچون آزادی بیان، آزادی مطبوعات، و حق اعتراض را محدود کرده‌است.

او در بیانیه سال ۲۰۱۵ ایران را بزرگ ترین تروریست و جنایت کار نامید و اعلام کرد که ایران را به عنوان یک کشور در جهان قبول ندارد و ایران را تحریم کرد.

عناوین ملک عبدالله دوم اردن
عنوان مرجع	صاحب الجلاله الهاشمیه
عنوان دیگر	آقا

در تاریخ ۲۸ نوامبر ۲۰۰۴، عبدالله عنوان ولیعهد را از برادر ناتنی خود شاهزاده حمزه پس گرفت (وی در ۷ فوریه ۱۹۹۹ برادرش را طبق خواسته پدرش به این مقام منصوب کرده بود). عبدالله در نامه‌ای که خطاب به برادرش نوشته بود و در تلویزیون دولتی اردن متن آن قرائت شد به وی گفت: «در اختیار داشتن این مقام نمادین آزادی تو را سلب کرده و مانع از آن می‌شود که بتوانیم مسئولیت‌های خاصی را که تو دارای شایستگی آن هستی به تو واگذار کنیم.» از آن زمان هنوز جانشین ولیعهدی اردن مشخص نشده‌است، اما برخی تحلیل‌گران معتقدند عبدالله احتمالاً قصد دارد پسرش، شاهزاده حسین بن العبدالله را در آینده به این مقام منصوب کند.[3]

• ملک عبدالله اذعان کرده که یکی از طرفداران مجموعه تلویزیونی پیشتازان فضا است. در سال ۱۹۹۵، زمانی که وی همچنان شاهزاده بود، وی به عنوان یک هنرپیشه مهمان در پیشتازان فضا: ووییجر «قسمت» تحقیقات" به ایفای نقش پرداخت. از آنجایی که عبدالله عضو صنف هنرپیشگان نبود وی در خلال نقش خود مکالمه‌ای نداشت.
• ملک عبدالله قصد دارد در سال ۲۰۰۷ یک مدرسه شبانه‌روزی خصوصی با نام آکادمی پادشاهان در اردن راه‌اندازی کند که از آکادمی دیرفیلد ماساچوست آمریکا الگوبرداری شده‌است

ملک عبدالله یکی از منتقدان جدی فرایند صلح فلسطین و اسرائیل است و در آوریل ۲۰۱۹ مقامات آمریکایی و اسرائیلی را به بی توجهی نسبت به دغدغه های او و کشور اردن در این باره متهم کرد. گفته او می شود او دورنمای روشنی برای صلح فلسطین و اسرائیل متصور نیست. دو منبع آگاه به نشریه «اکسیوس» گفته اند، گویا پادشاه اردن از میزان مشاوره در این خصوص ناراضی بوده و در مورد چشم انداز طرح صلح بدبین است. ملک عبدالله خصوصی به نمایندگان گفته، از این امر خسته شده که علی‌رغم دیدارهای متعدد با مقامات ارشد دولت ترامپ، هیچ گاه جزئیات دقیقی در مورد مسائل اصلی سیاسی که اردن منافع زیادی در آنها دارد، به او داده نشده است.[4]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Abdullah II of Jordan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴.