ملک حسین
الحُسین بن طلال بن عبدالله بن حُسین الهاشمی (۱۴ نوامبر ۱۹۳۵ – ۷ فوریه ۱۹۹۹) مشهور به ملک حسین یا شاه حسین، پادشاه اردن از ۱۱ اوت ۱۹۵۲ تا پایان عمر خود به مدت ۴۶ سال بود. ملک حسین در ۷ فوریه ۱۹۹۹ در سن ۶۳ سالگی درگذشت.
حسین بن طلال | |||||
---|---|---|---|---|---|
پادشاه اردن هاشمی | |||||
سلطنت | ۱۱ اوت ۱۹۵۲–۷ فوریه ۱۹۹۹ | ||||
پیشین | طلال بن عبدالله | ||||
جانشین | عبدالله دوم | ||||
زاده | ۱۴ نوامبر ۱۹۳۵ | ||||
درگذشته | ۷ فوریهٔ ۱۹۹۹ (۶۳ سال) | ||||
همسر(ان) | دینا بنت عبدالحمید (ملکه دینا) (ازدواج: ۱۹۵۵ – طلاق: ۱۹۵۷) آنتوآنت آوریل گاردینر (پرنسس مونا) (ازدواج: ۱۹۶۱ – طلاق: ۱۹۷۲) علیا الحسین (ملکه علیا) (ازدواج: ۱۹۷۲ – تا ۱۹۷۷ که علیا در سانحهای هوایی درگذشت) الیزابت نجیب الحلبی (ملکه نور) (ازدواج: ۱۹۷۸ – تا ۱۹۹۹ که ملک حسین بر اثر ابتلا به سرطان غدد لنفاوی درگذشت) | ||||
فرزند(ان) | از ملکه دینا: شاهدُخت عالیه از پرنسس مونا: عبدالله (پادشاه کنونی اردن) شاهزاده فیصل شاهدُخت عایشه شاهدُخت زین از ملکه علیا: شاهدُخت هیا شاهزاده علی از ملکه نور: شاهزاده حمزه شاهزاده هاشم شاهدُخت ایمان شاهدُخت رایه | ||||
| |||||
دودمان | هاشمی | ||||
پدر | طلال بن عبدالله | ||||
مادر | زینالشرف طلال | ||||
دین و مذهب | اسلام سنی | ||||
امضاء |
کودکی و نوجوانی
حسین پسر طلال بن عبدالله شاه پیشین و پدر عبدالله دوم شاه فعلی اردن و از خاندان هاشمی است که نسب خود را به محمد بن عبدالله بنیانگذار دین اسلام (فاطمه و فرزندش حسن) رسانده و مدعی هستند که او چهلویکمین نواده از نسل محمد است.[1][2]
حسین در کالج ویکتوریا در اسکندریه، مدرسه هارو در انگلیس (در آنجا همکلاس و دوست فیصل پسرعمویش و پادشاه آینده عراق بود) و مدرسه نظامی سلطنتی سندهرست (مانند پدرش) تحصیل کرد. در ۲۰ ژوئیه ۱۹۵۱ او که در کنار پدربزرگش عبدالله پادشاه اردن مشغول نماز جماعت در مسجدالاقصی بود، هدف تیراندازی یک فلسطینی قرار گرفت و زخمی شد.[3] قتلعام چریکهای سازمان آزادیبخش فلسطین و اخراج پناهندگان فلسطینی در سپتامبر ۱۹۷۰ معروف به سپتامبر سیاه از حوادث مهم دوران فرمانروایی ملک حسین بود. با مرگ ملک عبدالله در این حادثه، فرزندش طلال بر جای او نشست و یکسال بعد با برکناری ملک طلال از مقام سلطنت به دلیل ابتلا به بیماری روانگسیختگی (اسکیزوفرنی)، حسین شانزده ساله پادشاه اردن شد.
مراسم تاجگذاری ملک حسین پس از رسیدن او به سن قانونی در ۲ می ۱۹۵۳ برگزار شد.
یکی از مهمترین مسائل اردن در دوران فرمانروایی شاه حسین تشکیل کشور اسرائیل و درگیری کشورهای عربی با آن بود. اردن که بیشترین مرز مشترک با اسرائیل را دارد، پس از جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسرائیل بخش مهمی از کشور فلسطین از جمله اراضی موسوم به کرانه باختری رود اردن و اورشلیم شرقی را به تصرف خود درآورد، اما در سال ۱۹۶۷ در جنگ شش روزه این نواحی را از دست داد و علاوه بر آن پذیرای صدها هزار آواره فلسطینی شد.
نگارخانه
- ملک حسین در یکسالگی
- ملک حسین در حال یادگیری سوارکاری به همراه پدرش، ملک طلال
- ملک حسین در حال سخنرانی برای نظامیان اردنی در سال ۱۹۵۶ میلادی
- بیل کلینتون (وسط) میانجی انعقاد پیمان صلح اسرائیل و اردن توسط ملک حسین و اسحاق رابین، کمپ دیوید، ۱۹۹۴
- ملک حسین در حال روشنکردن سیگار اسحاق رابین در کاخ شخصیاش در عقبه.
پانویس
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به ملک حسین در ویکیگفتاورد موجود است. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ملک حسین موجود است. |
- "Biography - His Majesty King Hussein". kinghussein.gov.jo. Retrieved 1 July 2017.
- Miller, Judith (8 February 1999). "Death of a King; Cautious King Took Risks In Straddling Two Worlds". The New York Times. Retrieved 2 July 2017.
- "Kingdom remembers Sharif Hussein Bin Ali". The Jordan Times. The Jordan Times. 3 June 2017. Retrieved 1 July 2017.